Skátablaðið - 01.04.1945, Blaðsíða 13

HAUKUBi HELGASON skátaforSsigi
Hver harmafréttin á eftir annarri hefur
flogið að undanförnu, og nú nýskeð kom
sú fregn, að Haukur Helgason, rafvirki og
skátaforingi, hefði farizt 10. þ. m., er hann
var að gegna skyldustörfum sínum við Raf-
veitu Akureyrar.
Haukur var ungur maður, aðeins þrí-
tugur, f. 3. ágúst 1914. Það er ávallt skaði
að missa unga og efnilega rnenn, ekki sízt
jafn ágætan mann sem Hauk. Hann var
drengur góður og sannur maður í þess orðs
beztu merkingu, hjálpsamur og fórnfús og
vildi alltaf láta gott af sér leiða. Allir, sem
kynntust honum, báru hlýjan hug til hans.
Og það er erfitt að þurfa að trúa þeirri
helköldu staðreynd, að þessi ungi maður,
með alla starfskrafta sína óskerta, skuli
allt í einu vera „kallaður heim“. Hvernig
eigum við að skilja tilganginn með þessu?
Hvers vegna máttum við ekki hafa hann
lengur meðal vor, til gagns og blessunar
fyrir þennan synduga heim?
Haukur var kvæntur Svövu Ingimundar-
dóttur frá Rvík, sem nú á um sárt að
binda vegna fráfalls hins ágæta eiginmanns
síns.
Foreldrar hans voru Helgi Magnússon,
vélstjóri, sem lézt árið 1918, og Sigríður
Oddsdóttir, Oddssonar gullsmiðs frá Eyrar-
bakka. Hún giftist síðar Páli Sigurgeirssyni
kaupmanni á Akureyri, og var Haukur upp-
alinn hjá þeim.
Gagnfræðaprófi lauk Haukur á Akureyri,
en fór svo til Reykjavíkur og lærði raf-
virkjun, og lauk því námi 1937. Haustið
1935 innritaðist hann í Iðnskólann í Rvík
og fauk burtfararprófi þaðan um vorið
með sérstaklega góðum vitnisburði. Hann
SKÁTABLAÐIÐ
starfaði um tíma hjá Rafveitu Reykjavík-
ur, en fór svo norður og varð verkstjóri
hjá Rafveitu Akureyrar.
Áður en Haukur hóf rafvirkjanám sitt,
starfaði hann nokkur sumur við símavinnu
víða um land. Samstarfsmenn Hauks. fyrr
og síðar, bæði yfirmenn og undirmenn
hans, róma mjög dugnað hans, samvizku-
semi og áhuga og þá sérstöku alúð, sem
hann lagði í störf sín. Enda varð Haukur
sérstaklega vinsæll maður.
Með Hauk er fallinn í valinn einn bezti
skáti þessa lands. Okkur, vinum Hauks,
þykir mikið skarð orðið fyrir skildi við
fráfall hans. Sá er nú horfinn úr hópi
okkar, sem mest jók á gleði hinna glöðu
og syrgði með þeim, sem syrgðu. Flann
bar viðkvæma sál í brjósti og var hverjum
manni trygglyndari og vinfastari. Störf hans
standa og sæti hans mufi verða vandfyllt.
Á bernskuárum sínum gerðist Haukur
skáti á Akureyri, en þar ólst hann upp að
mestu, og hefur ávallt verið skáti síðan,
lengst af sem foringi, bæði í Reykjavik og
á Akureyri. Flann hefur gegnt ýmsum trún-
aðarstöðum fyrir skátafélagsskapinn og
leyst þau öll af hendi með ágætum, eins
og búast mátti við af slíkum ágætismanni.
— Það var ávallt ánægjulegt að vera með
Hauki, á hinu ágæta heimili þeirra hjóna,
eða í glöðum skáta- og vinahóp, alltaf var
hann hinn góði og skemmtilegi félagi. —
Haukur var gæddur óvenjulega miklum
foringjahæfileikum, og báru skátarnir ótak-
markað traust til hans; þeir elskuðu hann
og virtu og vildu allt fyrir hann gera. —
En nú hafa skátarnir á Akureyri misst
Framli. á hls. 20.
13