Reykvíkingur - 04.10.1928, Qupperneq 14

598
REYKVIKINGUR
Barnapeysur,
mikið urval og verðið lágt.
VSrnhásIð.
úr snjóhnaúsuim, er peir stirngu
með stöfum sínufn. Þegar þeir
voru nýbyrjaðir á þvi verki tók
aö syngja og hvi,na í fj&13unum.
Hafði verið blæjalogn fratm að
þessu, en nú þóttust þeir vita
að hann væri að hvessEt og að
hann mundii eitthvað birta, að
ininsta kosti meðan hann væri að
skiífta um veðrin. Pað varð og
orð að söninu, því um leið fór
hann að smeKla kfeum fnam aif
klettinúm. Kom þeiim þá saman
um að tæpiega mundi imrfa að
halda áfrato með byrgið, þvi
hann mundi áreiðanlega hvessa
og bírta.
S»ad hvessir.
Nokkrum tninútum eftir að Ids-
urnar byrjuðtu, braðh.esti, án
þess þó að veðurhæðin væri þá
stnax tmjög miMl. Gerði skafheið-
ríkt um leið og hvestá, og ieit
<út fyrir að frysta mundi.
Sáiu þeir nú tál f jalla; voru jweir
fetadditr f eggjmmj rétt n jrðían vert
\ið skarðið. Bjuggu þeir sig nú
í snatri til ferðar og skeltu sér
náður í skarðið, en er þeir komu
þar, var hann orðinn svo hvass
að þeir rétt höfðu á mióti, og sáu
**■
þeir sér þvi ekki airnað fært en
að demba sér beint niður í Hró-
jarsdal, i stað þess að fara út og
ofan brúnirnar, serni vanalega er
farið og er styttra, en í slíku
roki var fráieitt stætt þar.
Eftir að komiið var niður fyi'ir
efstu brekkuna við skarðið,
beygðu þeir braut sína og héldu
beiint ofan' fjalMð. Stóð þá vind-
uritnin, sem var norðvestan, beint
á bægri h’iið og var tæpilega stætt,
þó á jaíosléttu hefði verið, °S
alils ekki þegar verstu rokhvið*
urnar nak á. En bér var tölú'
verður hallii og var því á þessaW
leið mejra skriðið en gengið. °S
þurfti að sæta lagi, að koiriafit
blett af biletti, yfir svellharða1
íanintrnar, m-iilili verstu rokb'Vð'
ainua. Yfir suroar fannirnar þúrf*1
Valclór að sélflytja pokann c'$
piltiun, og gekk þetta því ailt mj°?
seint, þó náður í móti vær'i að
fara.
Eftir langa mæðu koimust þeir
niöur i Hróarsda] og voru t,e!ir
þá úr altlri- hættu. Voru þeir btið
meiddir, nema Vaildór á öðru
hnéniu, en illla til reifca eftir skara
byljina; voru buxur annars rifna1'
og ekki nema 2 til 3 hinapPtir
á hvorum frakka.' Voru þerr llU
búnir að vera 12 tíma á ferðinn'.
því klukkan var 7 að kvöldi þeg*r
þeir komu niðiri í dalinn- Héldú
þeir nú niður eftir dalnúim. °%