Morgunblaðið - 16.09.2009, Page 27

Minningar 27
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. SEPTEMBER 2009
✝ Þorkell Árnasonfæddist á Vífils-
stöðum 17. janúar
1924. Hann lést á
Landspítalanum,
Fossvogi 8. september
sl.
Foreldrar Þorkels
voru Steinunn Þor-
kelsdóttir, f. 14.6.
1895, d. 6.8. 1950, hús-
móðir í Reykjavík, og
Árni Kristjánsson, f.
7.11. 1901, d. 8.4.
1966, verkamaður í
Bræðraminni á Bíldu-
dal. Stjúpfaðir Þorkels var Rögn-
valdur Guðbrandsson, f. 27.9. 1900,
d. 28.2. 1983, lengst af verkstjóri
hjá Slippfélaginu í Reykjavík.
Systkini Þorkels, sammæðra:
Guðbrandur, f. 29.10. 1926, d. 12.12.
2002, bílamálarameistari og örygg-
isvörður í Reykjavík, var kvæntur
Bjarndísi Albertsdóttur húsmóður
og eignuðust þau sjö börn; Svanur,
f. 14.12. 1929, fórst með Suðurland-
inu 25.12. 1986, sjómaður í Reykja-
vík, var kvæntur Fríðu Gústavs-
dóttur og eignaðist hann fimm
börn; Árna Steinunn, f. 5.5. 1932,
húsmóðir í Reykjavík, gift Guðjóni
Andréssyni, ökukennara og fyrrv.
forstöðumanni, og eiga
þau fjögur börn; Már, f.
19.8. 1942, matreiðslu-
maður og bifreiðastjóri
í Reykjavík, kvæntur
Gíslínu Gunnarsdóttur
og eiga þau tvö börn.
Uppeldisbróðir Þor-
kels var Birgir Harðar-
son, f. 18.8. 1946, d.
20.6. 1987, forstöðu-
maður Eimskips í Nor-
folk í Bandaríkjunum.
Hálfsystkini Þorkels,
samfeðra, urðu þrettán
talsins.
Þorkell ólst upp í Hafnarfirði
fram að fermingu, hjá móður sinni
og stjúpföður. Hann flutti þá með
þeim til Reykjavíkur þar sem hann
var búsettur síðan. Þau bjuggu
lengst af við Haðarstíginn. Þorkell
flutti síðan til systur sinnar, Árnu
Steinunnar, og eiginmanns hennar,
Guðjóns Andréssonar, 1974, og bjó
hjá þeim til dánardags.
Þorkell starfaði hjá Eimskipafé-
laginu á sjötta áratugnum en hóf
síðan störf hjá Reykjavíkurborg
1962 og starfaði þar til 1994 er hann
lét af störfum fyrir aldurs sakir.
Útför Þorkels fer fram frá Nes-
kirkju í dag kl. 11.
Móðurbróðir okkar, Þorkell Árna-
son, lengst af borgarstarfsmaður, er
látinn, hálfníræður að aldri. Við köll-
uðum hann aldrei Þorkel, heldur
Dengsa, og hann var ekki bara bróðir
móður okkar, heldur einn af fjölskyld-
unni – fyrst hjá afa og ömmu og pabba
og mömmu – þegar við fæddumst og
ólumst upp, fyrstu árin á Haðarstígn-
um – og síðan á unglingsárunum þeg-
ar hann flutti til okkar fjölskyldunnar
í Vesturbæinn. Og Dengsi var ekki
bara móðurbróðir og fjölskyldumeð-
limur. Hann var besti frændi sem völ
er á. Hann varð yndislegur frændi
barna Mörtu, Vilhjálms Andra og
Steinunnar Önnu, sem og dóttur
Steinunnar og Hallbjarnar , Vigdísar,
sem fæddist í fyrra.
Umhyggja hans var einstök – eink-
um þegar börnin áttu í hlut og mál-
leysingjarnir í fjölskyldunni, hund-
arnir Plató og Bangsi og síðan
kettirnir Sókrates og Arisóteles.
Hann var aldrei í rónni fyrr en allir
voru komnir í höfn. Það er enginn til-
viljun að Vigdís litla bankar enn á her-
bergisdyrnar hans Dengsa og vill fá
fund með þessum góða frænda sínum
sem hélt svo mikið upp á hana.
Dengsi fylgdist vel með og var haf-
sjór af fróðleik um sagnfræðileg mál-
efni sem honum voru huglæg úr Hafn-
arfirði og Reykjavík. Hann hafði
ákveðnar skoðanir þegar kom að
stjórnmálum og var sannur sjálfstæð-
ismaður enda mætti hann í allar Varð-
arferðir og hafði einstaklega gaman af
að taka þátt í kosningabaráttu með
því að mæta á kosningaskrifstofurnar.
Það var alltaf hátðisdagur í huga
Dengsa þegar kom að kjördegi.
Í vor þegar við tvíburasysturnar
fórum með honum út í Hagaskóla að
kjósa hitti hann Davíð Oddsson, fv.
forsætisráðherra, og frú Ástríði. Það
gladdi Dengsa mikið að hitta þau hjón
enda var hann alla tíð dyggur stuðn-
ingsmaður Davíðs sem sýndi honum
ætíð mikla vinsemd enda voru þeir ná-
grannar eftir að Davíð flutti í Skerja-
fjörðinn. Hann kenndi okkur systrun-
um fleira, meira og betur en flestir
háskólar kenna í uppeldisfræðum –
m.a. að bera virðingu fyrir umhverf-
inu, löngu áður en stjórnmálamenn
fóru að skreyta sig með „umhverfis-
vænni“ og „grænni“ pólitík, og hann
kynnti okkur fyrir ævintýrum mann-
lífsins í miðbæ Reykjavíkur í sinni
hverdagslegu og hógværu mynd.
Hann unni þessum miðbæ, höfninni
og Örfirsey og mannlífinu sem þar
blómstraði, sögunni og sérkennunum.
Hann kenndi okkur betur en nokkur
skóli stundvísi, reglusemi, vinnusemi,
hógværð og heiðarleika. Hann kenndi
– eins og allir góðri kennarar – oftast
án orða, með umhyggju sinni, návist
og góðvild. Hann var sannur vinur og
leiðbeinandi í besta skilningi þess
orðs.
Elsku Dengsi, takk fyrir lífsgleði
þína og lífsviðhorf. Það fylgir okkur
alla tíð.
Marta og Raggý Guðjónsdætur.
Þegar við systkinin fréttum að Þor-
kell, eða Dengsi frændi eins og við
þekktum hann, væri kominn á spítala
var okkur í fyrstu brugðið en eins og
allir sem þekktu Dengsa fannst okkur
ekkert sjálfsagðara en að hann yrði
kominn á lappir og þá fyrr en seinna,
slík var þrautseigjan og dugnaðurinn
í honum. Það er því erfitt að kyngja
því að hann hafi kvatt þennan heim.
Fyrstu minningar okkar um
Dengsa frænda eru hans traustu
hendur og stöðugleiki þegar við vor-
um að taka okkar fyrstu skref og
göngutúrarnir með honum frá ömmu
og afa út í búð þar sem hann keypti
handa okkur íspinna og kannski fíla-
karamellu ef við vorum stillt. Við ól-
umst upp í sama húsi og amma og afi
og Dengsi. Hann varð því fljótt hluti
af fjölskyldunni og snerti líf okkar á
sinn einstaka hátt með einlægni sinni,
hlýju og staðfestu. Hann var að
mörgu leyti ankerið í fjölskyldunni
því þegar allt virtist breytingum háð,
góðum sem slæmum, var Dengsi
ávallt á sínum stað og hélt sínu striki
sama hvernig vindar blésu. Hann var
duglegur, heiðarlegur og traustur
maður sem við öll getum tekið okkur
til fyrirmyndar.
Það er ekki fyrr en við stöndum
frammi fyrir þeim kalda veruleika að
þurf að kveðja í hinsta sinn þennan
ljúfa og einstaka frænda okkar að við
lærum síðustu lexíuna frá honum.
Hvað við skiljum eftir okkur er ekki
eins mikilvægt og hvernig við lifum
lífinu, Dengsi var ekki upptekinn af
gylliboðum framtíðarinnar heldur
naut hann þess besta sem hver dagur
hafði upp á að bjóða, hvort sem það
var skírn Vigdísar Önnu, yngsta með-
lims fjölskyldunnar, eða bæjarferð á
pylsuvagninn.
Tíminn frá því Dengsi studdi okkur
systkinin taka fyrstu skrefin og allt til
þess dags sem við studdum hann taka
sín síðustu er okkur ómetanlegur.
Dengsi minn, þakka þér fyrir allar
góðu stundirnar, við systkinin eigum
eftir að sakna þín sárt.
Vilhjálmur Andri
og Steinunn Anna.
Vinur minn, Þorkell Árnason, er
látinn, eftir skamma sjúkdómslegu,
áttatíu og fimm ára. Kynni okkar
náðu yfir rúma þrjá áratugi en hann
var móðurbróðir konu minnar, heim-
ilismaður hjá foreldrum hennar um
langt árabil, uppáhaldsfrændi stór-
fjölskyldunnar og fagnaðarhrókurinn
í öllum fjölskylduboðum. Það verður
erfitt að hugsa sér stórhátíðir og fjöl-
skylduveislur hér eftir, án þess að
Þorkell sé þar miðdepillinn.
Þorkell veiktist hastarlega af heila-
himnubólgu í frumbernsku og bar
þess menjar alla tíð. Það kann að
hljóma undarlega en þegar fötlun
hans sleppti var hann samt í öllum
öðrum skilningi mikill gæfumaður.
Hann var reglusamur og vinnusamur,
trúr yfir öllu sem honum var treyst
fyrir, vinmargur og vinfastur. Hann
var fjölskyldumaður af lífi og sál og
naut þess að gleðja yngstu kynslóðina
þegar hann kom færandi hendi úr sín-
um rómuðu miðbæjarferðum. En
áhugi hans og umhyggja náðu einnig
út fyrir fjölskylduna. Hann unni
mannlífinu í miðbænum, við gömlu
höfnina og „úti í eyju“ og var sjálfur
um árabil einn af máttarstólpum þess
mannlífs. Þar átti hann sína föstu vini:
Sigga í Hamborg, Sigga og Reyni
rakara í Tryggvagötunni, hafsögu-
menn og vini á skráningarskrifstof-
unni, lögregluþjónana á miðbæjar-
stöðinni, fastagesti í Kolaportinu,
afgreiðslufólkið á Bæjarins bestu að
ógleymdum Davíð Oddssyni, for-
sætisráðherra og síðar seðlabanka-
stjóra, sem átti það til að stoppa við
strætóskýlið í Skerjafirðinum þegar
Þorkell beið þar eftir vagninum og
bjóða vini sínum far í bæinn.
Þorkell var stálminnugur á menn
og málefni og hafsjór af fróðleik um
horfin hús, skip og báta, frá Reykja-
vík og Hafnarfirði. Hann var í essinu
sínu þegar við komumst yfir gamlar
myndir frá Reykjavík eða Hafnarfirði
og kunni þá frá mörgu að segja. Ég
þakka þessum sómamanni samfylgd-
ina og allan þann hlýhug sem hann
sýndi mér og fjölskyldu minni. Þor-
kell átti góða að og var sjálfur öllum
góður sem hann átti samskipti við.
Gæfa hans var ekki síst í því fólgin.
Kjartan Gunnar Kjartansson.
Þorkell Árnason


  


 



 
    
       
✝
Elskuleg dóttir okkar, sambýliskona, móðir,
tengdamóðir, systir, mágkona og besti vinur,
BYLGJA HRÖNN NÓADÓTTIR
frá Tálknafirði,
Tjaldhólum 52,
Selfossi,
lést á bráðamóttöku Landspítalans í Fossvogi
aðfaranótt mánudagsins 14. september.
Útförin verður auglýst síðar.
Fríða Sigurðardóttir, Nói Marteinsson,
Bjarki Hrafn Ólafsson,
Hildigunnur Kristinsdóttir, Ívar Pétur Hannesson,
Fríða Hrund Kristinsdóttir, Róbert Árni Jörgensen,
Atli Fannar Bjarkason,
Börkur Hrafn Nóason, Helena Rut Hinriksdóttir,
Ingibjörg Jóna Nóadóttir, Birgir Már Gunnarsson,
Hannes Kristinn, Róbert Maron
og aðrir aðstandendur.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
systir,
ÁSTRÓS SIGURBJÖRG JÓNSDÓTTIR LINGAAS,
Faxabraut 13-15,
Keflavík,
áður til heimilis
Hólmgarði 2,
lést á hjúkrunarheimilinu Hlévangi föstudaginn
11. september.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 18. september
kl. 11.00.
Per Snorri Lingaas, Carola Lingaas,
Edda Lingaas,
Aina, Sofia, Pétur, Baldur,
Ragnhildur S. Jónsdóttir og Ársæll Jónsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, fóstri og sonur,
GUNNAR GEORG SIGVALDASON,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 10. september.
Jarðarförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 18. september kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en
þeim sem vilja minnast hans er bent á að styðja líknardeild Landspítalans
í Kópavogi, s. 543 1159.
Aðalheiður Ósk Sigurðardóttir,
Gunnar Sverrir Ásgeirsson, Agnes Ólafsdóttir,
Erla Gunnarsdóttir,
vinir og aðrir vandamenn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
fósturfaðir, afi og langafi,
EINAR GÍSLASON
frá Lundi í Lundarreykjadal,
Brekkuflöt 2,
Akranesi,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn 15. september.
Útförin verður auglýst síðar.
Auður Sigurrós Óskarsdóttir,
Gísli Einarsson, Guðrún Hulda Pálmadóttir,
Sigríður Einarsdóttir,
Brynjólfur Óskar Einarsson, Berglind Guðmundsdóttir,
Kristín Sigurrós Einarsdóttir, Alfreð Gestur Símonarson,
Ástríður Einarsdóttir, Guðmundur Hrafn Björnsson,
Anna Guðný Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, fyrrverandi
eiginkona og systir,
ELÍSABET HJÖRDÍS HARALDSDÓTTIR,
Háaleitisbraut 39,
áður Kárastíg 12,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnudaginn
13. september.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 24. september
kl. 15.00.
Orri Sigurðsson, Saga Ýrr Jónsdóttir,
Hildur H. Sigurðardóttir,
Unnur Sigurðardóttir, Stefán Birgisson,
Sigurður I. Tómasson,
Halla V. Haraldsdóttir,
Jónína G. Haraldsdóttir.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Þar sem
pláss er takmarkað getur birting
dregist, enda þótt grein berist áður
en skilafrestur rennur út. Greinar,
sem berast eftir tiltekinn skilafrest
eru birtar á vefnum, www.mbl.is/
minningar.
Minningargreinar