Nýr Stormur - 05.01.1968, Blaðsíða 3

FÖSTTOAGUR 5. JAN. 1968.
''ðfcRMUR
0
HEIMSSTYRJÖLDIN II.
f MÁLI OG MYNDUM
Hinn 6. apríl lét Hitler her-
sveitir sínar gera innrás í Júgó-
slavíu og Grikkland. Með leiftur-
sókn réðust 650 þúsund her-
menn inn í Júgóslavíu úr' fjór-
um áttum. Þýzkar hersveitir frá
Austurríki, Ungverjalandi, Rúm-
eníu og Búlgaríu gjöreyddu Júgó
slavneska hernum, sem 11 dög-
um síðar neydist til að gefast
upp. Pétur, konungur flúði til
Englands og stærsta ríkið á
Balkanskaga með 14 milljónum
ibúa og um 250 þúsund ferkíló-
metra að stærð gáfst upp fyrir
Þjóðverjum.
Belgrad, hfifuðborg Júgóslavíu
hafði Hitler ákveðið hörð örlög.
Þrátt fyrir, að borgin hafði verið
tilkynnt sem óvíggirt borg, lét
hann í hefndarskynl dynja á
henni loftárásir vegna afstöðu
þjóðarinnar gagnvart öxulríkjun
um. Flugvélarnar voru látnar
fljúga lágt yfir borginni þar sem
lítil eða engin mótstaða var veitt
og hella sprengjum sínum yfir
íbúana og ollu með því drápi á
17 þúsund borgarbúum. Robert
St. John, amerískur blaðamaður,
sem staddur var í borginni lýsir
hörmungunum, sem hér segir:
Við heyrum til vélanna áður
en við sjáum þær. f fyrstu er það
aðeins lágt suð. Svipað og maður
heyrir i býflugum álengdar. Síð-
an stöðugt hærra og HÆRRA!
Að minnsta kosti þrjátíu til fjöru
tíu flugvélar fljúga yfir. Allar
fljúga þær í samfelldum röðum.
En hversvegna eru engar júgó-
slavneskar vélar á lofti til þess
að hrekja þær í burtu? Nú stefna
þær beint á okkur. Allt í einu
byrjuðu vélbyssurnar að þruma.
Þessi þungi hljómur, sem við nú
heyrum hlýtur að stafa frá júgó
slavneskum byssum. Við vorum
þess fullviss, að næsti hávaði
sem við heyrðum væri frá júgó-
slavneskum loftvarnabyssum.
Skotum hlýtur að hafa verið
hleypt af úr 12 byssum í einu, að
minnsta kosti. Loftið var þakið
svörtum og hvítum reykskýjum.
Nokkrar af kúlunum virtust
næstum strjúkast við hliðina á
sprengjuflugvélunum, en þær
breyttu ekki um stefnu. Þær
fóru ekki einusinni út úr röðinni.
Þær hafa fíogifT í á' að gizka '3000
metra haeð. Allt í einu flugu þæt
úr röðinni. Fremsta vélin lækk-
aði flugið og við sáum greinilega
hvar hún lét sprengjurnar falla.
Því næst heyrðum við þungan
nið og nokkrum sekúndum eíðar
heyrðum við hljóð sem gefa til
kynna þegar múrveggir hrynja
niður á götuna og mölbrotna.
Þegar við komum aftur til
torgsins sáum við á einum stað
hvar sprengja hafði myndað
stórt gat í götuna, sem mundi
nægjanlegt fyrir marga járn-
brautarvagna. Við gengum eins
langt út á brúnina og frekast
var unnt, en gátum þó ekki séð
til botns. Ég hefi aldrei séð jafn
mikla eyðileggingu. Ég held, að í
kílómeters fjarlægð hafi hvergi
verið gler, sem ekki hafi verið
mulið mélinu smærra. Sprengj-
urnar höfðu gjöreyðilagt fram-
hlið fjölda bygginga. Ég veit að
vísu að hér er ekkert sérstakt um
að ræða. Allir hafa séð myndir
af slíkum húsum á Spáni, í
Frakklandi, Rotterdam og Lond
on-. En það er allt annað að sjá
slíkt með eigin augum, það er að
segja, þegar sprengjuflugvélarn
ar fljúga yfir höfði manns og
máður veit eklci hvort þær hafa
lokið verki sínu eða ekki.
Við töldum tvö til þrjú hundr-
uð lík á Terrazia-torginu og þó
er það ekki nema helmingur af
Times Square í New York að
stærð. Terrazia-torgið sannfærði
mig um það, að þessi morð væru
framin að yfirlögðu ráði. Flug-
vélar þær, sem gerðu loftárásir
á Belgrad, gátu framkvæmt það
sem þeim sýndist. Þær vörpuðu
ekki sprengjum sínum hátt úr
Iofti. Sérhver þeirra steypti sér
niður og varpaði sprengjum sín-
um nákvæmlega þar sem áhöfn
vélarinnar hafði ákveðið að þær
skyldu lenda. Terrazia-torgið
var alls ekki sú hernaðarbæki-
stöð sem þýzku fréttirnar skýrðu
frá að hún væri í tilkynningum
sínum eftir að öllu var lokið.
Hitler var einungis að hefna sín
eftir þá niðurlægingu sem hann
taldi sig hafa orðið fyrir nokkr-
um dögum áður. Hann ætlaði sér
að koma Serbunum i skilning
um, að enginn skyldi rífa samn-
ing við hann í sundur án þess að
fá að kenna á því. Hér var um
fjöldaaftökur að ræða á fólki,
sem hafði farið í mótmælakröfu-
göngpi á torginu. Það var f jölda-
aftaka framkvæmd samkvæmt
fyrirskipunum frá Berlín með
böðlum, sem komu niður úr loft-
inu.
f hérumbil 16 kílómetra fjar-
lægð frá Belgrad var staður þar
sem vegurinn lá í boga kringum
fjall. Þegar við komumst upp á
tindinn höfðum við gott útsýni
yfir allan víg\’öllinn. Að baki okk
ar lá Belgrad. Hin brennandi
Bclgrad, sem var á \leið til að
verða að bor'g hinna þöglu.
HAKAKROSSINN YFIR AKRO-
POLIS.
Hinn 6. apríl eða sama dag og
innrásin hófst í Júgóslavíu héldu
í vitfyrringu styrjaldanna eru menn sendir út í opinn dauðann.
Þessi gríski hermaður hefir sennilega ekki átt afturkvæmt.
ekki.
þýzkar vélahersveitir frá Búlgar
íu og Júgóslavíu suður á bóginn
inn í Grikkland. Þýzku hersveit-
irnar náðu fljótlega sambandi
við ítölsku hersveitirnar og
grísku hersveitirnar urðu að láta
undan síga.
Viku eftir að Mussolini hafði
hafið innrás sína í Grikkland
hinn 8. nóvember hófst land-
ganga enskra og ástralskra her-
sveita í Grikklandi, til aðstoðar
gríska hernum. Til þess að geta
framkvæmt þetta urðu Englend-
ingar að flytja hersveitir úr her
Wavells í norður Afríku og neyða
hann til að hætta sigurgöngu
sinni við E1 Agheila. Um 60 þús-
und hermenn úr liði Wavells,
sem var helmingur af her hans,
voru sendir til Grikklands. En
þeir voru samt of fáir til að vega
upp á móti þeim 500 þúsund
þýzku hermönnum sem voru í
Grikklandi og þar að auki höfðu
þeir aðeins nokkra brynvagna
og flugvélar. En Churchill hugs-
aði málið frá pólitísku sjónar-
miði og gaf eftirfarandi skýr-
ingu á því:
Án efa mun álit á okkur bíða
tjón, ef við verðum hraktir burtu
úr Grikklandi við lítinn orðstýr,
en það mun tvímælalaust verða
litið öðrum augum, ef við berj-
umst og þolum þrengingar í
Grikklandi, heldur en um okkur
verði sagt, að við hefðum látið
okkur standa á sama um örlög
Grikklands.
Þannig voru menn teknir af lífi
án dóms og laga fyrir það eitt að
berjast fyrir föðurlandið.