Framsóknarblaðið - 23.01.2003, Blaðsíða 2

— Þriðjudagur 23. janúar — 57. árgangur
V\QTEL miBÐIfí
„Hðtel Loftlelðlr býður gestum
stnum að velja á mllll 217 herbergja
með 434 rúmun — en gestum
standa llka Ibúðlr tll boða.
Allur búnaður miðast vlð strangar
kröfur vandlátra.
LOFTLEIÐAGESTUM LIDUR VEL.
V
Eldhafið i Vestmannaeyjum — kaupstaðurinn í baksýn. Myndin var tekin um fiminleytið i nótt. — Timamynd: Gunnar.
Gjósandi gjá um þvera
Heimaey frá Kirkjubæ
suður að Skarfatanga
JH-Reykjavik.
Jafnváíegir atburðir
hafa ekki gerzt i Vest-
mannaeyjum i 246 ár —
ekki síðan Tyrkir gengu
þar á land með ránum
og manndrápum: Eld-
gos dundi yfir i Ve'"*-
mannaeyjum í nótt, og
áður en klukkan var orð-
in sex, hafði eldgjáin
náð nálega þvert yfir
eyna frá Kirkjubæ suður
að Skarðatanga. Sá hluti
sprungunnar, seni næst
er kaupstaðnum er að-
eins tvö hundruð metra,
á að gizka tfrá austustu
húsunum, og alls er eld-
gjáin fimmtán til átján
hundruð metra löng.
Kiukkan var rúmlcga tvö i nótt,
er siminn heima hjá mér tök að
hringja ákaft. l>aö var Greipur
Kristjánsson, aðalvarðstjóri lög-
reglunnar I Reykjavfk, er færði
mér þær fregnir frá Sigurgeiri
forstjóra Kristjánssyni, bróöur
sinum, fréttaritara Tímans I Eyj-
um, aö eldur væri kominn upp ör-
skammt frá kaupstaðnum.
Stundu siöar vorum við lagðir af
stað til Vestmannaeyja i flugvél
frá Vængjum.
Við vorum yfir Hellisheiöi, er
við sáum, hvar giórði i eldana.
Myndin skýrðisl þegar nær dró.
Mikiir eldstókar gusu upp i langri
röð austan Helgafells, frá suö-
vestri til noröausturs. Þeir hnigu
og risu til skiptis, og vikursteinar
dönsuðu f eldslogunum. Yfir öliu
gráfði ógurlegur mökkur, ljós-
grár i næturskimunni og sló á
hann rauðum bjarma hið næsta
eldunum. Hraunstraumarnir
höfðu þegar náð að renna f sjó
fram, og stigu þar upp miklir
gufuhnyklar, sem teygðu sig hátt
i loft, og á einum staö var sýni-
lega byrjað aö gjósa úti fyrir
ströndinni. Um þrjátíu fiskibátar
lágu i hnapp úti fyrir og biðu
álekta, en nokkrir voru þegar á
ieið til Þorlákshafnar eöa ný-
komnir þangað.
Við fiugum í kringum eldana og
lentum síöan á nugvellinum. Eld-
gjáin var á aðgizka þrjú hundruö
metra frá austurenda brautar-
innar.
Við liittum fyrst fyrir ungan
mann úr slökkviðliði Vestmanna-
Framhald á bls 2
HVERNIG FER UM
VERTÍÐINA?
Það brenna nú
margar spurningar á
vörum fólks. Ein er
sú, hvernig nú fer um
vertiðina í eyjum
mestu verstöð lands-
ins? Verður þar flutt-
ur fiskur að landi á
þessum vetri, og verði
það ógerlegt, hvar
geta Vestmannaeyja-
bátar lagt upp afla
sinn og hvar eru
frystihús til þess að
vinna hann?