Nýr Stormur - 09.02.1968, Blaðsíða 1

fá
{ FOSTUDAGUR 9. FEBR. 19681

nOBNUR
4. árgangur
Reykjavík
6. tbl.
Um land allt standa mannvirki upp
| á hundruð milljóna, sem braskarar
| hafa byggt á kostnað lánastofnana —
| og hlaupa frá!
8
I
Hœstaréttarlögmaður og fyrrv. ráðherra „gerir út‘ ‘ á Ríkissjóð og lánastofnanir af furðulegri snilli —
Lögvísi og samvizkulipurð lögmannsins yfirbuga v enjulegan alþýðumann — Hcestiréttur heldur sér við
lagabókstafinn, vegna þess að „ósannað“ þótti gildi hins siðferðilega réttar — enn einu sinni.
4,2 milljónir—nútima ,útgerð'!
Mikið er rætt um að atvinnuvegir íslendinga séu ekki nógu fjöl-
breyttir. Hér verður sýnt fram á, hvernig snjallir menn geta skap-
að sér atvinnu, ef hugkvæmnin er nógu mikil og stórhug vantar
ekki. Þetta dæmi, sem hér verður nefnt er og táknrænt fyrir nú-
tímann á íslandi og er ekkert einsdæmi. Um allt land standa hálf-
byggð og hálfónýt hús, sem kostað hafa milljónir og eru og verða
engum til gagns, en hafa kostað lánastofnanir og þjóðina hundruð
milljóna, sem engan arð gefa og er fullkomlega tapað fé, en „at-
vinnurekendurnir“ hafa engu tapað nema síður sé!
Allt frá aldamótum og fram
að síðari heimsstyrjöldinni var
mikil gi-óska í stjórnmálalífi
ungra manna á íslandi. Hug-
sjónir fæddust og hugsjónir
rættust.
Ungir menn brutust fram fyr-
fr
ir skjöldu, fullir hugmóðs og
baráttuvilja.
Þegar stærsta áfanganum í
mesta málinu, sjálfstæðisbarátt-
unni var náð, blöstu við nv verk
efni. Erlendar þjóðfélagshreyf-
ingar og fræðikenningar ruddu
sér til rúms og sópuðu til sín
áhugasömum og dugmiklum
ungiim mönnum, sem síðar urðu
áhrifamiklir menn í landinu.
Menn héldu vopnaþing, þótt
með öðrum hætti væri en á
Framh. á bls 2.
nskverkunarhusin i Njarðvikum, sem lanastofnanir þjóðarinnar reistu fyrir lögmanninn, hafa
aldrei tekið á móti fiski — Talið er að ógerlegt v æri að selja þau fyrir mcira en 1—VA millj. króna!
Verður landið olíulaust?
Þau uggvænlegu tíðindi hafa kvisast út, að horfur séu á að
olíulaust verði í landinu á næstunni. Sé þetta rétt, má segja að
flest verði óhamingju landsins að vopni. íslendingum hefir ekki
tekist að standa í skilum við Rússa, sem vafalaust hafa engan
áhuga fyrir að lána Islendingum olíu, enda nógir kaupendurnir.
í tilefni af þessu er ástæða til
að rifja upp ófremdarástandið í
olíusölumálum íslendinga. Olíu
félögin þrjú munu vera í vand-
ræðum með að leysa út olíu-
sendingar sínar og verða að leita
á náðir bankanna um lánsfé.
Hér er um háar fiárhæðir að
ræða og ef bankamir leysa þessi
mál, verða þeir að leita á náðir
Seðlabankans, sem er eins og
menn vita, eina opinbera stofn-
unin í Iandinu, sem leyfir sér að
taka okurvexti.
Það er því mjög skiljanlegt að
bankastjórar viðskiptabankanna
séu þungir á brúnina gagnvart
olíufélögunum, þegar þess er
gætt að dreifingarkostnaður olíu
og benzíns er þrisvar sinnum
meiri en þarf, vegna þess að olíu
félögin þrjú selja sömu vönma
í samkeppni við hvert annað á
sama verði.
Er olíuskip kemur til landsins
þarf það að affenna olíuna á
þrjá staði og þar með em hafn-
argjöld og annar kostnaður þrisv
ar sinnum hærri, en annars væri.
Olíutankar félaganna standa
hlið við hlið úti á þjóðvegunum
og þrjár bifreiðar aka á sama
staðinn til |iess að setja á þá
sömu olíuna.
Um þetta þarf ekki að ræða,
svo heimskulegt sem það er, að
svo flókið og dýrt dreifingakerfi
Framh. á bls. 7
Hið háa og „háttvirta”
Ömurleg stund
á Alþingi
Ömurleg stund á Alþingi.
í mörg ár hef ég ekki kom-
ið inn fyrir dyr hins háá Al-
þingis — það ætti nú betur
við að kalla það hið lága eins
og ástand þess er nú í vitund
þjóðarinnar. Það var verið að
ræða um það furðulega mál
að aka á hægri vegarbrún.
Með handjárnum ætlar
meirihluti þingmanna að
reka þjóðina nauðuga út í
þessa breytingu þó allir viti
að 80—90% hennar séu því
andvígir og sjái hvað þessi
breyting er ástæðulaus og
kostar hundruð milljóna.
Það var auðséð á þing-
mönnum að í hjarta sínu- eru
þeir nær allir á móti breyt-
ingunni en þeim finnst það
metnaðarmál að reka málið
í gegn vegna fyrri afstöðu
þeirra.
Gísli Guðmundsson flutti
afburða snjalla og rökfasta
ræðu og tætti sundur lið fyrir
lið rök hægri manna sem
raunar enginn heilvita mað-
ur kemur auga á. Nokkrir
þingmenn voru viðstaddir en
aðrir voru á rápi um húsið.
Þórarinn Þórarinsson talaði
næst og flutti sömuleiðis rök
fasta ræðu. Síðastur talaði
Ágúst Þorvaldsson las hann
upp lista yfir mótmæli frá
bifreiðarstjórum um allt
land.
Aðeins 6 þingmenn voru
þá eftir í deildinni af 40 og
eru það sérkennileg vinnu-
brögð að geta ekki setið í
sæti sínu og hlítt á umræðu
um mikilsvert þjóðmál. Það
þætti ekki til fyrirmyndar ef
srniðir færu frá hefilbekkn-
Framhald á bls. 2.
Af hverju þegja blöðin?
Til eru þeir menn, fremri
um gáfur og hagsýni en þeir
sem .um málefni þjóðarinnar
fjalla. Ekki er allt þjóðarvitið
á Alþingi geymt, þó undan-
teikningar séu. Verður um það
rætt í eftirfarandi grein og
við átt sérstakan mann. Þessi
maður er Stefán Jónsson for-
stjóri prentsm. „Eddu hf.“. Ég
bið Stefán forláts á þeirri
dirfsku minni, því maðurinn
er hófsamur og lítt gefinn fyr-
ir digurmál, þó sönn og mak-
eg séu. Meir lagið að vinna í
einrúmi að sinum hugðarefn-
um, hugsa þau og færa í vand-
aðan búning. Ég held að sá
maður kasti ekki höndum að
neinu verki.
Til Stefáns er stundum leit-
að ráða, og þá venjulega um
Framhald á bls 2.