Monitor - 21.10.2010, Blaðsíða 8

8 Monitor FIMMTUDAGUR 21. OKTÓBER 2010
Söngdívan Silvía Nótt tryllti lýðinn fyrir nokkrum
árum með framkomu sinni og frábæru gríni. Ágústa
Eva Erlendsdóttir setti sig í hlutverk þáttastjórnandans
Silvíu og endaði með að taka þátt í Júróvisjón fyrir
Íslands hönd. „Mig hefði aldrei grunað að ég myndi
taka þátt í Júróvisjón,“ segir Ágústa og bætir við að
hún hafi mjög takmarkaðan áhuga á keppninni. „Mér
fannst eiginlega eins og ég væri að segja brandara
allan daginn,“ segir hún um ævintýrið. Ágústa hefur
verið áberandi í íslenskum kvikmyndum undanfarin
ár, meðal annars sem vandræðaunglingurinn Eva Lind
í Mýrinni og hin stórfenglega Bjarnfreður í Bjarnfreð-
arson. Hún leikur löggu í kvikmyndinni Borgríki sem
kemur út á næsta ári. „Ég lék öll mín bardagaatriði
sjálf,“ segir Ágústa en hún æfði bardagalistir í Mjölni
til að undirbúa sig fyrir hlutverkið. Ágústa er með
mörg járn í eldinum en núna um helgina fara einmitt
í loftið þættirnir Hlemma vídeó þar sem hún fer með
hlutverk dularfullu Sómastúlkunnar.
Eru þættirnir Hlemma vídeó fyndnari en Fóstbræður?
Ég hef ekki séð nein atriði svo ég þori ekki að fara með
hversu fyndnir þættirnir eru. Þetta er svoldið nýtt form
af sjónvarpsþáttum á Íslandi. Þetta er svona með nett
súrrealískum keim en samt erum við að passa okkur
mikið að afgreiða þetta á frekar natúrlískan hátt sem
á að skapa einhverja skemmtilega dýnamík og ég vona
að það virki. Styrmir leikstjóri leikstýrði einmitt fyrstu
Fóstbræðraseríunni og svo er Sigurjón Kjartansson einn
af handritshöfundunum.
Hvernig var að vinna með Pétri Jóhanni? Frábært. Hann
er alltaf í góðu skapi og ógeðslega duglegur. Hann leikur
í hverri einustu senu og fær aldrei pásu en honum er
alveg sama. Ég var að spyrja hann um daginn hvort
þetta væri ekki erfitt og hann sagði bara að þetta væri
ekkert miðað við í Byko í Hafnarfirði.
Þú hefur fengist við mörg bitastæð hlutverk og nú er
von á tveimur kvikmyndum þar sem þú ferð með stór
hlutverk. Já, ég er að leika í bæði Borgríki og Kurteisu
fólki hjá Ólafi De Fleur. Hann er mjög sérstakur maður
en ég þekkti hann ekki neitt áður en ég gerði Kurteist
fólk. Hann vinnur á hátt sem mér finnst rosalega heill-
andi. Hann einblínir á hluti sem skipta máli og reynir að
halda öllu batteríinu eins mikið saman og hægt er. Allir
þekkjast, hjálpast að og eru óhræddir við að gagnrýna
og tilbúnir til að hlusta á gagnrýni.
Lærðirðu bardagalistir fyrir hlutverk þitt sem lögga í
Borgríki? Ég hafði verið í Mjölni fyrir þremur árum og
hringdi því í þáverandi félaga minn, sem er reyndar
kærastinn minn í dag, og bað hann um að þjálfa mig.
Hann er líka lögga svo þetta hentaði allt saman mjög
vel. Ég fékk að fara með á vaktir með löggunni og kynn-
ast því starfi mjög vel við undirbúning myndarinnar.
Varstu með áhættuleikara? Nei, ég lék öll mín bar-
dagaatriði sjálf en að sjálfsögðu var ég vel undirbúin
og með dygga aðstoð. Við höfðum bardagaatriðin eins
raunveruleg og hægt er, ekkert kungfu eða karatebull. Ég
fékk meira að segja eitt sinn alvöru, gott högg í andlitið.
Mér brá svolítið en ég er vön, kærastinn minn gaf mér
blóðnasir á báðum í fyrsta skipti sem ég hitti hann.
Ertu eitthvað að keppa í bardagaíþróttum? Ég er
svo eftir á, ég hef aldrei æft neinar íþróttir og er lítil
keppnismanneskja. Ég komst bara að því nýlega að
tilgangurinn með að æfa eitthvað getur verið að finnast
það gaman og gera það fyrir andlega og líkamlega
heilsu. Ég hélt alltaf að fólk færi á æfingar til að vera
mjótt, massa sig upp eða keppa og ef maður væri ekki
feitur þyrfti maður ekki að æfa neitt. Hver veit hvort ég
keppi einhvern tímann.
Myndirðu sigra Gunnar Nelson í slag? Já. Ég krossfesti
hann við gólfið í hvert skipti sem hann reynir eitthvað.
Annars er ég að kenna honum að labba, tala og almenna
framkomu. Hann slefar reyndar svolítið mikið en er
allur að koma til. Hann er svo mikill bangsi.
Finnst þér skemmtilegra að leika í kvikmyndum en á
sviði? Ég byrjaði á sviði, fyrst hjá Leikfélagi Kópavogs og
síðan í Hárinu í Austurbæ og fílaði það alveg þannig séð
en mér finnst svo sjaldgæft að leikhús sé skemmtilegt.
Þegar það er gott er það engu líkt. Mig langar að gera
eitthvað í leikhúsi en ég vil samt ekki hoppa á eitthvað
sem ég finn mig ekki í.
Ertu hrædd um að þurfa að sýna sömu sýninguna
of oft? Þegar ég var í Hárinu í Austurbæ var ég einmitt
mjög stressuð yfir að þurfa að sýna sýningu eftir
sýningu og reyna á endanum að skjóta mig í hausinn
og upplifa mig eins og í Groundhog Day. Ég komst þó að
því að í raun og veru er hver sýning ólík og maður hefur
tækifæri til að gera betur og þróa sýninguna. Að því leyti
er það alls ekkert þreytandi eða leiðinlegt. Þetta kom
mér mjög á óvart og er bara eins og að mæta við sama
skrifborðið dag eftir dag.
Hvernig var að alast upp í Hveragerði? Það fylgdi því
mikið frelsi sem ég held að börn í dag upplifi ekki eins
mikið. Börn í Reykjavík eru svo vernduð og ekki í lagi að
hlaupa út á götu og vera lengi úti á kvöldin.
Þú fluttir mikið milli staða á tímabili. Já, ég flutti fyrst
til Noregs frá Hveragerði og bjó þar í eitt ár. Svo flutti ég
á Hvolsvöll og loks í Hafnarfjörð þegar ég var svona 14
ára. Þetta hafði sína kosti og galla en ég var alltaf stress-
uð fyrsta skóladaginn sem nýi krakkinn í bekknum.
Hvað varð um rapphljómsveitina Kritikal Mazz sem
þú söngst með? Hljómsveitin gaf út eina plötu og er
held ég bara hætt. Ég söng reyndar ekki mikið með þeim
en þetta voru skólafélagar mínir úr Iðnskólanum. Þeir
fengu meira að segja menn úr Wu Tang Clan til að gera
eitt lag með okkur.
Var þetta alltaf spurning um leiklistina eða rappið?
Veistu, ég dett bara einhvern veginn inn í svona hluti.
Ég datt til dæmis bara inn í þessa rapphljómsveit og
líka inn í leiklistina hjá Leikfélagi Kópavogs. Söngurinn
hefur samt alltaf verið í uppáhaldi og ég hef alltaf verið í
kór og lærði í Söngskólanum í Reykjavík.
Hvernig týpa varstu í menntaskóla? Ég var lítil
menntaskólatýpa. Ég var í menntaskóla eina önn, vann
í eina önn og hoppaði á milli skóla. Var að prófa alls
konar hluti. Ég var alveg hress samt og fór á böll og tók
þátt í félagslífinu.
Þú lærðir leiklist í París. Ég fór sumarið 2008 á leiklist-
arnámskeið í París hjá kennara sem fyrsti leikstjórinn
minn, Ágústa Skúladóttir, mælti með. Ég ákvað að skella
mér bara af því ég hafði efni á því og mig hefur alltaf
langað til Frakklands.
Ertu reiprennandi á frönsku? Guð minn góður nei. Ég
var eitthvað að reyna að skilja frönskuna en það var
algjörlega ómögulegt fyrir mig að skilja og tjá mig á
frönsku. Ég lærði eitt orð á meðan dvölinni stóð en það
var „enchanté“ sem kom sér mjög vel.
Varstu fátækur bóhem sem nærðist á listinni? Alls
ekki. Ég lifði í hálfgerðum vellystingum og bjó í mjög
flottri íbúð í góðu hverfi þar sem var bara gamalt fólk og
hommar. Nágrannarnir voru frábærir og mér leið eins og
það væri alltaf verið að passa upp á mig.
Hvernig kom Silvía Nótt til sögunnar? Við Gaukur
fórum með nokkrar hugmyndir upp á Skjá einn þar sem
við komum með tillögur að Silvíu Nótt og fleiri karakter-
um. Við reyndum meira að segja að selja þeim hugmynd
að Bjúgubílnum sem átti að vera sápuópera leikin af
bjúgum í fötum, svona eins og Brúðubíllinn. Þeim leist
þó best á Silvíu Nótt og vildu gera þætti með henni.
Var hún þín útgáfa af Johnny Naz eða jafnvel Ali G?
Eiginlega, en Silvía spratt einhvern veginn út úr því að
manni ofbauð samfélagið og hvernig hegðun tíðkaðist.
Það er alltaf snobbað fyrir einhverju, til dæmis hráfæði
núna sem er bara eitthvað gerviheilbrigði, en fólk finnur
sér svo sem alltaf eitthvað bull til að láta selja sér.
Hvað fannst þér um dýrkun ungu kynslóðarinnar á
Silvíu? Það var mjög óþægilegt því við vorum að reyna
að benda á eitthvað sem væri slæmt en vöktum um leið
athygli á fáránlegheitunum. Börn eru algjörlega ómótuð
og taka við hverju sem er ef þau fá ekki rétta leiðsögn.
Foreldrar föttuðu kannski ekki grínið strax
og sögðu ekki börnunum sínum til. Ég var
einu sinni að vinna á leikskóla og þar var
Texti: Sigyn Jónsdóttir sigyn@monitor.is
Myndir: Golli golli@mbl.is
Leik- og söngkonan Ágústa Eva Erlendsdóttir kom sér á
kortið sem dívan Silvía Nótt og hefur leikið í hverri kvik-
myndinni á fætur annarri síðan. Monitor myndi ekki vilja
mæta henni í dimmu húsasundi.
HRAÐASPURNINGAR
Uppáhaldsmatur? Það var pylsa en
núna er það blóðugt nautakjöt.
Uppáhaldskvikmynd? Borgríki.
Fyndnasta manneskja í heimi? Í
persónu er það Þorsteinn Guðmunds-
son og Julia Davis er ógeðslega fyndin
leikkona.
Besta húsráðið? Að taka til.
Jackie Chan eða Sylvester Stallone?
Jackie Chan.
Hvers gætirðu ekki verið án?
Kærastans míns.
Helsti kostur? Ég hef ótrúlega gott
tímaskyn.
Helsti galli? Hvað ég er kvöldsvæf.
Jón Gnarr eða Pétur Jóhann? Pétur
Jóhann því hann á færri vini.
Mesti óttinn? Að vera bara með eitt
brjóst út af krabbameini.
Fallegasti staður á Íslandi? Mjölnir.
Draumahlutverkið? Ég á eftir að búa það til.
Dæmisaga úr samfélagi
þar sem þriggja ára
stelpur eru í g-streng
Kærastinn minn gaf
mér blóðnasir á báðum í
fyrsta skipti sem ég hitti hann.