Nýtt kvennablað - 01.02.1958, Qupperneq 5

Þessi merkiskona liefur lengi legið óbætt hjá garði.
Það eru liðin 113 ár frá fæðingu hennar. Hún var
fædd 16. des. 1844. Foreldrar hennar voru María
Guðmundsdóttir og Magnús Eiríksson frá Miðgili í
Langadal í Húnavatnssýslu. Árið 1883 giftist hún
Guðjóni Guðlaugssyni, síðar al])ingismanni og kaup-
félagsstjóra. Sama ár byrjuðu þau búskap að Hvolsá
í Tungusveit. Árið 1887 fluttust þau að Ljúfustöðum í
Kollafirði og bjuggu þar lil ársins 1902, að' þau fluttu
að Kleifum í Steingrímsfirði. Þaðan fóru þau lil Hólma-
víkur 1907. Þá var Guðjón fyrir nokkrum árum búinn
að taka við forstöðu Kaupfélags Steingrímsfjarðar.
Þar lézt I ngibjörg 8. nóv. 1913. Þau Guðjón og Ingi-
björg áttu eilt barn, er lézt á fyrsta ári.
Fósturbörn tóku þau hjón: Helgu Zakaríasardóttur,
sem ólst upp hjá þeim frá fyrstu bernsku. Einnig ólust
þar að mestu upp Einar Jónsson, sem hefur með hönd-
um jarðborun fyiir Reykjavíkurliæ, og Finnfríður Jó-
hannsdóttir, sem gift er Benedikt Benjamínssyni, fyrr-
um pósti og kaupfélagsstjóra.
lngibjörg var myndarkona og sómdi sér vel í stöðu
sinni. Ileimili hennar var jafnan rómað fyrir snyrtilega
og fágaða umgengni. Átti Ingibjörg sinn mikla lilut þar
að. Öllum, sem til þekktu, verður þó minnisstæðust
hjartahlýja hennar og liversu vel hún reyndist öllum
þeim, sem bágt áttu, eftir því sem hún fékk því við
komið. Kom það ekki sízl fram við börn þau, er þau
hjón tóku til fóslurs, þeim reyndist hún sem góð móðir.
Ósjaldan, eftir að þau hjón settust að á Hólmavík,
varð Ingibjörgu litið út um glugga á húsinu sínu og sá
rnenn reika um „plássið“ húsa á milli, þá er fáar dyr
stóðu opnar fyrir. Kom hún því þá oftast svo fyrir,
að hún náði þessu fólki heim til sín og veitti því skjól
og aðhlynningu. Fyrir þetla og fleira, er bar votl um
höfðingslund hennar og hjartagæzku, verður hennar
ávalll minnzt af öllum þeim, er til þekktu.
M. //.
Nýju kvennablaði er ljúft að flylja minningarorð
ITÍTT KVENNABLAÐ
Minningarsýning SiRurðar Guðmundssonar málara
er haldln um þessar mundir í Bogasal Þjóöminjasatnsins i
tileíni a£ 125 ára afmæli hans 9. marz þ.á. Einnig á Þjóð-
minjasafniö 95 ára afmæli. Kvenþjóðin mætti geyma nafn
Sigurðar málara i helðri. Hann hefur öðrum fremur hlynnt
að þeirra hugðarefnum, þar sem er skautbúningurinn okkar.
Á sýningunni má sjá uppdrætti eftir hann að baldiringum
og öðrum útsaumi á islenzka búninginn.
VINSÆLDIR GUÐRÚNAR FRÁ LUNDI.
„Dalalíf“, skáldsaga Guðrúnar frá Lundi, hefur lengi
verið framhaldssaga í Lögbergi. Rannveig Sigurbjörns-
son skrifar eftirfarandi:
„Dalalíf“. Þá skal komið að því, sem er kannske
sterkasta aðdráttarafl fjölda lesenda Lögbergs, en það
er sagan Dalalíf eftir Guðrúnu frá Lundi. Maður hefur
sterka freistingu lil að minnast á eina og aðra per-
sónu þar, en það á sennilega ekki við, fyrst sagan er
ennþá í miðjum klíðum, en ég er töluverl spennt fyrir
framvindu hennar. Og svo eru fleiii.“
Spurningar:
1. Hvað hét móSir Snorra Sturlusonar?
3. Ilvernig er seinni partur þessa erindis:
Reiddu þig upp á Norðlinginn, það er ekki valt.
Sv'ór á blas. 13.
um þessa konu, sem var gift höfðingsmanninum Guð-
jóni á Ljúfustöð’um, alþingismanni og kaupfélagsstjóra
á Hólmavík, þar sem það líka birti mynd og minning-
argrein um seinni konu alþingismannsins, Jóneyju Guð-
mundsdóttur, fyrir áramótin. (Fyrir skemmstu var ann-
ars staðar minnzt 100 ára afmælis Guðjóns.) Höfðings-
lund og umhyggja Ingibjargar vekur þakklæti og virð-
ingu.
3