Nýtt kvennablað - 01.01.1956, Blaðsíða 4

Nýtt kvennablað - 01.01.1956, Blaðsíða 4
GLUGGABLÓM. / glugganum mínum þiS glóiS svo geislandi björt og fríS, þótt úti sé frost og fannir og fárköld vetrartíS. ÞiS minniS á sól og sumar, söng og lœkjaniS, og ykkar hljóSláta yndi er í œtt viS vornœturfriS. ÞiS rninniS á œskuástir og unaSarfögnuS þann, er funheitur fyrsti kossinn á feimnum vörum brann. I grænum blómabikar blundar álfur smár, sveipaSur silfurblœjum meS sólgyllt englahár. Ég elska þig, Ijúflingur litli, og IjóS mitt er helgaS þér. Ég veit. aS þú verSur hjá mér, þú veizt bezt, hve þakklát ég er. Því einmana illt er aS vaka, þá úti er frost og hríS, og gott er aS gluggablómin glóa svo björt og fríS. MARGRÉT JÓNSDÓTTIR. þau um þetta, en síðan stóð stúlkan upp, stappaði niður fætinum og sagði: „Við segjum ykkur það aldrei.“ Eng- inn efaðist um að hún sæti uppi með rdttu lausnina. En til Lyers var það? Sýnir þetta, að vandratað er meðalhófið. Það er oft eins o<r hamast sé mest við að leiðbeina húsmæðrunum og þá oftar en hitt einmitt af karlmönn- unum. Niðurstaðan verður ef til vill ekki eins ólík og efni standa til, því að við húsmæðurnar höfum loksins vit á að láta margar þessara fúslega veittu leiðheininga sem vind um evrun þjóta — eða láta þær ekki hrinda góð- um ásetningi. Lifið heil! G. St. ÖRYRKJAR OG ALDRAÐ FÓLK SíSastliSiS ár stojnaSi atorku- og framkvœmdakonan Viktoría Bjarnadóttir ásamt jleirum jyrirtœkiS Sunnu h.f., vinnustofu fyrir öryrkja og aldraS fólk, og tekur þaS vœntanlega til starfa í þessum mánuSi. Eftirfarandi grein eftir Viktoríu Bjarnadóttur fjallar um þetta ejni, nýtingu vinnuafls. — Ritstj. Nýting vinnuafls er áreiðanlega eitt veigamesta at- riðið, sem afkoina þjóðarinnar byggist á. Ef hinn sterki stofn íslenzku þjóðarinnar á að haldast, verður hver einstaklingur að fá tækifæri til að hasla sér völl í slarfsgreinum þjóðfélagsins. Þólt véltækni sé nú orðin mikil og framfarir í framleiðslu bæði til lands og sjáv- ar, má ekki gleyma þessum þýðingarmiklu sannindum. Athafnaþráin er meðsköpuð hverjum manni. Sésl það bezt á því, hver nauðsyn bajrninu er strax að hafa eitt- hvað milli handa, sem sameinar við snertingu huga og hönd, — og áfram heldur þessi þrá til athafna. Okkar samtíð fylgist betur með þroska ungmenna en áður var. Eftir því sem menntaleiðir verða fleiri og at- vinnuskilyrði fiölþættari, aukast líkur fyrir því, að' hver einstaklingur fái verkefni eftir orku sinni og hæfni. Iðnaðurinn í landinu er í örum vexti, og af því leiðir meðal annars, að skilvrði skapast fvrir lengri starfsaldri fólks, þar eð ýmsar greinar iðnaðarins geta hagnýtt starfsorku þess, þótt ekki sé um fullkomin vinnuafköst að ræða. Margir munu minnast heimilisiðnaðarins á íslenzku sveitaheimilunum í gamla daga. Þá urðu öll börn að læra að prjóna, jafnt drengir og stúlkur, og var nú ekki trútt um, að drengjunum, þegar þeir voiru orðnir 10—11 ára, þætti ókarlmannlegt að sitja við prjóna- skap. En eldra fólkið hafði alltaf þessi rök á taktein- um: „Þú getur orðið blindur, þegar þú ert orðinn gam- all, og þá verður þú þakklátur fyrir að kunna að prjóna.“ í þessu felst sígildur sannleikur. Það þaif að búa ell- inni — gamla fólkinu — aðstæður til að geta unnið, ekki síður en unglingunum, en þeim er lífsnauðsyn eins og gamla fólkinu að hafa næg viðfangsefni eftir því, sem orka þeirra krefur. En nú skulum við athúga, hvernig viðhorfið til þess- ara mála er hér í okkar landi og hvernig við búum að öryrkjum og gömlu fólki, sem vill vinna. Það eru til lagaákvæði um aldurstakmark fólks til að gegna opin- berum störfum, og samkvæmt þeim verða hinir eldri að víkja fyrir þeim yngri, og er ekki um slíkt að sa'kast. En lagafyrirmæli sem þessi og allur gangur lífsins eiga sinn þátt í því að veikja lífslöngun eldra fólks. Og NtTT KVENNABI.AÐ 2

x

Nýtt kvennablað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýtt kvennablað
https://timarit.is/publication/767

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.