Freyr - 01.08.1906, Blaðsíða 3

PEEYR.
103
5—6 feta dýpi um flóð liæfir bezt. Fyrsta stig
ræktunarinnar er að finna þá staði við strönd-
ina þar sem svo hagar til er nú var um getið.
Þegar þeir eru fundnir, skifta yrkjumennirnir
þeim milli sín og taka til verka. Fyrst
eru teknar 5—6 feta langar trjágreinar;
þær eru ailaufgaðar og afkvistaðar að mestu
•og hundnar saman (4—5) í vendi, þá eru vend-
irnir geiðir oddhvassir í neðri endann og þvi
næst stungið niður i sandinn í ákveðnum röð-
um. Trjátegundirnar, sem notaðnr eru til
þessa eru ákveðnar eikartegundir og önnur tró
með ósléttum berki. Þörungstegundin á því
•mjög hægt með að festa sig við greinarnar.
Þegar vöndunum er stungið niður er hafð-
ur til þess mjög grunnskreiður bátur; tveir
menn eru í bátnum. Annar þeirra býr til hol-
ur í botninn, en hinn hreyfirbátinn og stingur
vöndunum í holurnar. Vandaraðirnar eru í
smáhópum og fjarlægðin milli raðanna er hér-
um bil eins og bátsbreiddin.
Vendirnir eru eiginlega „jarðvegurinn11, sem
þörungurinn vex á; þeir eru lagðir i sjóinn
eins og nokkurskonar net til að veiða þörung-
inn eða öllu fremur gró hans, en gróin eru oft
þúsundum saman í sjónum þar sem þessar
plöntur vaxa í nánd. Fyrir því að vendirnir
eru góður „jarðvegur11 fyrir tegund þessa, fest-
ast mörg gró við þá og fara svo að vaxa og
verða að fullorðnum plöntum eftir eðlilega
langan tíma. Væru ekki vendirnir til taks til
að „fiska11 gróin, mundi allur fjöldinn hafa skol-
ast upp á ströndina og farist.
VöDdunum er stungið niður snemma á
haustin. í októbermánuði fer þegar að bera
á þörungnum og hann vex stöðugt þangað til
í marzmánuði. Vænleikur hans er þó talsvert
kominn undir veðrinu. Þegar rigningasamt er
og kafald og norðan eða vestanátt á vetrin
en austanátt á vorin, kvað vænleikurinn vera
mestur.
Að uppskerunni vinna tveir menn, annar
rær bátnum en hinn tínir þörungana af vönd-
unum.
Menn leggja alla alúð á að hreinsa þör-
ungiun, þegar upp er skorið, og er það allmik-
ið verk, því að bæði vaxa þarinnanum aðrar þör-
ungategundir og þar er oft fult af skelfiski,
snfglum, kröbbum o. s. frv. Þegar hreinsað
er, eru plönturnar breiddar á borð og greitt
úr þeim, þá eru þær skornar sundur með kníí,
síðan er því öllu varpað niður í bala með
hreinu vatni og svo hrært í öllu saman um
stund. Þegar búið er að þvo plönturnar eru
þær lagðar á sefbreiður í þunn lög, en sefið
liggur á skáhöllum trjágrindum; vatnið hripar
því fljótt af. Þegar plönturnar eru orðnar
þurrar eru þær lagðar í smábindi, en bindin
eru sett í farg milli tveggja fjala. Þegar
fergingunni er lokið eru nokkur smábindi
bundin saman um miðjuna og því næst flutt á
markaðinn.
Þessi aðferð, er nú var getið, er hin
venjulegasta og óbrotnasta, en ýmsar aðrar að-
ferðir eru og hafðar til að matbúa þörung þenna
og er þá brúkað bæði salt, sykur, sterkja og
alskonar krydd.
Ræktun tegundar þessarar virðist einkum
eiga sér stað í nánd við Tokio, höfuðborgina
í Japan. Að ræktunin er ekki í smáum stíl
má sjá af því, að af vöru þessari var selt í
Tokio einni fyrir 150000 krónur á eiuu ári.
Að lokum skal þess getið að hér við land
vaxa náskyldar tegundir þeirri, sem ræktuð er
í Japan; og eru þær algengar kringum alt land.
Mjög er auðvelt að ná einni þeirra, því að hún
vex hópum saman á klettum hérumbil í flæð-
armáli.
Ildgi Jónsson.
Héraðssýningin við Þjórsárbrú.
Héraðssýning Árnes- og Rangárvallasýslu,
sem getið hefir verið um í Frey, var haldin
eins og til stóð við Þjórsárbrú laugardaginn
14. júli. — Sýningin byrjaði kl. 10. f. h., og
áttu þá allir sýningargripirnir að vera komnir,
en nokkur óregla var á því; íslendingum er
yfirleitt mjög ótamt að vera stundvísir.
Til sýningarinnar voru skráðir 27 graðfol-
ar 3—6 vetra, og 17 graðneyti l‘/2—4 ára.
Af skráðu gripunum vantaði, þegar á sýning-