Nýr Stormur - 05.01.1968, Blaðsíða 7

FÖSTUDAGUR 5. JAN. 1968.
o
H - fréttir
Framh. af bls. 4.
Slysavarnafélag íslands tók
að sér að stofna nefndir þess-
ar — þetta jiýja afl í umferð-
armálum þjóðarinnar — og
með stofnun þeirra er stefnt
að því að koma saman í eina
heild öllum þeim aðilum á
hverjum stað á landinu, sem
láta sig umferðarmál ein-
hverju varða, og hafa starfað
að framgangi þeirra mála.
Má í þessu sambandi nefna
félög og samtök eins og Félag
ísl. bifreiðaeigenda, deildir
Slysavarnafélagsins, Bindind-
isfélag ökumanna, klúbbana
Öruggur akstur, og svo að sjálf
sögðu stéttarfélög bifreiða-
stjóra á hinum ýmsu stöðum
á landinu. Þá hafa valizt til
starfa í umferðaröryggisnefnd
ir fulltrúar sveitarfélaga, lög-
gæzlumenn, vegagerðarmenn,
bifreiðaeftirlitsmenn og trygg
ingaumboðsmenn. Einn er sá
hópur í nefndum þessum, sem
nefna ber alveg sérstaklega,
en það eru konurnar. í öllum
stærri umferðaröryggisnefnd-
unum, sem stofnaðar hafa
verið að undanfömu eru ein
eða fleiri konur, og er það
mjög ánægjulegt að konurnar
skuli hafa fengizt til starfa í
nefndunum. Eru konurnar oft
ast fulltrúar kvennadeilda
Slysavarnafélagsins eða þá
fulltrúar frá kvenfélögum í
viðkomandi byggðarlögum.
Hlutverk hinna ýmsu um-
ferðaröryggisnefnda úti um
byggðir landsins verður í stór-
um dráttum hið sama, eða að
vinna að því að gera umferð-
ina sem öruggasta, og vinna
að því í samráði við H-nefnd-
ina að koma á framfæri
fræðslu og upplýsingum um
umferðarmál almennt nú
fyrst í stað, og síðan fræðslu
og upplýsingum um sjálfa um
ferðarbreytinguna, hvernig
hún á að fara fram og hvernig
menn skuli haga sér í hægri
umferð.
Umferðaröryggisnefndirnar
munu starfa í nánu sambandi
við yfirvöld á hverjum stað,
og taka þá að sér sérstök verk-
efni sem til falla vegna um-
ferðarbreytingarinnar hver í
sínu byggðarlagi.
Ef vel tekst til með starf-
semi umferðaröryggisnefnd-
anna er þess vænzt að áfram-
hald verði á starfi þeirra, eftir
að umferðarbreytingin er um
garð gengin, og Framkvæmda
nefnd hægri umferðar hefur
lokið sínu hlutverki.
Filistear —
Framh af bls 8
egja h*aÖ eftir annað.
Er þó enn skorað á lesendur,
að láta blaðið vita um fanta-
brögð í viðskiptum og hverjir
þau fremja, og er þá samkomu-
lagsatriði, hvort nöfn verða
birt.
Þátturinn óskar svo lesend-
um sínum árs og friðar og fil-
isteunum þess, að þeir beri
gæfu til þess á nýja árinu að
taka upp heiðarlegri lifnaðar-
hætti og starfsaðferðir, en þeir
hafa ástundað hingað til.
/
Hefðbundin....
Framh. af bls. 1.
götum borgarinnar utan vinnu
tíma og í einkaerindum starfs-
manna. Bifreiðir þessar sjást
fyrir utan íþróttavelli og
skemmtistaði og taka oft upp
margfalt pláss á bílastæðum,
sem ætluð eru fyrir smábíla
gesta.
Ef slíkt sæist í Danmörku til
dæmis, myndi lögreglan um-
svifalaust taka bíla þessa úr um
ferð og sekta ökumennina.
Leigubifreiðar borgarinnar
eru flestar af dýrustu gerð —
lúxusbifreiðar, sem alls ekki
eru byggðar sem leigubifreiðar.
Erlendis er það algengast, að ;
bifreiðar þessar séu reknar af
fleiri en einum manni og séu í
gangi mestallan sólarhringinn.
Þótt um líkt sé ekki að ræða
hér, er það mjög óviðkunnan-
legt, að bifreiðarstjóri, sem
stundar að staðaldri næturakst
ur á stöð sinni, láti bifreiðina
í hendur annara skyldra eða ó-
skyldra til einkanota hinn tíma
sólarhringsins.
Forsendan fyrir eftirgjöf á
innflutningsgjaldi er þar með
fallin úr gildi, eða svo líta Dan
ir á málið.
Sjáist leigubifreið í einka-
rekstri, er hún umsvifalaust
stöðvuð. Hér er um atvinnu-
tæki að ræða, sem raunverulega
nýtur sérstakra hlunninda frá
opinberri hálfu. Þessir menn
njóta því forréttinda, sem aðr-
ir hafa ekki, þótt þeir hafi akst-
ur að atvinnu.
En þetta er íslenzkt fyrir-
brigði. í fámenninu hér, þar
sem slegizt er um hvert atkvæði,
þora stjórnmálamennirnir ekki i
áð vmpra á afnámi nokkurskon
ar forréttinda. Enginn flokkur
borir að fá heila stétt manna
á móti sér, en leigubifretða-1
stjórar hér eru fjölmennari en
víðast hvar annarsstaðar í sam-
svarandi borgum.
Leigubifreiðarnar eru að
minnsta kosti miklu fleiri. sem
m. a. orsakast af því, að þær eru
ekki í akstri nema hluta iir sól-
arhringnum.
Hér er um sóun að ræða. sem
full ástæða er að taka til athug-
unar — nú þegar íslendingar
verða sennilega neyddir til að
haga sér eins í atvinnuháttum
off einkalífi o<r aðrar bióðir.
*
Aramót
Framh. af bls. 1.
steypa stjórninni með verk
föllum eða öðru slíku og
kvað slíku kynni að verða
mætt á sérstakan hátt, sem
hann ekki tilgreindi. Það
yrði semsé óvandaður eftir-
leikurinn.
Vera má að í bréfum
Svetlönu Stalinsdóttur finn
ist einhver vísbending, sem
nota mætti ef til þyrfti að
taka, um það, hvernig
Stalín bóndi, faðir hennar
kynni að hafa mætt slíkum
mótþróa. Mætti þá segja að
dýrmætum tíma ráðherr-
ans við að lesa bókina, hafi
ekki verið til einskis eytt.
Vonandi horfa systkini,
börn og systkinabörn og
annað skyldulið ráðherrans
bjartari augum til framtíð
arinnar eftir fordæmingu
hans á atferli Stalíns við
skyldulið hans.
TVÆR LEIÐIR
Það vekur athygli að þeir
vinirnir, Johnson Banda-
ríkjaforseti og Bjarni ís-
andsráðherra virðast fara
sitt hvora leið, er þeir vísa
þjóðum sínum veg inn í
framtíðina við áramót.
íslandsráðherrann hefir
þyngstar áhyggjur yfir
vonzku stjórnarandstöð-
unnar, sem kunni að hafa
áform um að stytta tímann
fram að næstu kosningum
og gera þar með tilraun til
að hrinda ráðherranum
fram af hátindi hefðarinn-
ar, jafnframt þvi, að hann
tilkynnir nauðsyn þess að
meðlimir verkalýðshreyf-
ingarinnar haldi sér á mott
unni, þótt matvæli og aðrar
nauðþurftir hækki, en tekj
ur þeirra lækki.
Bandaríkjaforseti tilkynn
ir þjóð sinni aðra leið.
Skera þurfi niður ríkisút-
gjöldin, til þess að lifskjör
þjóðarinnar geti haldist ó-
breytt. Hann varar við
eyðslu á gjaldeyri þjóðar-
innar og biður hana að
eyða peningum sínum inn-
anlands. Hann boðar ráð-
stafanir til að draga úr og
og fer ekki dult með, að
dollarinn sé í hættu.
Þetta er ekki gert EFTIR
að allt er komið yfirum,
heldur ÁÐUR og það mun
gera gæfumuninn. Banda-
rískir ráðamenn vita vel
hvað fjármunir eru.
Dómgreind íslenzkra ráða
manna má í þessum málum
helzt líkja við bónda nokk-
urn, sem þótti nokkuð fljót
fær og lítt að sér í stærð-
fræðilegum efnum, en
hann var að lýsa auðæfum
sonar síns á þessa leið:
„Hann er helv. ósköp ríkur
hann Gvend — hann á
annaðhvort þúsund eða
milljón!“
Lýsingar forráðamann-
anna á þjóðarauð og gjald-
eyriseign íslendinga hafa
undanfarið verið ósköp á-
þekkar þessu.
Þjóðin veit ekki hvort
hún á „þúsund eða milljón“
í dag. Þúsundið getur orðið
að milljón á pappírnum að
stuttum tíma liðnum, með
sama áframhaldi og mill-
jónin að þúsundi að raun-
gildi. Þetta skeði í Þýzka-
landi á sínum tíma og hefir
verið að ske sumstaðar í
rómönsku Ameríku undan-
farin ár, þar sem þróunin
hefir verið sú sama og hér,
nema dálítið örari.
Þetta kemur harðast nið-
ur á millistéttunum, sem
ekkj safna eignum, en
leggja sparifé á banka.
Segja má að það fé beri
enga vexti, nema síður sé.
Auðmennirnir safna eign
um, verðmætum, sem ekki
rýrna við verðbóguna, en
verkalýðurinn lepur dauð-
ann úr skel, jafnskjótt og
vinnutíminn fer ofan í það,
sem umsamið er og eðlilegt
verður að teljast.
Höfuðorsökin til þessa á-
stands, er yfirbygging ríkis
báknsins. Við þá byggingu
á enn að bæta á sama tíma
og Bandaríkjamenn, háþró
aðasta fjármunaríki verald
ar, telur þá eina leið færa
til að bægja frá hættum í
sínu efnahagslífi, að draga
úr þeirri yfirbyggingu.
Hvernig væri að íslands-
málaráðherrann gerði enn
eina ferð í húsagarð Hvíta
hússins í Washington og
þæði ráð af hinum marg-
reynda Bandaríkjaforseta,
nú þegar svo er komið að
Bandaríkjamenn telja sig
lítt aflögufæra á annað.