Reykvíkingur - 04.10.1928, Blaðsíða 8

576
REYKVIKINGUR
INF' Fisktorgið sími 1240.
svo þeir sleptu kaðlinum, sem
peir drógu okkur með og hóldu
leiðar sinnar til hafnar. Sögðu
peir par pær fréttir, að við mund-
um að líkindum alir iiafa farist.
Pegar lýsti sf degi, pá sáum
við að Q 5 var ennpá á fíoti;
við fórura aftur um borð og
»Laburnum fór nú að draga
Q 5.
■ Pegar leið á daginn kom skip-
un frá ílotastjórninni, um að
sökkva skipinu, én pað varð pó
ekki pví við vorum pá komnir
svo langt með pað og pað flaut
ennpá, og loks klukkan hálf tíu
um kvöldið komum viö pví í
höfn og gátum dregið pað upp
í fjöru; var pví par með bjarg-
að. Síðan er petta góða, gairda
hcrsldp rnitt oft búið að skifta
um nafn og eigendur. Síðast er
ég frétti til pess, pað var núna
í inaí, lrét pað Gollypark.
Nokkrum dögum eftir petta
var óg kallaður heitrr til kon-
ungsins, er sæmdi mig heiðurs-
merki Viktoríu-krossins. Vildi
liann vita alt sem greinilegast,
sem gerst hafði, og þótti mér
vænt um að fá tækifæri til þess
að skýra fyrir honum að sigur
okkar var pví að pakka að hver
einasti einn af mönnuin mínum
sýndi hugrekki og staðfestu og'
gerði skyldu sína.
Nýtt skip.
Mér var nú falið aö velja niéi
nýtt skip til pess aö útbúa P:LC|
á sama lrátt og Q 5. Eg vald*
skipið »Uittoría«, sem var 3000
smálesta og lrafði 8 mílna hraða.
Var nú farið að útbúa hana
var hún tilbúin 28. marz 1917-
Af pvi búið var að sctja fa^'
byssu á flest öll flutningaskipi
pá vildi ég að við hefðunr eina
fallbyssu, sem sæist, en ég fékk
ekkiað ráða pví. Eg fékkþví skipa
smíðastöðina til pess að búa J11®1
til fallbyssu úr tré, sem settvai
á pilfar, par senr hún sást. Hun
var að öllu leyti eins og fall'
byssa til að sjá og það ínátfi
snúa henni í allar áttir, yíirleitt
gera alt við hana, sem seur aðr
ar fallbyssur, nema bara ekki
skjóta úr henni. ílg hafði tvo mel111
í sjóliða búningi til pess að gæta
liennar, en þeir áttu að lilaupa
frá lrenni, pegar hlaupið væri ti
bátanna, og láta eins og skfl1
íð væri .yfirgefið.
Kafbátahernaðurinn stóð sew
hæzt um þessar mundir, og uið
um við áþreifanlega varir vU
pað, eitthvað tveiin eða I,rollj
dögum eftir að við héldum ti
i’ramh. á bls. 593,