Safnaðarblaðið Geisli - 24.12.1951, Blaðsíða 21

GEISLI
YNGSTU LESENDURNIR
JÖLAELAÐ 1951
og reyndi sð hugg« h»nn»"Norðanstormurinn tók hene", kjökraði hann.
"Taktu JjefiBU ekynsamlega»vinur minn",sagði mamma hane, "Mlnnstu
þess, að þette vay aðelns rnynd**,
"Ja, en þnð yer JesCtbarnið",
"Það er satt, En þeð er ekki svo hættulegt fyrir þig að glata mynd af
Jesíiharninu, ef þu hefir Jesöm í hjarta þínUj Ef þú getur varðveitt’ Je'súm
allt þitt lif sem Drottinn þinn og konung, þa mega allir heimsins norðan-
stormar eyðilegg^e allt annað", Haraldi varð hughægra við huggunarorð mommu
sinnar, - Og á ©ðfangadagskvöld var hann kátur og fjörugur, Haraldur og
Kristín fengti að vere lengi á fótum fram eftir kvöldinu, En áður en þau fóru
að sofa virtu Þeu enn einu elnnl jólatréð fyrir sér, og töluðu saman, Þau
töluðu víst um fhyndine af Jesúbarninu, því að mamma þeirra heyrði Harald
segjat "Þú skilur,að þsð gerir ekkert, ef við höfum bara Jesúm í hjarta
okkar", (Lausl. þýtt úr norsku),
e©ee©©eeee«eeeeeeeeee«fte©eeeeeeeeeee©eeeeeeeee©eeeeeeeeeee6eeeeeeeeeeeeeee
SÚKKULAÐ IH UND U R I N N,
Eramhaldssagan/t
/pig,Pr,Einareson/
" / Þýddi j , (3^, J, Næsta morgunn verð móðirin að skipta egginu á
milli Ellu og Billys, enda þótt hún hefði verið buin að
lofa því að þau ekyldu fá sitt eggife hvort, Og nú stóð,sýrópsbollinn aftur
á borðinu,til þees að börnin gætu smurt þunnri himnú "á hornin"»eins og móð-
ir þeirra tók til orða#* Þessi sýrópsbolli boðar ekki neitt gott, hugsaði
Ella og leit til pebba Qg mömmu, Svo hallaði hún sár yfir borðshornið og
hvíslaði - eins og hún hefði hæsi - að mömmu sinni x "Er þáð vinnan,mamma?"
"Sjáðu nú, Jaok",sagði Molly, *eagði ég bér ekki,að það væri gagnslaust að
reyna að leyna hana veruleikanum", Svo sneri hún sér til Ellu og sagði»"Jé,
elskan, við erum hrædd um að pabbi þinn verði að hætta að vinna hjá Erasers-
fólkinu aftur", "ó, Guð komi tilj! eagði barnið, 'Tiresstu upp hugann,Elle mín}'
saerði pabbi henner, "Pabbi fær bráðum vinnu aftur, og þangað til er ekki svo
rí'lHtt að geta fengið sýróp með brauðinu sínu,ha",
Seinna þennan dag,þegar Jack var önnum kafinn við að hrelnsa bflinn hans
herra Erasers (hann vildi ekki ekilja við hann ille útlftandi)-,kom Dórótea
litla Fraser út að bílekúrnum til Jacks, Hún var eitthvað þungbúin^á svip,
"Góðan dag* Jaok, Mér » mér Þykir fjarska leiðinlegt að heyra að þú sért að
fara",sagði hún, "Og mér þykir líka ósköp leiðinlegt að fara",sagði Jack,Hon-
um þótti vænt um Dóróteu litlu. Hún minnti hann svo mikið á Ellu, '•Ég sekna
þín,þegar þú ferð, Þú ert líka evo góður bílstjóri. Þú - £ú ert aldrei hálf-
fullur í bílnum, Þú rekur hann ahdrei a húshornin, eða Ijósaetaurana, og ekki
á fullorðna - og ekki á börn, ó, það er svo voðalegt stundum að mæta bíl,
Ætli það hafi verið nokkuð' verra f gamla daga eð mæta skrímslunum","Skrímsl-
unum",sagði Jack og hló,"Þsð eru nú ekki allir bfler eins ljótir éfsH og
skrímslin áttu að hafa verið", "NeiJ' svaraði Dórótea, "en eru þeir ekki hættu-
legri? Skrímslin deyddu aldrei börn - það var bara verið sð hræða börnin með
þeim,til þess að þau hættu að vera óþekk. Ég er hrædd við alla bíla,sem þjóta
með ofsahraða eftir gotunum.En ég er ekkert hrædd að vera í bíl með þér"
'Af hverju?" spurði Jack. "Af því að pabbi segir að þú sért ágætur biTstjóri
- og mamma segir það líka". "Það er gleðilegt að heyra þetta,góða Dorótea",
sagðí Jack og klappaði hlýlega á fallega kollinn hennar. "En pabbi þinn og
mamma eru lika svo indæl,að það eru ekki margir eins,- Guði se lof,að ég hef
aidrei ekið a born og ekkert leiðinlegt komið fyrir mig sem bílstjóra,bo að
eg hafi ekið bíl morg ar. En það er Guði að þakka,en ekki mér, Allt gott
Mer hl&nsr h j artaræturnar að heyra að hjonin hafa taleð
^,,1111^* S^sldsn fr milcið ef hlyjunni,nepjustundirnar eru helzt til
hUfUí hfns reiksðl heim.til indælu konunner og barn-
1 rS T °g í11 fess sð braðum myndu þau ekkert hafa til daglegra nauð-
þurfta - ef hann fengi ekkert eð gera.