Reykvíkingur - 23.05.1928, Side 20

52
REYKVÍKINGUR
])ér, Exel, hafið ekki veriÖ komn-
ir inn í húsið f>egar morðið var
íramið, þá hafið þér að minsta
kosti verið kominn svo nálægt
þvi, að f»ér hafið séð húsdyrnar,
þar eð Leroux og ég mættum yð-
ur á ganginum. Pess vegna getur
morðinginn varla verið amnars
staðar en hér í íbúðimi!“
„Hér í íbúðinni!" hrópuðu Ex-
el og Leroux báðir í einu.
„Sáuð þér nokkum fara út úr
húsinu?“ spurði Kumberly.
„Nei, engan.“
„Þá hlýtúr hann að vera hér,“
sagði Kumberly.
„Guð almáttugur!“ sagði Exel.
„Við skulum þá hefja leitina
undir eins.“
Leroux, siem hafði sezt á legu-
bekkinn, ætlaði að standa upp,
en læknirinn ýtti honum niður
aftur.
„Verið kyrrir hér,“ sagði hann,
„því héðan tefjum við leit'ina.
Eruð þér til, Exel?“
Exel kinkaði kolli, og leitin
hófst.
Leroux bjóst þá og þegar við
að heym óp eða önnur merki
þess, að þeir hefðu orðið einhvers
varir, en eftir fimm eða sex mín-
útur kornu þeir aftur inn í stof-
un*.
Exel, sem var með vindi) milli
ÚRIN BEZT HJÁ GUÐNA,
tannanna, gekk að skrifborðinu
til þess að ná sér í eldspítm
Hann fór gætiiega til þess að
koma ekki við það, sem lá fyrir
framan skrifborðið, en þá tók
hann eftir að i hægri hencii stúlk-
unnar, sem var krept, var svo-
litið horn af pappirsmiða.
„Leroux!“ Kumberly!“ hrópaði
hann. „Komið hér!“
Kumberly flýtti sér til hans, en
Leroux fanst hanu ekki geta stað-
ið upp og sat kyr, en fylgdi
hinum með augunum. Kumberly
tókst að losa bréfhornið úr kreptu
hendinni.
„Sjáið þér það?“ sagði hann
við Exel, sem beygði sig fram
yfir hann.
„Ég sé það, en ég skii ekki
„Hvað er það?“ kallaði Leroux.
„Pað er neðam af blaði,“ sagði
Kumberly dræmt. „Það er sknif-
að með óstyrkri kvenmianins-
hendi. Oig þanna s-tendur: „Kon-
an þín“ . . .“
Leroux spratt á fætur og stiik-
aði stó-ran yfir gólíið.
„Konam m-ín! Pað er eitthvað
um konuna mína.“
„Þarna sitetndur: Konan þín,“
sagði Kumberly röl-ega. „Svo er
rifið af hlaðinu, Því n-æs-t kemur:
Herra King.“
KAUPIÐ ÚR HJÁ GUÐNA.