Skátablaðið - 01.04.1945, Blaðsíða 7

Sumardagurinn
fyrsti 1945
ÁVARP
Gleðilegt sumar! — Gleðilegt sumar er
kveðjan, sem í dag berst frá manni til
manns. Hér á Islandi er sumrinu innilega
fagnað. Það er boðið velkomið yfir bæ og
byggð, og það færir nýtt líf í unga og gamla.
Við skátar höfum valið hinn fyrsta sum-
ardag að okkar hátíðisdegi, því að við vilj-
um og vonum, að okkar störf séu vor- og
sumarverk — störf gróandans í þjóðfélaginu.
Við gerum okkur ljóst, að æfin er eins og
árið, sem rennur í aldanna skaut — æfin er
vor, sumar, haust og vetur. Aldrei verður
liðinn tími endurheimtur, ekkert spor æf-
innar stigið afturábak. Misnotað vor og
vanrækt sumar boðar erfitt haust og harðan
vetur.
Á dögum vorsins, bernsku og æsku, vilj-
um við safna þrótti til sumarstarfa, auðga
hugann af minningum um glaðar stundir
í góðum hóp, auka þrótt og þekkingu við
störf til almennings heilla, vernda hinn
veika stofn gegn kuldanæðingum vorsins og
beina vaxtarmætti frjóanga manndómsins
inn á heillavænlegar brautir. Skátar vilja
gera þetta, en akur vorsins er stór og við
náum oft styttra en skyldi. En ef við vinn-
um vel, hver á sínum stað, þá erum við við-
búnir að fagna hausti og vetri, þá hræða
ekki sporin að baki, þá angrar ekki glötuð
SKÁTABLAÐIÐ
eða vanrækt æska, þá þurfurn við ekki að
harma glatað tækifæri — æskuna, sem aldrei
kemur aftur til baka. Sá, sem af léttúð eða
hugsunarleysi, lætur æskuna líða hjá án þess
að búa sig undir störfin, sem bíða, hann
vaknar einhvern tíma við vondan draum
við það, að alvara lifsins skellur á veik-
byggðum varnargörðum og brýtur framtíð-
ina í mola. Ég meina þetta ekki eingöngu
hvað viðvíkur skátastörfum, heldur miklu
fremur um annan undirbúning undir lífið,
vanrækslu á skólum, vanrækslu á að auðga
sig að þekkingu og þrótti, vanrækslu á að
temja sér gjörhygli og góða siði, vanrækslu
á að innvinna sér traust og velvild ráðandi
kynslóðar.
Það er alltof mikill hluti æskulýðsins,
sem ekkert veganesti hefur með sér frá æsku-
árunum, nema slæma vana, ef til vill mann-
skemmandi lesti, brotið sjálfstraust og fyllt-
ir svartsýni og hatri til lífsins — það er glöt-
uð æska — óbætanlegasta tjónið, sem nokk-
ur maður getur orðið fyrir. Skátahreyfing-
in er ekki trygging eða fullkomið öryggi á
þessu sviði, heldur er hún viti á ströndinni
Framh. á bls. ig.
1