Eyjablaðið - 23.12.1961, Blaðsíða 5

JÓLABLAÐ EYJABLAÐSINS 5
Vér höfum ávallt
á boðstólum
eftirfarandi vörur frá KEA:
FRÁ FLÓRU:
Flóru-saft,
Flóru-sultur,
Flóru-borðedik,
Flóru-búðinga,
Flóru-gosdrykki,
Flóru-sælgæti.
FRÁ SJÖFN:
Geysir, þvottaduft,
Perla, þvottaduft,
Vex, þvottalögur,
Klórvatn,
Kristalssópa,
Handsópur,
Sjafnar shampo,
Polytex, plastmólning,
Rex, mólningavörur.
Braga kaffi,
Smjörlíki,
Kókossmjör,
Kjötvörur allskonar,
unnar og óunnar.
KÁUPFÉLÁG EYFIRÐINGA,
Akureyri.
Söluumboð í Vestmannaeyjum:
VÖRUSALA S. í. S.
Og aflinn fór aftur
að glæðast
Framhald af 3. síðu. Júra drap tittlinga og sagði
Við veiddum á nóttunni en með hægðinni:
sváfum á daginn. — En við reynum hérna samt.
Fyrstu 15 dagana veiddum I gær vorum við líka í selavöðu,
ið svo ... vel, að við náðum og við veiddum ágætlega, meira
tveggja mánáða áætlun okkar. en nökkur ánrrar.
Það var getið um okkur í út- Við byrjuðum að vinna og
varpinu og við urðum þekktir. héldum áfram lengi eftir að fór
Alla velgengnina þökkuðum við að dimrna. Við reyndum spilin,
Vaskó. Hann var einstakur, fundum til saltið og skóflurnar.
hann Vaskó okkar. Hann sá Vaskó sat reykjandi og horfði á.
síldina langt að. Meðan við Hans dagsverki var lokið.
keyrum fulla ferð, stendur hann Þegar dimmt var orðið,
fram í stafni og tottár gömlu kveiktum við á lanternunum og
pípuna sína. . litskrúðuga bjarma lagði út á
í upphafi veiddum við uppi hafið. Ljósið sindraði á bylgju-
við ströndina og Vaskó var toppunum. Niðri í sjónum sá-
hljóðlátur. En þegar síldin færð um við veiðiljósið okkar nálg-
ist frá landi og við beygðum til ast síldina. Hún hringsnerist
hafs, lét hann eins og prestur kringum ljósið, fáeinar blind-
á bænasamkomu. uðust og komu upp á yfirborð-
— Beygið á stjór, öskraði hann ið.
nefmæltur og skók hnefana. Við fórum að draga. Og net-
Júra stóð við stýrið. Hann var in komu inn á þilfar hálffull af
alls óhræddur og hirti ekki um síld.
öskrin í Vaskó Hann kinkaði _ Ha, hæ. Var það ekki eins
aðeins kolli og snéri bátnum og ég sagði? rumdi í Vaskó.
lítið eitt í stjór og í hefndar- Við hristum úr netunum, og
skyni fyrir ruddaskapinn í þúsundir sílda féllu niður á
Vaskó lét hann bátinn ekki þilfar, glitruðu í myrkrinu, ým-
halda Jreirri stefnu, sem fiski- ist stirndi á hvíta kviði eða blá
lóðsinn vildi. ]jök. Júra stráði salti yfir síld-
— Betur enn á stjór, skipaði jna Qg hömuðumst allir við
Vaskó. Heyrirðu ékki bjálfinn verk okkar. Hver 150 kíló varð
þinn? að setja sér í kassa. Við röðuð-
Júra sneri stýrinu. En eftir um hössunr, mokuðum síld og
litla stund lét hann bátinn aft- fluttum til kassa. Við unnum
ur halda fyrri stefnu. Vaskó tók hvíldarlaust, gáfum okkur ekki
ekki eftir því og tottaði rólegur einu sinni tínra til að reykja.
pípu sína. Vaskó reykti fyrir okkur alla.
— Og nú, grænjaxlinn þinn, Hann tottaði pípuna og malaði
svolítið í bak. Meira, ennþá um einskisverða hluti. Við sögð
nreira. Skipanir Vaskós gullu Um ekkert og gripum aldrei
við að nýju. fram í fyrir honum. Við vorum
— Nei, þetta er of lítið. Já, honum Jrakklátir og þegar tími
svona, loksins . . . Stopp, . . . vannst til tókum við í hendina
Stopp, sagði ég. Taktu eftir á honum í þakkar skyni, eins og
því, sem yfirmaður þinn segir aflasældin væri honum einum
þér- að þakka.
Eftir örstutta stund stanzaði Sumarnætur eru stuttar og
vélin, akkerisfestin rann út og það er mikils um vert að láta
akkerið hvarf niður í bylgjurn- þær endast sér til verka. Að
ar. Selirnir umkringdu bátinn morgni snérum við til hafnar
og störðu sínum litlu, forvitnu með aflann og Vaskó sagði
augum upp á okkur. drjúgur:
— Eg sagði, að við ættum að — Líka gott núna ,þið megið
leggjast til hliðar við selavöð- treysta mér, strákar.
una, ekki í henni rniðri. Þið *
getið reitt ykkur á, að þar sem Næsta kvöld héldum við enn
selir eru fáum við ekki fisk- til veiða. Svo virtist sem Vaskó
bröndu, æpti Vaskó. Frarahald á 7. síðu.