Ljósmæðrablaðið - 01.07.1948, Blaðsíða 8

42
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
tvíburann og andvana börn. Það er því ekki sjaldgæft, að
seinni tvíburinn er í þverlegu. Þverlega getur einnig or-
sakazt af máttlausum kviðarvöðvum. Þetta sést greini-
lega á því, að þverlega er sjaldgæf hjá frumbyrjum, —
þær hafa oftast aflgóða kviðarvöðva, — en er algengari
hjá fjölbyrjum.
Legið getur verið vanskapað, annaðhvort frá hendi
náttúrunnar eða vegna vöðvaæxla. Vansköpunin getur
verið með ýmsu móti, en þverlega sést oft, þegar um svo-
kallaðan „uterus arcuatus“ er að ræða. Legbotninn er þá
beygður inn á við, svo að legholið verður svipað hjarta í
spilum í laginu og er stundum skipt í tvennt í miðjunni.
Þegar legið er svo afmyndað, liggur barnið oft skáhallt
eða þversum. Ef börnin liggja skakkt oftar en einu sinni
hjá sömu konu, er sennilegt, að hún hafi vanskapað leg.
Þetta má rannsaka með röntgengeislum, og ef þörf kref-
ur laga legið með uppskurði svo að það verði eðlilegt
bæði hið ytra og innra.
Af hindrunum, sem geta bægt höfði barnsins frá efra
grindaropi, má nefna:
1) Grindarþrengsli (sem oft stafa af beinkröm í barn-
æsku).
2) Fyrirliggjandi fylgju.
3) Ýmiss konar æxli, t. d. vöðvaæxli í leginu, beinæxli
í grindinni eða eggjastokksmein af ýmsu tagi.
Ef höfuð barnsins er of stórt, einkum ef um vatnshöfuð
er að ræða, getur það einnig orðið orsök þess, að burðinn
beri skakkt að. Stöku sinnum er um aðrar hindranir að
ræða, eins og eftirfarandi saga sýnir:
Þrettánda janúar 1947 var 36 ára gömul kona frá Lett-
landi lögð inn á Kvinnokliniken í Lundi
Það var erfiðleikum bundið að fá nákvæmar upplýsingar
hjá henni,-af því að enginn skildi mál hennar. Hún hafði
orðið fyrir fósturláti 1945, en bjóst nú við fæðingu í lok
janúarmánaðar. Vatnið var farið fyrir 6 klst., en í grindar-