SunnudagsMogginn - 16.01.2011, Blaðsíða 25

16. janúar 2011 25
Karen María segir þetta jákvæða þróun
og endurspegli þróunina erlendis. „Það
þarf að sjálfsögðu að vera fastur kjarni í
flokknum en flæði dansara inn í hann er
orðið meira.“
Sjálf lærði hún úti í Hollandi með fleiri
íslenskum stelpum og stofnaði dansleik-
húshóp ásamt þeim en á meðal stofn-
félaga voru ennfremur Erna Ómarsdóttir,
Aino Freyja Järvelä og Kolbrún Anna
Björnsdóttir. „Þegar við settum upp
Dansleikhús með ekka vorum við fyrsti
sjalfstætt starfandi danshópurinn sem
starfaði algjörlega sjálfstætt, það er var
ekki að nýta fólk sem var á launum hjá
Dansflokknum eða leikhúsunum. Að
sama skapi sóttum við um fjármagn til að
búa til sýningar og gerðum það tvisvar
sinnum á ári í ákveðinn tíma,“ segir hún
og útskýrir að bara það að sýna fram á að
þetta væri hægt hafi verið mikilvægt.
„Við þóttum stórskrýtnar að ætla ekki
inn í Dansflokkinn, að það væri ekki
okkar lokamarkmið,“ rifjar hún upp og
hlær. „Þetta var hvatning fyrir marga til
að prufa sig sjálfir áfram á eigin for-
sendum,“ segir hún og útskýrir nánar
breytingar síðustu ára.
Danslistamenn í danssamfélagi
„Fljótlega þegar Reykjavík Dance Festival
verður til upp úr aldamótunum fer mað-
ur að sjá öra viðhorfsbreytingu í þessa
átt. Í dag spyr fólk þessarar spurningar
ekki lengur. Við erum hætt að tala um
flokkinn og sjálfstæða geirann. Við tölum
um þetta sem danssamfélag. Dansflokk-
urinn er einn af þessum stöðum í dans-
samfélaginu sem þú vilt eiga viðkomu á
eins og fleiri staðir. Við erum farin að
kalla okkur danslistamenn til að útmá
þessi mörk. Hreyfanleikinn er miklu
meiri. Þú getur farið í skóla og haldið
námskeið, sett upp sjálfstæð verk, unnið
á erlendri grundu og dansað með Dans-
flokknum. Hreyfanleiki þinn sem lista-
manns fer eftir því hvaða inntaki þú ert
að leita eftir sem listamaður hverju sinni.
Þetta er svakalega mikil breyting frá því
fyrir tíu árum. Þá þótti til dæmis alls ekki
fínt að fara að kenna.“
Fjölgun dansara og öskrandi þörf
Dansverkstæðið var opnað á hæð við
Skúlagötu 28 í byrjun október. „Þegar við
horfðum fram á að danshús yrði ekki að
veruleika í bráð ákváðum við dansararnir
sjálfir að kýla á það að opna dansverk-
stæði. Okkur fannst ekki forsvaranlegt að
bíða lengur. Danssamfélagið er í hröðum
vexti og það er ekki aðeins þörf heldur
öskrandi þörf fyrir svona húsnæði. Við
sjáum fram á að næstu árin útskrifist
fleiri í danslistinni en síðastliðin 15-20 ár
samanlagt. Þetta eru allt saman krakkar
sem geta ekki beðið eftir því að eitthvað
gerist.“
Hún segir þetta spennandi tíma og
gaman verði að sjá hvað gerist á næstu
árum. „Þó svo að danslistin hafi verið hér
í hundrað ár er eitthvað að gerast núna,
það eru allir spenntir hver fyrir öðrum,“
segir hún og ljóst er að samhugurinn er
mjög mikill.
„Samhugurinn er svo mikill að við
ákváðum að skrifa okkar eigin dansstefnu
og kynna stjórnvöldum. Við fórum í það
síðasta vor og sumar,“ segir hún og var
stefnan kynnt stjórnvöldum fyrr í vetur.
„Þetta er dansstefna næstu tíu ára. Við
fórum í það að skilgreina danssamfélagið,
greina það sem búið er að gera, það sem
vel hefur verið gert og hverju má gera
meira af. Við settum niður aðgerðar-
áætlun fyrir stjórnvöld og aðra um í
hvaða verkefni þarf að ráðast. Það tóku
allir í danssamfélaginu þátt í að gera
þetta. Þetta var gert á vegum FÍLD og við
buðum öllum til þátttöku og það var ríf-
andi lukka með þetta og það sameinuðust
allir í sameiginlegri framtíðarsýn og
stefnu, hvert skal halda.“
Ennfremur ríkir mikill frumkvöðlaandi
í danssamfélaginu. „Við fengum styrk frá
borginni til að dekka stofnkostnað við
Dansverkstæðið. Við lögðum dúka, þrif-
um og allt þetta. Andinn er mjög góður.
Það er líka skemmtilegt að þetta eru allt
konur, þetta er kvennageiri. Við vorum
ekki með í uppganginum, náðum ekki
inn þá. Núna er niðursveifla og við ætlum
ekki að verða eftir þar líka. Við tökum af
skarið og sýnum hvers við erum megn-
ugar.“
Upplýsingamiðstöð og vinnustofur
Annað verkefni sem er að komast í gagn-
ið og fylgir Dansverkstæðinu er upplýs-
ingamiðstöð, með öllum upplýsingum
um íslenskt danssamfélag.
Ennfremur eru í Dansverkstæðinu
haldnar vinnusmiðjur og boðið er upp á
þjálfunartíma fyrir dansara.
„Vinnusmiðjurnar eru rými fyrir dans-
listamenn til að búa til verkefni sín. Það
hefur verið erfitt að finna rými til að búa
til dansverk. Ef maður finnur rými sem er
nógu stórt eru oftar en ekki tvær súlur í
miðjunni eða steingólf, sem gerir það al-
veg ómögulegt. Að finna rými sem er
nógu stórt, ekki með súlum og viðráð-
anlegu gólfi hefur verið mjög erfitt,“ seg-
ir hún og bætir við að kostnaðurinn við
slíkt hafi líka verið hindrun. „Það er líka
svo mikilvægt að komast einhvers staðar
inn á viðráðanlegu verði.“
Vinnusmiðjurnar eru margþættar.
„Þær eru fyrir eldri danshöfunda til að
búa þeim rými til að skapa verk. Þær eru
líka fyrir yngri höfunda en að sama skapi
viljum við veita þeim faglega ráðgjöf til að
efla verk þeirra þannig að þeir geti átt í
samtali um innihald og inntak verkanna
sinna til að gera þau ennþá betri. Við lít-
um svo á að þegar einstaklingurinn er
búinn að fara í gegnum þetta ferli hjá
okkur verði hann betur í stakk búinn til
að byggja upp sjálfstæðan feril sem dans-
höfundur. Við reynum ennfremur að
hjálpa honum að tengjast erlendis.“
Dansverkstæðið ætlar líka að setja upp
gestavinnustofur. „Við danslistamenn
höfum verið að fara í svo margar gesta-
vinnustofur erlendis að vinna að okkar
verkum og nú er komið að því að endur-
gjalda greiðann,“ útskýrir hún.
Viðhald á vinnutækinu
Þjálfunartímar Dansverkstæðisins eru
líka mikilvægir, útskýrir Karen María, og
segir skort á þeim hafa háð dansgeir-
anum. „Við danslistamenn erum háðir
líkamanum okkar sem vinnutæki. Hérna
á Íslandi höfum við verið að berjast við að
hvergi hefur verið hægt að sinna þessari
sértæku þjálfun sem dansinn er eftir út-
skrift. Það gerir það að verkum að vinnu-
tækið lamast mjög fljótt og verður hálf-
úrelt. Þú þarft að viðhalda þér faglega og
til þess þarftu dansþjálfun. Við ætlum líka
að nýta alla erlenda gesti sem koma hing-
að og fá þá til að koma í Dansverkstæðið
til að kenna.“
Samtök um Danshús voru stofnuð í
ágúst. „Þeirra fyrsta verk var að setja á
stofn dansverkstæði. Dansverkstæðið
með vinnustofunum, þjalfunartímum og
upplýsingamiðstöðinni er verkefni sem
hefði átt heima í Danshúsinu. Við lítum á
þetta sem fyrsta skrefið í átt að Danshúsi.
Við erum að byggja upp innviði sem
verða seinna meir settir inn í Danshús
þegar það kemur einhvern tímann í
framtíðinni. Við ákváðum að við þyrftum
ekki að bíða eftir húsinu til að geta byrj-
að. Þótt við þurfum náttúrlega þak yfir
höfuðið fundum við það til bráðabirgða
þarna á Skúlagötunni.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
’
Við vorum ekki
með í uppgang-
inum, náðum ekki
inn þá. Núna er nið-
ursveifla og við ætlum
ekki að verða eftir þar
líka. Við tökum af
skarið og sýnum hvers
við erum megnugar.
n hver í
Nú
það er
ta er
a og fá
trax far-
slagi.
ið/Eggert