Freyr - 01.04.1938, Síða 14

60
F R E Y R
Minkaeldi.
Minkar, eða sundmerðir eru lítil, lagleg
loðdýr, ýmist Ijósbrún, brún eða dökkbrún
að lit. Stærð þeirra er um það bil eins og
hálfvaxinn köttur. Aðalheimkynni þeirra
eru hin norðlægari lönd hnattarins, svo
sem Norður-Ameríka og Síbería. Mink-
arnir eru slungin og grimm veiðidýr og
sækja bráð sína bæði til lands og lagar.
Þeir veiða fugla og fiska í fljótum og vötn-
um og yfirleitt öll þau dýr, sem þeir geta
ráðið við, stærðarinnar vegna.
Hungur og harðir vetur hinna norðlægu
landa virðist ekki geta grandað þessum
dýrum að neinum mun, en vegna ótak-
markaðrar veiði á undanförnum árum hef-
ir þeim fækkað ískyggilega mikið. Þessi
ótakmarkaða veiði hefir stafað af því,
hvað minkafeldir hafa hin síðari ár verið
eftirsótt grávara á öllum skinnamarkaði
heimsins.
Fyrir tiltölulega fáum árum síðan var
fyrst farið að ala minka í loðdýragörðum,
sem arðsöm loðdýr. f Kanada og Banda-
ríkjum Norður-Ameríku er minkaeldi nú
rekið í stórum stíl, enda er svo talið, að
einmitt frá þessum löndum komi á heims-
markaðinn þeir beztu minkafeldir, sem
enn eru fáanlegir.
Hingað til lands voru minkar fyrst
fluttir árið 1931. Hlutafélagið „Refur“ í
Reykjavík hafði forgöngu um þennan inn-
flutning og rekur nú allmikið minkabú í
nágrenni Reykjavíkur. Þessi sjö ára
innar“. Það skiptir í rauninni mestu máli.
Ég er viss um, að þá mundi sparast mörg
krónan, sem ella færi fyrir lítið í þeirri
vonlausu baráttu, sem nú er háð.
Alþingi, 18. apríl 1938.
Sig. Ein. Hlíðar
dýralæknir.
reynzla, sem þegar er fengin um minka-
eldi hér á landi, spáir góðu um framtíð-
ina. Dýrin eru heilbrigð í bezta lagi og
fjölgun þeirra hefir verið í góðu meðal-
lagi, borið saman við erlenda minkagarða.
Félagið ,,Refur“ hefir fóðrað sína
minka nær eingöngu á nýjum, hráum
fiski, með ágætum árangri. Erlendis er
þetta þó talin of einhæf fóðrun. Þar er
talið ómissandi að nokkur hluti fóðursins
sé nýtt, hrátt kjöt, en þó mismunandi mik-
ið eftir árstíðum og tegundum dýranna.
Þá er og talið nauðsynlegt að gefa lítils-
háttar grænmeti, mjólk og hrá egg á sum-
um tímum árs. En hvernig sem á því
stendur, þá virðast þessar kenningar ekki
koma heim og saman við þá reynzlu, sem
H.f. Refur hefir fengið í þessum efnum,
því eins og fyr er sagt hefir félagið fóðr-
að sína minka á eintómum hráum fiski
mánuðum og misserum saman með ágæt-
um árangri. Hvað þessu kann að valda
verður ekki frekar farið út í hér, en ef til
vill leysa galdrar vísindanna þá gátu á
sínum tíma. En óneitanlega gefur þetta
bendingar um einhvern dulinn kraft
þeirra næringarefna, sem dýr þessi fá í
þeim fiski, sem veiðist í norðlægum höf-
um.
Minkarnir eru paraðir saman á tíma-
bilinu frá 8. marz til 6. apríl. Meðgöngu-
tími þeirra er talinn að vera 45—60 dag-
ar, eða um 52 dagar að meðaltali. Ungarn-
ir fæðast því í maí og júní á vorin. Frjó-
semi dýranna er nokkuð mismunandi.
Ungarnir geta orðið allt frá einum og upp
í tíu. Fjórir ungar undan hverju kvendýri
að meðaltali þykir góð útkoma. C. M. Övre-
bö, einn af beztu minkaræktarmönnum í
Noregi, telur meðaltalið oftast liggja á
milli 3 og 4 i/2, þar sem minkaeldi er ann-
ars rekið af þekkingu og dugnaði.
Ungarnir eru fljótir að vaxa. Þeir ná
venjulega fullum þroska á 3—4 mánuð-