Birtingur - 01.01.1965, Qupperneq 96

um soldátum að verulegu leyti uppeldi þús-
unda íslenzkra barna og unglinga á næmasta
skeiði. Auðvitað er hverri hugsandi mann-
eskju með óbrenglaða dómgreind og sómatil-
finningu Ijóst, að smáþjóð getur ekki án þess
að bíða tjón á sálu sinni veitt erlendu herveldi
einkaleyfi til sjónvarpssýninga allt að 14
stundir á sólarhring í heimahúsum sívaxandi
fjölda landsmanna — sjötta hvers íbúa lands-
ins í dag, fimmta hvers á morgun. Málið er
hálfu viðsjárverðara vegna þess, að sjónvarps-
notendur eru nær eingöngu fólk, sem ginið
hefur við þeirri áróðursflugu, að bandarísku
dátarnir séu vinir okkar og verndarar. Þeir
menn hérlendir sem helzt gætu staðið í áróð-
urs- og afmenningarflaumi kanasjónvarpsins
miðjum án þess að færast í kaf, eru hernáms-
andstæðingar, svo hlálegt sem það er — en
þeir lúta vitanlega ekki að slíku apaspili.
Þetta skildu sextíumenningarnir, sem stóðu
að áskoruninni til alþingis 13. marz 1964A
Hún er bænaróp þeirra til smáguðanna í þing-
stólunum um að vernda íslenzku þjóðina fyrir
verndurum hennar. Og náttúrlega var ákall
þeirra að engu haft.
Hvernig getur á því staðið, að þeir sem tví-
mælalaust berjast fyrir réttum málstað og
styðja hann óhrekjanlegum rökum skuli æv-
inlega lúta í lægra haldi fyrir stjórnmála-
mönnum og ómerkilegustu fylgifiskum
þeirra? í blaðinu Ingólfi, sem 60-menning-
arnir gáfu út 17. júní, er þess m. a. til getið,
að ótti um að missa atkvæði dátasjónvarps-
dýrkenda ráði afstöðu pólitíkusanna. Ekki
getur sá geigur hafa rekið þá til að veita her-
námsliðinu leyfi til að stækka sjónvarpsstöð-
ina 1961, því að þá voru sjónvarpsbetlarar
fáir. Hann getur ekki heldur ráðið úrslitum
nú, því að engin líkindi eru til, að sjónvarps-
sníkjuliðið fari að kjósa Framsókn, Alþýðu-
bandalagið eða Þjóðvörn. Hver er þá skýr-
ingin á glapræði stjórnarvaldanna? Önnur
aðalskýringin er laukrétt orðuð í grein eftir
Hannes Pétursson í Ingólfi: „sú ákveðna af-
staða stjórnarflokkanna að ýfa aldrei skap
verndaranna, heldur láta undan síga fyrir
kurteislegum ágangi þeirra.“ En hver er
h i n ? Mér er dálítið sárt að svara því, vegna
þess hve mikils ég met góða baráttu margra
stjórnarsinna gegn forsmáninni, en hér stoðar
ekki annað en fullkomin hreinskilni: þeim
sem með völdin fara stendur enginn verulegur
stuggur af andstæðingum dátasjónvarpsins í
eigin flokksröðum. Stjórnmálamennirnir vita
hug þessara liðsmanna sinna, þeir vita einnig
að 60-menningarnir og skoðanabræður þeirra
hafa lög að mæla, þeir vita enn fremur að
andstæðingar soldátasjónvarpsins eru marg-
* Áskorunin cr birt á bls. 98.
94
BIRTINGUR