Reykvíkingur - 04.10.1928, Síða 11

REYKVIKINGUR
595
Reirkmgainenn
v*Ma lielzt hinar góðkunnu ensku
reyktóbaks-tegundir:
Waverley Mixture,
Oiæsgow --------—
Capstai* —-———
Pást í öílum verzlunum.
íl aö giska sex faöim, því fainn-
l(uman var svo mikil, að iengm sá
i'kki greiniilega. Sóttist fc.ðin
fremur seiint, þvi ekki hafðl færð-
f11* batnað, en þeir höfðu von um
að iná Hróarsdalsskarði eftir um
hað bil þrjá stundarfjórðunga.
lJC;gar þeir höfðu gengið liðug-
an hálftíma vóru þeir konnnir að
stað er Valdór kanna t ekki við
að væri á leiðiinni, en \ að var
óálitið kletthom.
>,Nú förum við ekki lemgra
hema við getum áttað okkur bet-
lir“ sagði Valdór. „Það er betm
að vera hér en að fara meira af-
vega, en ekki munum við vera
'angt frá skarðiinu."
Tekur hanin síðan af sér bagg-
ann, og segir Jónasi að ve:a kyrr-
a*á. „Ætla ég“ sagði hann ,,að
Skyginast í krk.g og vita hvorl
% get ekkj glöggvað mig betur
á ú'mhverfinu, eða fundið blett,
sc*m ég þekkhnuig á, en ekki mun
fara lengra en að ég hi:>yri til
i%.,‘
Dríían vftr nú svo þétt að Völ-
dóri fanst eins og hann væri
staddur í dæld, þó hann fyndi á
fætinum hvert liallaði. Við og við
kaldaði hann til Jónasar, og eftir
fimim eða tíu mínútur var hann
komiinn aftur, og þá orðinn þess
vísari að þeir voru sltaddir á
bjalia, en ekki vis'si hann fyrir
víst hvar þeir voru.
„Við skulum nú flytja okkur,1'
segir hainn við Jónas, „viðlítlm
langt æg ég gekk."
Þeir gerðu það nú, og fór- Val-
dór aftur að kanna nágreninið, en
þó ekki lengra en að hann heyrðí
til Jónasar. En Jónas stóð á með-
an og hoppaði í snjón-um eða
barði sér, en var þó ekki kalt,
þvi Irað var hér um bil frosflaust.
Valdór kom nú aftur og fluttu
þeir sig til, jafrnlangt og hann
hafði farið.
Þrisvar fór Valdór og þrisvar
fiuttu þeir sig, en engiu voru þeir
nær um það hvar þeir voru.
„Nú fer ég ekki lengra," segir
Valdór, „það er betra Hð vera hér
í nótt en að lualda lengrts út í
viiJur, því hættur eru hér á heið-
inni, ef maður fer afvega." Þóttist
hann viita að þeir væru í brúnun-
um við Hróarsdalsskarð, JM
hefðu þeir farið rétt, hefðu þeir
komið að stamdberginu millli Hró-
arsdftlsskarðs og Móskjóna-
skarðs.