Safnaðarblaðið Geisli - 01.03.1954, Blaðsíða 20

14
gætinn raefi fötin mín, það getur enginn
eagt annað.En ég er hræddur xm að mér
gan^i ekki vel að hursta. skó.Það er of
- ja, of leiðinlegt".
Jón ætlaði að fara að sva-ra einhverju
verulega áminnandi - því að bað er al-
veg óþolandi að heyra talað svona um
að hursta skóna sína - en þá skeði dá-
lítið undarlegt,sera kom drengjunum til
að stara undrandi.
Það "byrjaði með því að öll dýrin
litu upp, Gleraugnaslangan setti upp
gleraugun, og fíllinn hlés út ranann.
Svo þutu öll dýrin af steð,því að út
við sjóndeildarhringinn var svart ský,
sem kom nær og nær og varð svartara og
svartara. Svo fór að heyrast hra.k og
hrestir,hærri. og hærri,svo að þeir
f#iegarnir héldu að hljóðhiranurnar í
eyrunum á sér ætluðu að rifna.Drun-
(
urnar urðu hærri og h æ r r i,
m y r k r i ð SVARTARA OG S V A R T-
A R A.
Svona varð
myrkrið hik
svart •um-
hverfis þá.
Það sást
ekki handa
skil).