Morgunblaðið - 16.09.2009, Qupperneq 28

28 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. SEPTEMBER 2009
✝ Hróðný Ein-arsdóttir fæddist á
Hróðnýjarstöðum í
Laxárdal í Dalasýslu
12.5. 1908. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ 6.9. sl.
Foreldrar: Einar
Þorkelsson bóndi á
Hróðnýjarstöðum, f.
20.4. 1858, d. 7.2. 1958,
og kona hans Ingiríður
H. Hansdóttir, f. 20.2.
1864, d. 18.12. 1938.
Einar og Ingiríður
bjuggu allan sinn búskap á Hróðnýj-
arstöðum, í meira en hálfa öld. Börn
þeirra voru: Salóme María, f. 3.6.
1888, d. 19.9. 1977. Þorkell, f. 22.12
.1889, d. 14.11. 1974. Sigríður, f. 25.5.
1892, d. 18.5. 1982. Sigurhans Vignir,
f. 12.5. 1894, d. 16.7. 1975. Herdís, f.
11.3. 1897, d. 2.8. 1965. Guðrún Sol-
veig, f. 7.1. 1899, d. 27.3. 1995. Krist-
ján, f. 25.2. 1901, d. 1.2. 1973. Helgi, f.
25.7. 1905, d. 28.9. 1995.
Hróðný giftist 24.6. 1930 Jóhann-
esi skáldi úr Kötlum, f. 4.11. 1899, d.
27.4. 1972. Foreldrar hans voru Jón-
as Jóhannesson bóndi, f. 29.9. 1866,
d. 1.8. 1954, og kona hans Halldóra
Guðbrandsdóttir, f. 29.9. 1859, d.
23.1. 1945. Hróðný og Jóhannes eign-
uðust þrjú börn.
I) Svanur, f. 23.9. 1929, kvæntur
Ragnheiði Ragnarsdóttur, f. 1.1.
1933. Börn: 1) Einar, f. 1.7. 1958.
Maki I. Sigríður Sigurðardóttir, f.
mundur, f. 24.9. 1999, b) Sigtryggur,
f. 9.2. 2007, c) Eysteinn, f. 8.1. 2009.
2) Bryndís, f. 24.9. 1975. Maki Stefán
Einar Stefánsson, f. 14.8. 1975. Sonur
þeirra Bragi, f. 6.4. 2005. Maki II Jó-
hannes Jóhannsson, f. 16.1. 1949.
Hróðný ólst upp á Hróðnýjar-
stöðum við alhliða sveitastörf, Heim-
ilið var rómað fyrir listhneigð, svo
sem söng, orgel- og harmonikkuleik
og fallegt handbragð: listmálun,
skrautritun og ljósmyndun. Hróðný
fór í Kvennaskólann á Blönduósi einn
vetur. Eftir að þau Hróðný og Jó-
hannes giftust hófu þau búskap á
Sámsstöðum í Laxárdal, en fluttust
til Reykjavíkur 1932 þar sem Jó-
hannes hóf kennslustörf og starfaði
síðan sem rithöfundur og skáld. Árið
1940 fluttu þau til Hveragerðis þar
sem þau bjuggu í nær tuttugu ár.
Þau reistu sér hús í Skáldagötunni
og voru þar frumbyggjar í götunni
sem nú heitir Frumskógar. Árið 1946
fóru þau til Svíþjóðar og voru þar í
eitt ár og ferðuðust þá um Norð-
urlöndin. Þegar þau komu frá Sví-
þjóð fluttu þau aftur til Hveragerðis
og komu sér upp húsi í Bröttuhlíð of-
ar í þorpinu. Þar bjuggu þau til 1959
að þau fluttust til Reykjavíkur. Vorið
1955 urðu þau fyrstu skálaverðir
Ferðafélags Íslands í Þórsmörk og
voru þar á hverju sumri til 1962. Eft-
ir lát Jóhannesar bjó Hróðný í
Reykjavík og síðustu árin dvaldist
hún á hjúkrunarheimilum, fyrst í
Foldabæ og síðar í Skógarbæ.
Útför Hróðnýjar fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag, 16. september, og
hefst athöfnin klukkan 13.
Meira: mbl.is/minningar
18.12. 1961. Skildu.
Börn: a) Sigurður Ágúst,
f. 3.4. 1981, sambýlis-
kona Bergdís Björk Sig-
urjónsdóttir, f. 21.6.
1984. b) Ragnheiður, f.
16.4. 1986, sambýlis-
maður Darri Krist-
mundsson, f. 17.8. 1987.
c) Svanhildur, f. 30.4.
2000. Maki II. Sigrún
Lilja Einarsdóttir, f. 9.4.
1974. Þeirra barn d) Ein-
ar Björgvin, f. 9.2. 2007.
Hennar barn e) Þorgerð-
ur Sól, f. 5.12. 1999. 2) Máni Ragnar
f. 20.6. 1961. Sonur: Daði, f. 1.8. 1992,
móðir Jónína Marteinsdóttir, f. 11.4.
1974. 3) Páll, f. 9.12 .1964. Dætur: a)
Lea Rut, f. 17.6. 1995, móðir Ása
Arnaldsdóttir, f. 7.9. 1972, og b) Silja
Snædal, f. 13.12. 1998, móðir Drífa
Snædal, f. 5.6. 1973. II) Inga Dóra, f.
27.9. 1940, gift Jóni Hafsteini Egg-
ertssyni, f. 15.9. 1937. Börn: 1) Egg-
ert Elfar, f. 21.3. 1960. Maki Sólveig
Sigurþórsdóttir, f. 13.4. 1960. Börn:
a) Jón Þór, f. 12.12. 1985, b) Sindri
Snær, f. 31.5. 1994, c) Fannar Freyr,
f. 26.5. 1998. 2) Jóhanna Lind, f. 11.7.
1967. Maki Þórhallur Sverrisson, f.
13.5. 1964. Sonur: Ingi Þór, f. 8.3.
1998.
III) Þóra, f. 25.5. 1948. Maki I Sig-
tryggur Sigtryggsson, f. 14.2. 1950.
Börn: 1) Jóhannes Bjarni, f. 15.1.
1973. Maki Bryndís Guðmundsdóttir,
f. 31.7. 1974. Synir þeirra: a) Guð-
Gamla hvíthærða konan
með fallega brosið
faðmar mig og segir:
„Vertu sæl elskan mín
og þakka þér fyrir allt.“
Núorðið kveðjumst við alltaf
eins og það gæti verið
í síðasta sinn.
Nú höfum við kvaðst í síðasta sinn
og hugurinn reikar meira en hálfa
öld aftur í tímann.
Það var á sólbjörtum júlídegi árið
1956 að við sáumst fyrst. Ég var þá
nýtrúlofuð syni hennar og við heim-
sóttum þau hjónin í Þórsmörkina,
þar sem þau dvöldu ásamt Þóru dótt-
ur sinni og voru skálaverðir Ferða-
félags Íslands í Langadal.
Við dvöldum hjá þeim í tvær vikur
og það voru sannkallaðir dýrðardag-
ar í þessari perlu íslenskrar náttúru.
Við tjölduðum en sváfum í skálanum
þegar rigndi og borðuðum hjá þeim
hjónunum. Samtímis okkur dvaldi
þarna glaðsinna hópur náttúruunn-
enda og Jóhannes fór með okkur í
gönguferðir vítt og breitt um Mörk-
ina á hverjum degi.
Við nutum þess í ríkum mæli að
hlýða á frásagnir hans. Hann jós úr
sínum viskubrunni af örlæti og unun
var að hlýða á hversu frábært vald
hann hafði á íslenskri tungu, enda
leitun á jafnoka hans á því sviði.
Hróðný var oft með í þessum göngu-
ferðum en stundum var hún bundin
við störfin í skálanum.
Mér er ekki kunnugt um hvernig
henni leist á mig í byrjun, hún hafði
engin orð um það, en með árunum
myndaðist innilegt kærleikssam-
band á milli okkar. Þess vegna líður
mér núna frekar eins og ég hafi misst
móður en tengdamóður.
Elsku Hróðný mín. Þú hefur feng-
ið kærkomna hvíld. Friður sé með
þér og þökk fyrir alla elskuna þína.
Ragnheiður Ragnarsdóttir.
Elsku amma.
Nú hefurðu fengið hvíldina eftir
langan tíma með skrítinn og erfiðan
sjúkdóm sem Alzheimer er. Sjúkdóm
sem rænir þig persónuleikanum
smátt og smátt og það hefur verið
erfitt á að horfa fyrir börnin þín og
aðstandendur. Þú hélst þó þínum
skemmtilega húmor ansi lengi og
stóðst fast á þínu oft á tíðum.
Minnist ég þá sögunnar þegar þú
varst komin á sambýlið Foldabæ og
vildir sjá um eldhúsið þar eins og þín
var von og vísa. Alltaf að passa að all-
ir fengju nóg að borða. En þar var
fyrir „húsmóðir“ sem ráðin var til að
sjá um eldhúsið. Hún vildi benda þér
á að á hverju heimili væri aðeins
pláss fyrir eina húsmóður og það
væri hún í þessu tilfelli. En þú varst
nú ekki alveg tilbúin að samþykkja
það og dóst ekki ráðalaus. Þú fórst
inn í herbergið þitt og náðir í síma-
skrána, flettir upp á nafninu þínu og
bentir konunni á hvað þar stóð.
„Hróðny Einarsdóttir húsmóðir.“
Þarna stóð það svart á hvítu og eng-
inn þurfti því að efast um hver væri
húsmóðir þar á bæ.
Það eru margar góðar minningar
sem ég á um þig frá því að ég var lítil.
Þegar ég fékk að gista hjá þér á
Kleppsveginum og þú leyfðir mér að
færa öll húsgögnin til og frá þannig að
ég gat hlaupið hringinn í stofunni á
stólum og borðum sem átti að vera
land og gólfið allt um kring var svo
sjórinn sem ekki mátti detta ofan í.
Það voru líka ófáar tízkusýningarnar
sem ég hélt fyrir þig, mömmu og
Þóru frænku, eftir að hafa fengið að
gramsa eins og ég vildi í fataherberg-
inu þínu. Það varst líka þú sem
kenndir mér að spila rommý og marí-
as, svo ég tali nú ekki um alla kaplana.
Þú hafðir alltaf mjög gaman af að
leggja kapal og ef ég lærði einhvern
nýjan lá mikið á að koma í heimsókn
til þín til að kenna þér hann.
Nú, mörgum árum eftir að þú flutt-
ir er það ósjálfrátt að ég kíki enn upp í
gluggann þinn á Kleppsveginum og á
svalirnar þínar á Leirubakkanum.
Þær voru alltaf þær langfallegustu í
blokkinni á meðan þú bjóst þar. Full-
ar af fallegum blómum í alls kyns fal-
legum litum. Þar leið þér vel.
Ég trúi því að nú hafir þú loksins
hitt hann afa Jóhannes eftir langa bið.
Takk fyrir allt, elsku amma.
Þín
Jóhanna Lind.
Fyrstu minningar mínar um ömmu
eru frá Kleppsveginum. Fisklykt frá
bræðsluturni. Valstómatsósa og pyls-
ur. Hlaup upp og niður stiga. Hun-
angstertur fyrir dekurdrenginn
hennar. Takmarkalaus hlýja. Síðan
komu mörg góð ár á Leirubakka 14.
Svalirnar þaktar blómum. Um hríð
bjó hún hjá okkur mömmu og systur
minni á meðan hún beið eftir því að
komast í þjónustuíbúð. Ég var þá
grænmetisæta en hún laumaðist til að
sjóða saltkjöt í potti.
Í lokin var hún orðin ellimóð enda
ævin orðin löng. Hugur hennar leitaði
þá oft til æsku í Dölum og horfins
tíma, stríðsára og auðvitað Jóhann-
esar afa sem hún missti fyrir 37 árum.
Hún var bjargið hans. Umhyggja fyr-
ir öðrum, kímni og sterkur persónu-
leiki einkenndi ömmu. Fjölskyldu og
vinum er hún ógleymanleg.
Jóhannes Bjarni Sigtryggsson.
Elsku langamma.
Lítill drengur lófa strýkur
létt um vota móðurkinn,
– augun spyrja eins og myrkvuð
ótta og grun í fyrsta sinn:
Hvar er amma, hvar er amma,
hún sem gaf mér brosið sitt
yndislega og alltaf skildi
ófullkomna hjalið mitt?
Lítill sveinn á leyndardómum
lífs og dauða kann ei skil:
hann vill bara eins og áður
ömmu sinnar komast til,
hann vill fá að hjúfra sig að
hennar brjósti sætt og rótt.
Amma er dáin – amma finnur
augasteininn sinn í nótt.
Lítill drengur leggst á koddann
– lokar sinni þreyttu brá
uns í draumi er hann staddur
ömmu sinni góðu hjá.
Amma brosir – amma kyssir
undurblítt á kollinn hans.
breiðist ást af öðrum heimi
yfir beð hins litla manns.
(Jóhannes úr Kötlum)
Hinsta kveðja.
Langömmustrákarnir
Ingi Þór, Jón Þór, Sindri Snær
og Fannar Freyr.
Elsku Hróðný.
Við andlátsfregn þína,
allt stöðvast í tímans ranni.
Og sorgin mig grípur,
en segja ég vil með sanni,
að ósk mín um bata þinn,
tjáð var í bænunum mínum,
en Guð vildi fá þig,
og hafa með englunum sínum.
Við getum ei breytt því
sem frelsarinn hefur að segja.
Um hver fær að lifa,
og hver á svo næstur að deyja.
Þau örlög sem við höfum hlotið,
það verður að skilja.
Svo auðmjúk og hljóð,
við lútum að frelsarans vilja.
Þó sorgin sé sár,
og erfitt er við hana að una.
Við verðum að skilja,
og alltaf við verðum að muna,
að Guð hann er góður,
og veit hvað er best fyrir sína.
Því treysti ég nú,
að hann geymi vel sálina þína.
Þótt farin þú sért,
og horfin ert burt þessum heimi.
Ég minningu þína,
þá ávallt í hjarta mér geymi.
Ástvini þína, ég bið síðan
Guð minn að styðja,
og þerra burt tárin,
ég ætíð skal fyrir þeim biðja.
(Bryndís Halldóra Jónsdóttir.)
Sólveig Sigurþórsdóttir.
Á árunum 1884 til 1938 bjuggu á
Hróðnýjarstöðum í Laxárdal hjónin
Einar Þorkelsson og Ingiríður Hans-
dóttir. Þeim varð níu barna auðið,
sem upp komust, og er frá þessu fólki
mikill ættbogi sem nú er dreifður
víða um land. Á Hróðnýjarstöðum
var mikið menningarheimili, þar sem
kveðskapur og tónlist voru í hávegum
höfð, og áttu systkinin öll eftir að
setja svip á umhverfi sitt með hæfi-
leikum og handbragði sem tekin voru
í arf frá heimahögum.
Í dag kveðjum við yngsta barn
þeirra Hróðnýjarstaðahjóna, Hróð-
nýju Einarsdóttur. Hún fæddist 1908
og var því á 102. aldursári, þegar hún
lést. Þar með eru öll systkinin níu
horfin af sjónarsviðinu. Flest þeirra
náðu háum aldri, en ekkert þeirra
átti þó jafnmörg ár að baki og
Hróðný, þegar lagt var út á móðuna
miklu.
Eins og stundum gerist í sveitinni
var mannsefni Hróðnýjar ekki langt
undan. Frammi í heiðinni, þar sem
heitir í Ljárskógaseli, var ungur
kennari og upprennandi skáld, Jó-
hannes Jónasson, sem síðar varð
landsfrægt þjóðskáld undir skálda-
heitinu Jóhannes úr Kötlum. Það
varð hlutverk Hróðnýjar að vera lífs-
förunautur skáldsins og það fór ekki
fram hjá okkur, sem til þekktum, að
hún lagði sig mjög fram um að skapa
honum þau skilyrði að hann gæti
sinnt list sinni. Það var og ljóst að Jó-
hannes unni konu sinni hugástum og
mat að verðleikum allt það sem hún
var honum.
Hróðný var glæsileg kona og fríð
sýnum og hélt sér vel fram á háan
aldur. Hún var gædd léttri lund og
þeirri meðfæddu glaðværð sem er
ættarfylgja Hróðnýjarstaðafólks. Á
kveðjustund minnumst við Inga
heimsókna til Hveragerðis, þar sem
þá bjuggu skáld og listamenn í öðru
hverju húsi, og ekki gleymum við
heldur árunum þegar Hróðný og Jó-
hannes voru nágrannar okkar í
Laugarnesinu í Reykjavík. Inga
minnist sérstaklega þeirra sterku
tengsla sem voru á milli Guðrúnar
móður hennar og Hróðnýjar, en þær
voru systur. Þessi tengsl voru rækt
með margvíslegum hætti, meðal ann-
ars með tíðum fjölskylduheimsókn-
um sem gegndu sérstöku hlutverki á
tímum frumstæðrar fjarskiptatækni.
Við kveðjum Hróðnýju með kvöld-
mynd úr sveitinni hennar sem dregin
er upp í kvæði Jóhannesar, Álftirnar
kvaka:
Kyrr eru kvöldin,
– kviðið er þá fáu.
Sofa í hreiðrum
svanabörnin smáu.
Víðbláminn skyggir
vötnin djúpu og bláu.
Nú er ævidagur okkar góðu
frænku að kveldi kominn og við þökk-
um henni að leiðarlokum margar ljúf-
ar samverustundir. Í nafni barna og
tengdabarna Guðrúnar Einarsdóttur
og Árna J. Árnasonar sendum við
börnum Hróðnýjar og Jóhannesar og
fjölskyldum þeirra dýpstu samúðar-
kveðjur.
Inga Árnadóttir,
Sigurður Markússon.
Hróðný Einarsdóttir
         
 
   

    
 
    
     
     




✝ Ólafur Jóhann-esson fæddist í
Arnardal, N-Ís. 31.
mars 1931. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 5. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Jóhannes Guð-
mundsson, vitavörður,
Ísafirði, Norður-
Ísafjarðarsýslu og
Sigrún Agata Guð-
mundsdóttir, sauma-
kona, Hafnarhólmi,
Steingrímsfirði. Ólaf-
ur var yngstur í röð tíu systkina, tví-
buri við hann lést í fæðingu. Systkini
hans eru Guðmundur Líndal, látinn,
Sigmundur, látinn, Sigríður Stein-
unn, látin, Guðbjörg, býr í Reykja-
vík, Guðmunda látin, Sigrún Jó-
hanna, látin, Ólafía, býr á Akureyri
og Magnús, látinn.
Ólafur giftist 31. ágúst 1957 Evu
Pálmadóttur frá Hafn-
arfirði, f. 1.9. 1929.
Foreldrar Evu voru
Jón Pálmi Jónsson og
Þórlína Sveinbjörns-
dóttir.
Þau eignuðust eina
dóttur og þrjá syni.
Þau eru 1) Þórlína
Jóna f. 22.10. 1954.
Eiginmaður er Vil-
hjálmur Eyjólfsson f.
27.12. 1954. Þau eru
búsett í Njarðvík.
Þeirra börn eru: 1.a.
Eyjólfur Kristinn, eig-
inkona Þórdís Elín Kristinsdóttir,
búsett í Danmörku. Eyjólfur á Unu
Dís. Móðir er Kristín Elfa Björns-
dóttir. Með Þórdísi á hann börnin
Vilhjálm Kristin, Regínu Kristu,
Gabríelu Rósu og Daníelu Björgu.
1.b. Vilhjálmur Þór, maki Halldóra
Jóhannsdóttir. Þau eru búsett í
Njarðvík. Með Steinunni Ágústs-
dóttur á hann Evu Lín, með Hall-
dóru á hann Alexöndru Björgu.
Börn Halldóru eru Íris Lea Þor-
steinsdóttir og Halldóra Birta Magn-
úsdóttir. 2) Jóhannes, f. 7.6. 1957.
Eiginkona hans er Rósa Björk Guð-
mundsdóttir, f. 12.11.1958. Búsett í
Njarðvík. Þeirra börn eru: 2.a. Ólaf-
ur, maki Guðrún Sigríður Knúts-
dóttir. Búsett í Hafnarfirði. Þeirra
barn er Bjarki Þór. 2.b. Þóra, maki
Þorgeir Karl Gunnarsson, búsett í
Njarðvík. Þeirra barn er Gunnar
Karl. 2.c. Eva Rún. 3) Pálmi, f. 8.10.
1961, maki Jóhanna Malena Karls-
dóttir, f. 10.7. 1960. Búsett í Kefla-
vík. Barn hennar er Helga Arnbjörg
Pálsdóttir. 4) Ólafur, f. 27.9. 1964.
Maki var Þórný Jóhannsdóttir.
Hennar sonur, alinn upp af Ólafi, er
Jón Bergmann Heimisson. Seinni
kona Ólafs var Ásta Bjarney Há-
mundardóttir. Þau slitu samvistum.
Þeirra sonur er Atli Jón.
Ólafur ólst upp í Súðavík en flutti
seinna til Ísafjarðar. Hann lauk fiski-
mannaprófi frá Sjómannaskólanum í
Rvík 1952 og sveinsprófi í múriðn
frá Iðnskólanum í Keflavík 1969.
Hann stundaði sjó- og landvinnu
víða um land fyrir iðnnám, en múr-
verk í Keflavík eftir það,
var formaður Múrarafélags Suð-
urnesja í fjölda ára ásamt því að
vera varaformaður Múrarasam-
bands Íslands í mörg ár. Ólafur og
Eva bjuggu lengst af á Greniteig 10 í
Keflavík.
Útför Ólafs Jóhannessonar verður
gerð frá Keflavíkurkirkju í dag,
miðvikudaginn 16. sept. kl. 14.
Meira: mbl.is/minningar
Ólafur Jóhannesson