Morgunblaðið - 07.05.2011, Síða 39

DAGBÓK 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. MAÍ 2011
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
HVER ER RÉTTUR
DAGSINS?
TREYSTU MÉR
ÞÚ VILT EKKI
VITA ÞAÐ
ÉG ÆTLA
AÐ FÁ RÉTT
DAGSINS!
HANN
ER
ÁHÆTTU-
SÆKINN
ÞESSI
MÉR
LÍKAR EKKI
VIÐ ÞIG
MÉR HEFUR ALDREI LÍKAÐ
VIÐ ÞIG OG MUN ALDREI
LÍKA VIÐ ÞIG!
ÞÁ ER ALLT KOMIÐ,
NÚTÍÐ, ÞÁTÍÐ OG FRAMTÍÐ
ER ÞETTA EKKI
ÓÞARFA NÁKVÆMNI?
ÞÚ LOFAÐIR MÉR AÐ ÞÚ
YRÐIR KOMINN HEIM FYRIR
KLUKKAN SEX!!
JÁ
OG KLUKKAN
ER BARA
HÁLF SEX
ÞÚ
SAGÐIR MÉR AÐ
ÞÚ YRÐIR KOMINN
HEIM FYRIR
KLUKKAN SEX Á
MIÐVIKUDAGINN!
...Í DAG
ER FÖSTUDAGUR! Ó...
...JÁ,
ÞAÐ EINA SEM
ÞÚ ÞARFT AÐ
GERA ER AÐ
FINNA DROTT-
NINGUNA...
SNÆFINNUR
SKÚRKUR
NÆSTUM ALLIR ERU KOMNIR
TIL BAKA, EN ÉG SÉ MANNINN
MINN HVERGI?!
ÉG
VONA
AÐ HANN
SKILI
SÉR
HAFÐU
ENGAR
ÁHYGGJUR
FÓLK LEGGUR
FRAM
PENINGA
HVORT SEM
HANN LÝKUR
EÐA EKKI
ÞAÐ VAR NÚ
EKKI ÞAÐ SEM ÉG
VAR AÐ HAFA
ÁHYGGJUR AF. 40 KM
ER LÖNG LEIÐ OG
HANN ER EKKI Í
NEINU FORMI
HEYRÐU, ER ÞETTA
EKKI HANN?
SKÓSVEINAR BIGSHOT REYNDU AÐ SANNFÆRA SANDMAN...
ÞESSIR ÞRJÓTAR ÞÍNIR MINNA MIG
Á MIG, ÞEGAR ÉG VAR YNGRI
ÞEIR ERU
ÓNYTJUNGAR!
SEGÐU
UNDIR-
MÖNNUM ÞÍNUM
AÐ LÁTA
DÓTTUR MÍNA
LAUSA!
EKKI FYRR EN
VIÐ KOMUMST AÐ
SAMKOMULAGI
Hvar er Áfengisvarnarráð?
Mér er spurn: Hvar er forvarnarráð? Er eng-
inn úr ráðinu sem horfir á sjónvarpsútsend-
ingar? Kvöld eftir kvöld eru minnst þrjár bjór-
auglýsingar í þessum miðlum. Það er karlinn í
tunglinu, svo eru tveir bjórunnendur að skála í
bjór og ekki gleymist konugreyið í fínum
peysufötum að sötra Thule og ekki leynir hún
vellíðan sinni. Mér finnst nú áfengisvörnin ekki
standa sig vel. Ég hélt að það væri bannað að
auglýsa bjór, en það er engu líkara en að þessir
auglýsendur fái verðlaun fyrir hvað þeir eru
duglegir að auglýsa þennan dýrindis vökva.
Kristjana Sigríður Vagnsdóttir.
Ást er…
… minning sem er svo
ljóslifandi að þig langar
að snerta hana.
Velvakandi
Svarað í síma 5691100 frá 10–12
velvakandi@mbl.is
Ég hitti karlinn á Laugaveg-inum neðst í Bakarabrekk-
unni. Hann sagðist hafa gaman af
rímþrautum, hnykkti höfðinu að
stjórnarráðshúsinu og horfði síð-
an upp til himins:
Okkar valdstjórn er grá og glugga-
laust bákn.
Ég grátklökkur lýt þér í náð, herra!
Eins og árar í landinu er tilgerðar-
tákn
að titla sig velferðar-ráðherra.
Ég rifjaði upp gamla rímþraut
hér í vísnahorni, sem ég mundi
ekki að væri ættuð frá Sveinbirni
Egilssyni:
Seint munu þverra Són og Boðn,
seint munu Danir vinna Hveðn.
Fyrr mun laxinn flýja úr Goðn
og Finnar öllum sneyðast héðn.
Eða:
Seint mun þverra síld í Goðn,
seint mun Finnum leiðast héðn.
Þannig er rímþrautin prentuð í
Ljóðmælum Sveinbjarnar frá
1952. Hannes Gissurarson skýrir
botninn svo í Morgunblaðinu 12.
maí 2010: „Goðn er eyjan Gudenå
á Jótlandi. En hvað er héðn? Orð-
ið héðinn merkir skinnfeldur svo
að sennilega hefur skáldið smíðað
sjálft orðið „héðn“ fyrir skinnfeldi
(í fleirtölu). Þetta orð er hins veg-
ar ekki til í ritmálssafni Orða-
bókar Háskóla Íslands. Merking
síðasta vísuorðsins er því, að seint
munu Finnar (sem við köllum nú
Sama) hætta að geta veitt loðdýr,
sem urmull er af á Norðurslóðum,
og skorið feldi þeirra sér til fata.“
Einar Laxness sagnfræðingur
benti mér á að í Íslenzkri fyndni
árið 1937 birtist enn eitt afbrigðið
við þennan gamla fyrri part og
var það Karl Ísfeld sem botnaði:
Aldrei sviðnar Ásgeirs loðn,
olíublettir sjást á Héðn.
Skýringin er sú, að Ásgeir Ás-
geirsson var á leið inn Alþýðu-
flokkinn á árinu 1936, en hafði
verið utanflokka síðan hann gekk
úr Framsóknarflokknum. Spegill-
inn var með sínum hætti pólitísk-
ur annáll og Tryggvi Magnússon
hugsar sér vistaskiptin þannig, að
forystumenn Alþýðuflokksins,
Sigurjón Á. Ólafsson, Héðinn
Valdimarsson, Jón Baldvinsson og
Haraldur Guðmundsson, taka Ás-
geir og svíða af honum hárin yfir
glóðheitu grilli frá Landsmiðj-
unni, – en Ásgeir er sýnilega ekki
ánægður yfir meðferðinni.
Meistari Guðmundur Þorláks-
son, Glosi, orti margt listavel:
Þig dreymir hvorki dóm né hel,
dregur gullið saman.
Samviskan þín sefur vel,
sú er ljót í framan.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Aldrei sviðnar Ásgeirs loðn
Sigurður Nordal prófessor vareinhver áhrifamesti ritskýrandi
Íslendinga fyrr og síðar. Hann var
snjallt skáld, góður rithöfundur og
fyrirlesari og hafði sérstakt lag á
fólki. Það leyndi sér ekki heldur, að
hann var maður vitur, hafði jafnan
þaulhugsað það, sem hann sagði.
Í Oxford sagði mér roskinn kenn-
ari í engilsaxneskum fræðum, að
Nordal hefði komið þangað og haldið
fyrirlestra og hefði mönnum þar
þótt mikið til hans koma. Góður vin-
ur minn var sendill hjá kaupmann-
inum, föður sínum, í æsku og fór þá
oft með sendingar heim til Nordals á
Baldursgötu. Kvað hann engan
mann sér óvandabundinn hafa verið
elskulegri og skemmtilegri. Gaf
Nordal sér tíma til að rabba við
sendilinn unga og gaf honum jafnvel
bækur, sem hann taldi honum hollt
að lesa.
Svo sem nærri má geta, mótaði
Nordal nemendur sína í Háskóla Ís-
lands. Kjartan Sveinsson bókavörð-
ur sagði að vísu háðslega í hinni
bráðskemmtilegu bók sinni, Af-
brigðum og útúrdúrum, sem kom út
2005: „Hann kunni best við þá
hvolpa, sem hann hafði sjálfur alið,
þótt ekki fengi hann alltaf þakkir frá
þeim að sama skapi.“
Einn nemandi Nordals var Jón S.
Guðmundsson, sem kenndi mér ís-
lensku í menntaskóla. Man ég enn
vel eftir sumu því, sem hann hafði í
kennslustundum eftir Nordal. Eitt
var þetta: „Laxdæla saga hefði átt
að heita Guðrúnar saga Ósvífurs-
dóttur. En líklega hefur tíðarandinn
ekki leyft, að saga væri kennd við
konu.“
Seinna komst ég að því, að fleiri
hafa bent á þetta. Til dæmis kallaði
Albert U. Bååth þýðingu sína á Lax-
dæla sögu, sem kom út árið 1900,
„Sagan om Gudrun“. Breski nor-
rænufræðingurinn Bertha S. Phill-
potts sagði líka í Edda and Saga frá
1931, að Guðrún væri svo fyrirferð-
armikil í Laxdæla sögu, að hún
mætti heita ævisaga hennar.
Annað, sem Nordal sagði nem-
endum sínum og Jón S. Guðmunds-
son okkur, nemendum sínum: „Hef-
ur Þorgeir Ljósvetningagoði ekki
verið að yrkja Völuspá undir feld-
inum? Hún er svo sannarlega ort á
mótum heiðni og kristni.“
Þórarinn Eldjárn fræddi mig síð-
an á því, að líklega hefði Nordal sagt
nemendum sínum eitt, sem Þórarinn
fann skrifað eftir honum í minnis-
kompu föður síns, Kristjáns forseta:
„Það, sem Jónas Hallgrímsson hefur
skrifað og Konráð samþykkt, það
kalla ég íslensku.“
Snjallt, skýrt, einfalt — þaul-
hugsað.
Athugasemdir og leiðréttingar vel þegnar.
Hannes H. Gissurarson
hannesg@hil.is
Fróðleiksmolar úr sögu og samtíð
Nordal og nemendur hans