Morgunblaðið - 21.02.2011, Qupperneq 22

✝ Þórður Frið-jónsson, for-
stjóri NASDAQ
OMX á Íslandi,
fæddist í Reykja-
vík 2. janúar
1952. Hann lést í
Friedrichshafen
í Þýskalandi 8.
febrúar 2011.
Þórður var sonur
hjónanna Krist-
ínar Sigurð-
ardóttur húsmóður, f. 1928, d.
1989, og Friðjóns Þórð-
arsonar, ráðherra og sýslu-
manns, f. 1923, d. 2009. Systk-
ini Þórðar eru Sigurður
Rúnar, f. 1950, Helgi Þorgils,
f. 1953, Lýður Árni, f. 1956, og
Steinunn Kristín, f. 1960.
Þórður kvæntist 8. apríl
1971 Þrúði G. Haraldsdóttur,
sviðstjóra kjaramála, f. 1950,
og voru þau gift í 33 ár. For-
eldrar hennar voru Kristín S.
Ólafsdóttir kennari, f. 1912, d.
1999, og Haraldur Matthías-
son, kennari og rithöfundur, f.
1908, d. 1999. Börn þeirra eru
þrjú: 1) Steinunn Kristín fram-
kvæmdastjóri, f. 1972, maki
Antonios Koumouridis læknir.
2) Friðjón fjárfestir, f. 1977,
maki Hrefna Lind Heim-
isdóttir nemi. 3) Haraldur
fjárfestir, f. 1979, maki Ragn-
hildur Þ. Ágústsdóttir lista-
kona. Áður eignaðist Þórður
skiptafræðideild HÍ. Þórður
var vel þekktur fyrir störf sín
sem einn fremsti sérfræð-
ingur efnahagsmála á Íslandi.
Þórður sat fyrir Íslands hönd
m.a. í hagstjórnarnefnd
OECD og í bankaráði Evrópu-
bankans. Jafnframt var hann
stjórnarformaður NOPEF
(Nordic Project Fund) og for-
maður samstarfsnefndar ís-
lenskra stjórnvalda, Lands-
virkjunar, Norsk Hydro og
íslenskra fjárfesta um bygg-
ingu álvers við Reyðarfjörð.
Þórður sat í fjölmörgum
nefndum og ráðum tengdum
efnahagsmálum Íslands. Auk-
inn þjóðarhagur var honum
afar hugleikinn og sífellt við-
fangsefni og ritaði hann fjöl-
margar greinar um hagfræði í
bækur, dagblöð og sérrit.
Þórður sat í stjórn Við-
skiptaráðs frá árinu 2008 og
var burðarás í starfi samtak-
anna. Þórður útskrifaðist með
MA-gráðu í hagfræði frá
Queen’s-háskólanum í Kanada
árið 1978. Hann lauk cand. oe-
con.-gráðu frá viðskiptadeild
Háskóla Íslands árið 1977 og
stúdentsprófi frá MR árið
1972. Þórður lagði alla tíð
mikla áherslu á gildi fjölskyld-
unnar og var metnaðarfullur í
leik og starfi. Hann stundaði
íþróttir eins og blak, tennis,
sund og hlaup af kappi en var
sérstaklega áhugasamur um
fluguveiði, skíðaiðkun og
hestamennsku.
Útför Þórðar fer fram frá
Hallgrímskirkju í dag, 21.
febrúar 2011, og hefst athöfn-
in kl. 13.
Sigríði forstöðu-
mann, f. 1970,
með Ragnhildi
Pálsdóttur. Maki
Sigríðar er Sæv-
ar Birgisson
verkfræðingur.
Barnabörn Þórð-
ar eru 11. Eft-
irlifandi eig-
inkona Þórðar er
Ragnheiður
Dögg Agnars-
dóttir framkvæmdastjóri, f.
1974, og áttu þau saman Auði
Ólöfu, f. 2007. Ragnheiður á
fyrir Óliver Dag Thorlacius, f.
1999, sem Þórður gekk í föð-
urstað. Foreldrar Ragnheiðar
eru Ólöf Thorlacius banka-
starfsmaður, f. 1958, og Agn-
ar Kristinsson kennari, f.
1954.
Þórður var forstjóri NAS-
DAQ OMX á Íslandi frá febr-
úar 2002. Áður var hann for-
stjóri Þjóðhagsstofnunar um
15 ára skeið og gegndi jafn-
framt stöðu ráðuneytisstjóra í
iðnaðar- og viðskiptaráðu-
neytinu frá apríl 1998 til sept-
ember 1999, í leyfi frá Þjóð-
hagsstofnun. Þórður var
efnahagsráðgjafi forsætisráð-
herra, fyrst í stjórnartíð
Gunnars Thoroddsen og síðar
í tíð Steingríms Her-
mannssonar. Á þeim árum
kenndi hann einnig við við-
Við kveðjum Þórð með sárum
söknuði. Vafalítið verða aðrir til
þess að fjalla um verk hans og
störf. En við þekktum Þórð fyrst
og fremst sem fjölskylduföður og
vin, hlýjan og umhyggjusaman,
víðsýnan og skemmtilegan mann
með óvenju skarpa sýn á lífið og
tilveruna. En Þórður var einnig
mikill keppnismaður þótt hann
færi afar vel með þann þátt í fari
sínu. Þar reyndi á nú síðustu mán-
uðina, mánuði sem verið hafa öll-
um er Þórður var kær þungbærir.
Baráttuþrek hans var mikið og
saman stóðu þau Ragnheiður og
Þórður, staðráðin í að gefast ekki
upp fyrr en yfir lyki. Nú er barátt-
unni lokið. Eftir stöndum við
beygð – en ekki brotin. Framund-
an er verkefni, framtíð tveggja
ungra efnilegra barna. Munum
við öll leggja okkar að mörkum og
leitast við að halda að börnunum
þeim góðu gildum er Þórður hafði
í hávegum. Þannig minnumst við
hans best.
Hvíl í friði.
Agnar og Rósa.
Þótt maður hafi vanist því að
ekki tjái að deila við dómstólinn
æðsta, um líf og dauða, þá er erfitt
að sjá á eftir bróður sínum á besta
aldri. Næstelstum fimm systkina.
Góður leikbróðir á æskuslóðum í
Dölum, hvar barist var djarflega
með trésverðum, siglt á olíubrú-
saflekum milli skerja og leikið
með það gamla góða, sem féll til úr
sláturhúsi og fjöru, leggi og skelj-
ar. Dossi, eins og Þórður var kall-
aður, var kannski við það að vera
ofvirkur eins og það er kallað í
dag, heilbrigður drengur, og gekk
oft nokkuð hraustlega fram, og
fékk af því margar skrámur og
nokkur saumaspor. Saman vorum
við stundum kallaðir fyrirferðar-
miklu eða óþekku sýslumannssyn-
irnir. Steina systir var ekki með í
þeim flokki enda yngri og alltaf
róleg. Þetta var þó allt heiðarleg
orka.
Við uxum í allar áttir eins og
gerist, en vorum samheldin fjöl-
skylda, sem sameinaðist oft í Döl-
um. Þar var eins og hjörtu okkar
slægju saman í takt, enda sáu
pabbi og mamma svo um að sögu
og uppruna væri haldið til haga.
Svo hverfur pabbi af sjónarsvið-
inu fyrir ári. Og svo Dossi. Dossi
sem var manna hraustastur, og
enn með þessa miklu orku, sem
opinberaði sig í mikilli vinnu,
íþróttum, veiði og fleiru. Hann var
á leið í skíðaferð með fjölskyldu
sinni, sem tók þessa óvæntu
stefnu, eitthvað annað, en ferða-
lag samt sem áður. Og þar stönd-
um við eftir og rýnum í ljósið. Eig-
inkonu, börnum, tengdabörnum
og vinum sendum við samúðar-
kveðjur.
Fh. systkinanna,
Helgi Þ. Friðjónsson.
Stundum er svo að við missum
menn sem eru þjóðinni sérstak-
lega mikilvægir á ákveðnum svið-
um. Það á við um Þórð Friðjóns-
son, forstjóra Kauphallarinnar.
Við máttum síst við því að missa
slíkan mann úr framvarðasveit ís-
lensks athafna- og fjármálalífs. Á
því sviði eigum við því miður of fáa
sem staðið hafa upp úr með hrein-
an skjöld og það traust sem er
grundvallaratriði í heilbrigðu fjár-
málalífi. Löng og fjölþætt reynsla
og menntun Þórðar ásamt feikn-
arlegri atorku, metnaði, fag-
mennsku og heiðarleika lagði ís-
lensku efnahagslífi til besta
manninn til að standa í stafni þeg-
ar siglt var á ný mið.
Þórður lagði mikið til þeirrar
atvinnu- og efnahagsbyltingar
sem orðið hefur á Íslandi síðustu
40 árin. Hann varð efnahagsráð-
gjafi tveggja forsætisráðherra og
sýnir það best traustið sem borið
var til Þórðar að Steingrímur
Hermannsson skyldi biðja hann
að halda starfinu áfram eftir að
samstarfi við Gunnar Thoroddsen
lauk. Þjóðhagsstofnun naut mikils
trausts undir stjórn Þórðar og
aldrei var efast um heilindi og fag-
leg vinnubrögð. Allir vissu að upp-
lýsingar og ráðgjöf hans byggðust
á þeim grundvallargildum.
Þórður var ávallt mikill vinur
minn frá unglingsárum. Hann var
mágur minn þar til þau Þrúður
systir mín skildu. Þórður var að-
eins 18 ára þegar þau urðu kær-
ustupar og flutti austur til okkar í
Stöng á Laugarvatni. Þar kom
hann í hóp kærustupara sem fyrir
voru; bjartsýnir unglingar á leið
út í lífið. Vinátta okkar dýpkaði á
næstu áratugum. Loks veitti hann
mér ómetanlega hjálp og stuðning
þegar ég tók að mér formennsku í
fjárlaganefnd Alþingis. Ráðhollari
vin og fagmann gat ég ekki fengið.
Mér varð líka ljóst hversu mikil-
væg Þjóðhagsstofnun var fyrir
starf Alþingis og þingmanna.
Fann ég glöggt muninn þegar
stofnunin hvarf.
Þórður var sérstaklega mynd-
arlegur maður, hafði fastmótaðan
smekk um lífsgæði, var góður í
allri viðkynningu við fólk en dulur
um sín einkamál og brá oft fyrir
sig léttri stríðni í fjölskyldunni.
Þau Þrúður voru sannarlega
glæsilegt par og áttu árangursríkt
samstarf og trúnað á starfssviði
hvors um sig og hamingjudaga þó
að sambúð slitnaði eftir 32 ára
samvistir. Á heimilinu ríkti mikið
fjör og glaðværð með börnunum
enda öflugir einstaklingar á ferð.
Vinnuálag og fjarvistir tóku hins
vegar mikinn toll. Áður en ógæfa
sjúkdóms dundi yfir var hægt að
sjá Þórð fyrir sér framundan í
væntanlegum og elskulegum
kafla í lífi allrar fjölskyldu hans
með börnum og barnabörnum.
Við hörmum að svo varð ekki og
sendi ég öllum aðstandendum
samúðarkveðjur. Það var Þórði
líkt að stunda sína vinnu til síðasta
dags án kvartana þrátt fyrir mikl-
ar kvalir og vilja lifa lífinu til
hinstu stundar á leið til Austur-
ríkis með skíðin í farangrinum.
Hann gekk ókvíðinn til hvíldar hið
síðasta kvöld eins og Guðmundur
skólaskáld kvað í orðastað Gunn-
ars á Hlíðarenda og Njáls á Berg-
þórshvoli:
Ókvíðnir skulum við örlaga bíða,
öruggir horfa til komandi tíða,
ganga til hvíldar með glófagran
skjöld,
glaðir og reifir, hið síðasta kvöld!
Ólafur Örn Haraldsson.
Það er sárt að þurfa að kveðja
Dossa frænda, hann sem var alltaf
svo kátur og samt svo einlægur og
blíður. Ég er viss um að hann er
kominn á góðan stað, laus við
kvalir þar sem afi og amma taka
hlýlega á móti honum. Eftir sitja
margir ástvinir sem sakna Dossa
og ein þeirra er mín besta vinkona
og frænka sem þú gafst mér,
Steinunn Kristín. Í flestum af
mörgum skemmtilegum minning-
um sem ég á um spengilega
frændann Dossa kemur dóttirin
Steinunn Kristín einnig við sögu.
Oft var mikið flissað og ýmis voru
uppátækin hjá okkur frænkunum.
Uppátækin hafa minnkað og oft
eiga alvarlegar umræður sér stað
en alltaf er samt stutt í gamanið
og svo held ég að eigi alltaf eftir að
vera. Eftirminnilegustu minning-
ar mínar um Dossa eru einmitt
þegar hann glotti yfir okkur
frænkunum og öllum okkar uppá-
tækjum og hugmyndum sem hann
tók með miklu jafnaðargeði og
svei mér þá ef honum fannst við
ekki bara alveg bráðsniðugar.
Dossi var jákvæður maður og
hvatti og hrósaði okkur krökkun-
um í bak og fyrir, því fylgdi hann
jafnan eftir með stóru brosi. Hann
hafði í raun merkilegt taumhald
með góðlegri framkomu og virð-
ingu sem varð til þess að við
krakkarnir gerðum í því að geðj-
ast honum. Dossi var mikill veiði-
maður, eins og reyndar margir í
fjölskyldunni, og er yndislegt að
hugsa til baka þegar stórfjöl-
skyldan var samankomin í veiði-
húsinu við Flekku á Fellsströnd-
inni. Þeir bræðurnir, pabbi og
Dossi, brosandi við grillið þegar
inn var komið á kvöldin og síðan
sú mikla gleði og hlátur þegar sest
var saman við matarborðið. Minn-
isstæðasta veiðiferðin er þegar við
frænkurnar komum í hús að
kvöldi og fengum titilinn afla-
drottningar veiðiferðarinnar. Það
var einmitt í þeirri veiðiferð sem
Steinunn fékk maríulaxinn sinn
og ég náði þeim stærsta í þeim
túr. Ekki voru allir karlmenn í
ferðinni yfir sig glaðir, en stoltið
sem skein úr augum feðra okkar
lýsti upp sveitina okkar og við það
margfaldaðist okkar ánægja.
Kæra Ragnheiður og börn, elsku
Steinunn mín og pabbi minn, föð-
ursystkini mín, frændur, frænkur
og aðrir aðstandendur. Guð gefi
okkur öllum stryk í þessum mikla
missi. Stórt skarð er komið í fjöl-
skylduna og okkar að hlúa hvert
að öðru og halda uppi öllu þeim
góðu og kátu minningum sem við
eigum eftir. Mér finnst við hæfi að
enda þetta greinarkorn með sálmi
sem flestir þekkja og á sérstakan
sess í fjölskyldunni, sálminum
sem amma Kristín söng fyrir okk-
ur afkomendur sína.
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
Mér gott barn gef að vera
og góðan ávöxt bera,
en forðast allt hið illa,
svo ei mér nái’ að spilla.
Það ætíð sé mín iðja
að elska þig og biðja,
þín lífsins orð að læra
og lofgjörð þér að færa.
(Páll Jónsson)
Kristín Sigurðardóttir
og fjölskylda.
Elsku Þórður. Ég vil þakka þér
fyrir þá miklu hamingju sem þú
gafst frænku minni, sem mér þyk-
ir svo óendanlega vænt um, henni
Ragnheiði Dögg. Það var aðdáun-
arvert að fylgjast með vinskap
ykkar og ást þróast. Styrkurinn
og ástin sem þú gafst Ragnheiði
með trú þinni á hæfileikum henn-
ar gera hana að þessari flottu og
duglegu konu í dag. Ég er þér líka
þakklát fyrir hversu góður þú
varst við litla prinsinn minn hann
Óliver Dag og að ganga honum í
föðurstað. Ég sé þig nú fyrir mér
með púsluspil í hendi í janúar síð-
astliðnum á leiðinni út í bíl með
litlu ákveðnu prinsessuna ykkar,
svo rólegur og yfirvegaður með
bros á vör. Þú hafðir verið uppi að
svæfa hana en hún tekið ákvörðun
um að púsluspilið yrði að fara út í
pabbabíl og vera þar. Þú gerðir
allt fyrir hana Auði Ólöfu þína,
það fór ekki milli mála. Ég fylgd-
ist vel með veikindum þínum þar
sem löng símtöl okkar Ragnheið-
ar voru næstum því upp á hvern
dag og ég verð að segja að þessir
síðustu tíu mánuðir endurspegla
hugrekki þitt, kraft og dug. Þú
varst maður sem gafst ekki upp
hvað sem gekk á. Guð blessi þig
elsku Þórður.
Sif Sigtryggsdóttir.
Langt um aldur fram er Þórður
Friðjónsson forstjóri Kauphallar-
innar og áður lengi forstöðumaður
Þjóðhagsstofnunar fallinn frá.
Kynni okkar hófust á þeim tíma
sem hann veitti Þjóðhagsstofnun
forstöðu og urðu góð. Til hans var
gott að leita og jafnan vel og greið-
viknislega orðið við óskum um
upplýsingar, útreikninga eða ann-
að það sem við var glímt á hverj-
um tíma. Þeir sem sýsluðu með
efnahags- og þjóðhagsmál, hvort
heldur sem þeir voru í stjórn eða
stjórnarandstöðu, áttu þar jafnan
vísa aðstoð á tíma Þórðar. Sú var
a.m.k. mín reynsla. Þórður var
sanngjarn og þægilegur í öllum
samskiptum, vandaður fagmaður
og gat sem slíkur staðið fast á sínu
og hafði stundum afleiðingar.
Síðustu misserin vorum við af
og til í sambandi vegna starfa
hans í Kauphöllinni og minna hér í
fjármálaráðuneytinu. Hann hafði
mikinn hug á að efla heilbrigðan
hlutabréfamarkað hér á landi sem
lið í endurreisn og uppbyggingu
íslensks efnahagslífs, ekki síst
með skráningu endurskipulagðra
fyrirtækja þegar viðskiptalífið
tæki að rísa úr rústum hrunsins.
Nú þegar loksins tekur að rofa til
verður það annarra hlutskipti að
taka við því kefli.
Síðast en ekki síst sakna ég, og
við ÍS-öldungar, vinar í stað þar
sem er blakfélagi okkar. Þórður
var sérlega skemmtilegur félagi
jafnt innan sem utan vallar. Hann
tók hvers kyns gráglettni með
jafnaðargeði og launaði fyrir sig
eftir þörfum á sinn hnyttna hátt.
Minningarnar eigum við eftir þótt
hann hafi nú sjálfur verið frá okk-
ur tekinn.
Ég votta aðstandendum öllum
samúð mína og kveð góðan dreng
með söknuði og virðingu.
Steingrímur J. Sigfússon.
Þórður Friðjónsson var í rúma
þrjá áratugi, og allt fram í andlát-
ið, framarlega í þeirri sveit sem
mótar hagstjórn og fjármálakerfi
Íslands. Eins og oft vill verða var
hann meira á þjóðhagshliðinni til
að byrja með en færðist síðan yfir
á fjármálamarkaðinn og varð
þannig jafnvígur á báða þætti.
Auðvitað voru áhrifin minni fram-
an af en jukust þegar hann varð
efnahagsráðgjafi forsætisráð-
herra og enn meir eftir að hann
varð forstjóri Þjóðhagsstofnunar.
Samstarf mitt við Þórð varð
fyrst verulegt eftir að ég tók við
starfi efnahagsráðgjafa fjármála-
ráðherra haustið 1988 en hann var
þá forstjóri Þjóðhagsstofnunar.
Um hríð sátum við tveir ásamt
Þorsteini Ólafssyni, þá efnahags-
ráðgjafa forsætisráðherra, og
Birgi Árnasyni, aðstoðarmanni
viðskiptaráðherra, í sérstakri
nefnd sem átti að ráðleggja rík-
isstjórninni í efnahagsmálum. Ég
held að það hafi stundum gengið
vel og stundum miður en ég man
hins vegar að það var oft kátt á
hjalla. Í því efni dró Þórður lítið
undan enda alla tíð léttur og
skemmtilegur.
Samstarf okkar varð þó miklu
nánara eftir að ég kom aftur í
Seðlabankann árið 1991 og sér-
staklega eftir að ég varð aðalhag-
fræðingur árið 1994. Þegar ég
hugsa til baka til þessa tímabils
finnast mér nokkrir þættir hafa
einkennt Þórð. Hann var íhugull
greinandi og stefnumótunarmað-
ur. Hann var viðræðugóður og
þægilegur í samskiptum. En hann
gat líka verið fastur á sínu ef hann
taldi sig hafa rétt fyrir sér, en tók
líka rökum ef þau voru frambæri-
leg.
En léttleikinn og skemmtileg-
heitin voru sjaldan langt undan og
það var t.d. einstaklega gaman að
sækja með honum fundi hjá Efna-
hags- og framfarastofnuninni í
París þar sem hann var oft for-
maður sendinefndar Íslands.
Einnig áttum við Elsa góðar
stundir með honum og Ragnheiði
og áður Þrúði.
Fljótlega eftir að ég tók við
starfi seðlabankastjóra átti ég
fund með Þórði. Hann hafði alla
sömu gömlu góðu eiginleikana en
yfirsýnin var orðin meiri og
innsæið þróaðra. Hann hafði eins
og ég áhyggjur af lítilli virkni
sumra fjármálamarkaða, einkum
gjaldeyrismarkaðar og hluta-
bréfamarkaðar, og lagði fram
ýmsar hugmyndir um hvernig
bæta mætti úr. Ég hafði verulegt
gagn af samtali okkar og þau urðu
fleiri áður en yfir lauk.
Sviplegt fráfall Þórðar er miss-
ir fyrir Ísland sem hefði haft mikið
gagn af starfi hans um ókomin ár.
Sá missir er þó ekki sambæri-
legur við missi og söknuð Ragn-
heiðar og barna Þórðar. Við Elsa
sendum þeim og öðrum aðstand-
endum samúðarkveðjur.
Már Guðmundsson.
Í dag kveðjum við góðan félaga,
Þórð Friðjónsson, forstjóra og
stjórnarmann í Viðskiptaráði Ís-
lands. Þórður var farsæll maður
og við urðum þess heiðurs aðnjót-
andi að njóta krafta hans í starfi
Viðskiptaráðs um árabil. Þekking
hans og skilningur á íslensku
efnahagslífi var ráðinu ómæld
stoð. Var Þórður ávallt fús til að
ráðleggja og leiðbeina starfs-
mönnum Viðskiptaráðs í skrifum
um og greiningu á íslensku efna-
hagslífi. Undanfarin ár var hann
virkur við að rýna og ráðleggja við
gerð skýrslu til hins árlega Við-
skiptaþings. Hefur þessi vinna
verið umtalsverð í því brimróti
sem íslenskt efnahagslíf hefur
gengið í gegnum síðustu árin.
Þórður var kosinn í stjórn Við-
skiptaráðs árið 2008. Sem stjórn-
armaður beitti Þórður sér mjög
fyrir bættum stjórnháttum fyrir-
tækja. Frá 2004 leiddi hann vinnu
Viðskiptaráðs, Kauphallarinnar
og Samtaka atvinnulífsins um inn-
leiðingu leiðbeininga um góða
stjórnarhætti. Einnig stýrði Þórð-
ur efnahagshópi ráðsins sem sett-
ur var á laggirnar fyrir ári síðan.
Þórður var afar virkur stjórnar-
maður, lagði ávallt gott til mála og
af heilindum en var jafnframt óf-
reiminn við að brýna fólk og gagn-
rýna þegar honum þótti efni til.
Naut hann mikillrar virðingar og
trúnaðar stjórnamanna sem sést
best í því hversu oft leitað var til
hans til að annað hvort tala á eða
stýra opnum fundum og atburð-
um á vegum ráðsins. Við sem unn-
um með Þórði kynntumst góðum
dreng sem starfaði af fagmennsku
og heilindum. Hann kom miklu í
verk, var jákvæður og afar gott að
leita til hans. Við minnumst nú
fallins félaga sem fékk miklu
áorkað í þágu íslensks atvinnulífs
og samfélagsins alls á of stuttri
lífsleið. Aðstandendum Þórðar
vottum við einlæga samúð á þess-
um erfiða tíma. Megi minningin
um farsælan drengskaparmann
veita þeim styrk.
Fyrir hönd Viðskiptaráðs Ís-
lands,
Tómas Már Sigurðsson,
formaður, Finnur Odds-
son, framkvæmdastjóri.
Fregnin af andláti Þórðar Frið-
jónssonar kom illa við mig og mér
varð þungt um hjarta. Ég vissi að
líkamleg mein voru að grafa um
sig, þótt hann hefði ekki hátt um
og bæri sig karlmannlega. Hann
vildi standa meðan stætt var,
Þórður
Friðjónsson
HINSTA KVEÐJA
Ó, faðir, gjör mig lítið ljós
um lífs míns stutta skeið,
til hjálpar hverjum hal og
drós,
sem hefur villst af leið.
Ó, faðir, gjör mig blómstur
blítt,
sem brosir öllum mót
og kvíðalaust við kalt og hlýtt
er kyrrt á sinni rót.
Ó, faðir, gjör mig ljúflingslag,
sem lífgar hug og sál
og vekur sól og sumardag,
en svæfir storm og bál.
(Mattías Jochumsson)
Guð blessi þig, varðveiti og
geymi, elsku pabbi.
Auður og Óliver.
22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 21. FEBRÚAR 2011