Reykvíkingur - 04.10.1928, Blaðsíða 9

REYKVIKINGUR
593
Gafjnheiði.
Sðnn IrásSgn.
Það var kl. 7 að morgni, eftir
"iA'.aklukku, á miðþorra, árið 1907
bræður tveir lögðu af stað
a^ heiiman og fóru Gagnheiði. En
só heiði lóggur bak við bæði Fá-
Sikrúðsfjörð og Stöðvarfjörð, svo
taaöur kemur í Breiðdal, [;egar
Fett er farið, og lagt er á har.» úr
ReyðarfÍTði. Bn þaðan voru þessir
^fæður, Bóassynir frá Stuðhim,
Sigurbjargar. Hét Valdór sá
e'dri 0g var 22 ára er þetta gerð-
lst en Jónas hinn yngri og var
13 eða 14 vetra.
Var nú haldið í myrkri upp
Hjélmardal, en ekki \ar kom-
* ]angt áður [rað fór að pykna
1 'ofti, og þegar komið var upp
Ur dalinum, var farið að snjóa,
'11 hlfðalogn var sem áður.
hegar peir bræður voru komnir
UpP h miðja Auraina, en [æir eru
J r‘lr neðan GagnheiÖarskarðið,
^ar komiö preifandi snjóveður.
'tiru peir pá að hugsa niini hvort
,etíra nnuindi að sinúa aftur, eða
a'cla áfram. V»r klukkan pá langt
Kengim t-u
sér^ S0Tn ehh' pekkir til, gerir
* hv V<Tliulega iiitla hugmynd um
rrnig pað er að vera siaddur í
^júveðri uppi á regiin-fjÖMum, og
. . [ í: >.i.l píj ..
pá ekki helduf hvernig ástatt var
fyrir Valdóri parna, tneð prjá
fjórðuinga á bakiinu og óvannn
uingling, sem pó reyndar var hinn
kjarkbezti.
Halda áfram eða snúa vlð?
Eftá’r I itia umhugsun kauis Val-
dór heldur að ha'lda áfram, sum-
pairt af pví að hann taldi pá ver
stadda að snii við, sökum hörku
og launháiiku á leiiðinni til baka,
sem erfitt var að vavast vegna
snjóarins, og sumpart kaus h.ann
heldur að haílda áftam, af pví
huguriinn bar suður yfir heiðina,
pví förinni Var heitið tii unnust-
unnar, sem var í Breiðdal.
Þrátt fyrir snjókomuna gekk að
heita >má sliaidurllaust að fi'nna
J
Gagnheiðarskarðið, en svo hftgar
t'iil, [>egar komið er yfir pað, að
farið er yfir stóra hvylft, og var
par, bæðji við gamla og nýjit ófærð
að striða, alt af í mjóaílegg, en
stundum upp fyniir hiné, í göimlutm
brota.
Voru peit bræður hélfa aðra
stúnd að koimast yfir hvylftiina
og upp á hjaliann hiinuniegiin.
En pegar pangað var komið
settust peir niður og átu no'kkuð
af nesti sínu: eina köku hver af
smurðu flatbrauði með kjöti á
og drukku peir með pví kalt kaffi,
er peir höfðu með sér, en hita-
flöskurnar pektust ekki pá.