Reykvíkingur - 04.10.1928, Blaðsíða 22
606
reykvikingur
kvenmanni, enda var (?«ð aldrei
gert.
Og hvaða heilsun ætli (>að sé
svo sem að taka ofan ? Ekki nema
eiinber hégómi. Pá voru kveðjurn-
ar liérna í gam'a daga nokkuð
beíri, (jví J>á heilsaði maður öll-
um, sem maður þekti, með kossi,
on kastaði kveðju á aðra, sem
kailað var.
Eg veit að það yrði auðYitað
skrambi tafsamt að ga,nga upp
LauigavegLnn, ef maður ætti að
heilsa öllum stúlkum í hvert
skifti, sern maður mætíi þeim, en
mér fLnst að það ætti að vera
nóg að gera það einu sinni á
dag og að þær ættu að gera sig
ánægðar með það, og mundi ég
ekki gera það oftar en einu sinni
þó þessi siðabót kæmist á.
Hið rétta _.nafn mitt fylgir á
lausu b.laði til ritstjórans, en
undir þessar Jínur skrifa ég
Skctllagrímur.
— 1 Kaui mannahöín fafa verið
haldnir hljómieikar með nýja
hljóðfærinu, sem er í ætt við lof -
skeytatæki. Ióað er leikið á það
þannig, að það er fálrnað í iJoftið
í kringum það, án þess að koma
við það, og koma þá dásamlegir
tónar, ólíkir hiljóðum allra ann-
axia hljóðfæra.
Frátílr fiá Bretlsadi.
- — 109 manns voru veikir
paratyphus í Lundújn|u|m í /m.iðji,lm
september.
'Maður að nafni Tomersnii’
30 ára að aldri, sem á heLmá '
Lundúnum, tapaði sér um dafT
inn, þegar fátækrafulltrúi kom
tilkynti honum, að styrkur sá, er
hann hafði andanfarið, yrði lækk'
aður. Greip hann vatnflösku
senti af hendi í fátækrafulltrú'
ann, og kom hún í síðuna á h°n'
um. Af því fcerið var stutt, en
flöskunni sent af afli, þá laskað'
ist eitt rif í fátækrafulltrúanum-
hyr.ir þetta var Tomerson I>esftl
jdæmdur i 6 mánaða betitrnarhúsS'
vinnu.
Maðu.r einn í Leigh, að nafn'
Walsh, var kærður fyrir illa með'
ferð á konunni sinni, en kom
ekki á tilsettum tíma (rnngað se,n
hann átti að mæta fyrir dónian1'
Hann fanst örendur heima hjá ser’
hafði Játið gasslöngu upp * s,&'
— Prinzinn af Wales, brezki rfk'
iserfinginn, var um miðjan síðast
liðinn mánuð í Egyptalandi-
— Fimm börn urðu mikið veik
í Featherstone og dóu tvö þeirra-
Voru líkin krufin, og kom Pa 1
Ijós að hér var - um áður óþekta
veiki að ræða, sem bersýndega
er mjög hættuleg þó hún sé ekk‘
mjög smitandi.