Póstmannablaðið - 01.10.1942, Qupperneq 16

menn oft numið staðar og skapað lista-
verk, eða þá búið til mynd, sem stund-
um hefir máske verið ómynd. Hér er
Baula aðalmotivið. Hún er oft skraut-
leg, í bleikri skikkju með purpurablæ-
brigðum í skuggunum. Ég hefi séð mál-
verk af henni eftir ýmsa, ofan frá snill-
ingum eins og Ásgrími og Jóni Stefáns-
syni og niður til smáfúskara eins og
undirritaðs. Nú virðist hún í úrillu
skapi. Ýmist klæðist hún grábláu eða
breiðir þokubólstra yfir sig. Ef til vill
líkar henni ekki við lövvjúið í ásunum
fremur en mér. Ég fer því krókaleiðir
niður í hraun, þar sem engir ganga,
nema einhverjir sérvitringar. Loks kem
ég auga á litla reynihríslu, sem vex á
mjórri hraunsillu, þar sem varla mætti
vænta slíks gróðurs. Hún er að vísu
visin efst, en stendur í skjóli móti sól
og er svo heillandi, að ég opna litakass-
ann og gleymi öllu öðru langa stund.
Það dregur fyrir sól og tekur að
kólna. Ég lít á myndina til að leita að
göllum á henni, en finn þá ekkert, ann-
að. Litla, fallega hríslan er líkust trjám
í Húsafellsskógi og á bak við hana er
eitthvað, sem gæti líkzt glugga, eða
einhverju öðru. ,,Den er ikke god“, taut-
aði ég og þar með var dagsverkinu lok-
ið.
Dagarnir dýrmætu líða hver af öðr-
um og síðasta nóttin á þessum stað í
þetta sinn, er komin. Það rignir er líð-
ur að miðnætti og ég kvíði fyrir að taka
saman rennvott tjaldið að morgni. En
þrátt fyrir bleytuna linnir ekki umferð-
inni. Ætli eitthvað sé um að vera í
Austurstræti í kvöld. Á þriðja tímanum
er rigningin stórfelldari og þá ganga
tveir menn fram hjá næsta tjaldi, þar
sem þrjár dömur sofa. „Þarna stendur
svefnpoki út undan tjaldskörinni, inn
með hann á bólakaf“, segir annar og
8
svo bjarga þeir pokanum undan rign-
ingunni. Það er afleitt að láta svefn-
poka blotna að nauðsynjalausu og
betra seint en aldrei að vinna sitt dag-
lega góðverk.
Árla morguns er sæmilega þurrt veð-
ur. Það rættist úr með tjaldið og ég
flýti mér að taka það niður, áður en
aftur fer að rigna. Svo geng ég heim
í skála, fæ morgunkaffi og bíð eftir
rútunni.
Svo þakka ég þeim sem lásu.
Kr. Sigurðsson.
Hinn 16. september s.l. hélt B. S. R.
B. fund um dýrtíðarmálin. Hafði því
borizt erindi frá stjórn verkamannafé-
lagsins ,,Dagsbrún“, þar sem óskað var
eftir samstarfi bandalagsins um þessi
mál. Erindi stjórnar Dagsbrúnar var
svarað með eftirfarandi bréfi:
„Reykjavík, 16. september 1942.
I tilefni af vinsamlegu boði yðar um
samstarf gegn vaxandi dýrtíð til hags-
bóta allri alþýðu manna, viljum vér
taka fram: Vér álítum rétt að til slíks
samstarfs sé stofnað á víðtækum grund-
velli, þótt vér séum ekki við því búnir
að bera fram ákveðnar tillögur. Vér
höfum því í dag ritað bréf til Alþýðu-
sambands íslands, Búnaðarfélags Is-
lands og Fiskifélags íslands og óskað
samstarfs um þetta mál.
Virðingarfyllst
Sigurður Thorlacius
form.
Guðjón B. Baldvinsson
ritari.
Til stjórnar verkamannafél.
„Dagsbrún”, Reykjavík.
PÓ STMANNABLAÐIÐ