Freyr - 01.04.1938, Blaðsíða 15

F R E Y R
61
um. Slátrunin fer fram í nóvember og
desember, en getur þó í sumum tilfellum
dregist fram yfir áramót. Á þessum tíma
árs verða feldirnir beztir og fallegastir.
Annars eru gæði feldanna og þar af leið-
andi verðmæti þeirra ákaflega mismun-
andi. Beztu minkafeldir munu á síðast
liðnu ári hafa verið seldir fyrir 150—160
ísl. kr., og beztu minkabú í Noregi og Sví-
þjóð munu á síðast liðnu ári hafa selt
minkafeldi sína um og yfir 100 ísl. kr. að
meðaltali. Af öllum minkafeldum, sem á
markaðinn hafa komið, á tveim síðast liðn-
um árum, mun þó ekki yfir 15—20 % hafa
náð svo háu verði. Meginhlutinn, eða 80—
85 %, lendir í mikið verðlægri flokkum,
og sumt af þeim getur meira að segja ver-
ið lítils virði, einkum það sem kemur frá
Síberíu og Japan, en þaðan er talið að
komi talsverður hluti af hinum lakari teg-
undum þeirra minkafelda, sem á markað-
inn koma ár hvert.
Góðir og verðmiklir minkafeldir eiga að
vera dökkbrúnir að lit. Bak, síður og kvið-
ur þarf að vera sem allra jafnast að hára-
lagi og öllu útliti, það gefur feldinum í
heild mikið meira verðgildi. Undirhárið
eða búkhárið (Underpelsen) þarf að vera
þykkt og lífmikið, með bláleitum eða blá-
gráum lit. Vindhárin (Dekkhaarene) eiga
að vera dökkbrún eða nær svört að lit, þétt
og silkimjúk, en helzt ekki of löng, með
fögrum tinnudökkum blæ.
Minkaeldi fer nú hraðvaxandi í mörg-
um norðlægum löndum, vegna þess hvað
feldir minkanna eru eftirsótt og verðmikil
grávara. Margir óttast þess vegna offram-
leiðslu, og er það auðvitað ekki að ástæðu-
lausu. En eitt er alveg víst, að ísland hef-
ir óvenjulega góð skilyrði til þess að gera
Minkaeldi að glæsilegum atvinnuvegi,
vegna hinna góðu og auðugu fiskimiða við
strendur landsins og vegna sérstaklega
góðrar aðstöðu til framleiðslu á ódýru
Birta og ræktun.
Árið 1920 kom út merkileg ritgerð eft-
ir Ameríkumennina Garner og Allard.
Þeir sönnuðu þar, að daglengdin, þ. e.
birtan, hefir geysimikil áhrif á blaðvöxt
og blómgunartíma jurtanna. Höfðu þeir
gert tilraunir með sojabaunategundirnar
Mandarín, Peking og Biloxi. Ef baunirn-
ar voru látnar spíra á haustin eða vet-
urna, þegar lengd dagsins var 9(4—12
tímar, þá var vaxtartími þeirra um 25
dagar, þar til þær báru blóm. En ef nú
Biloxibaunir voru látnar spíra í marzlok,
varð tíminn frá spírun til blómgunar
lengri en áður, nú þegar daglengdin var
yfir 12 tíma. Væru baunirnar loks látnar
spíra seinna á sumri, þegar dagur var
lengstur, þá blómguðust þær ekki fyrr en
eftir 146 daga. Blaðvaxtartíminn hafði
lengst mikið, en blómgun seinkað. Þegar
kjöti. En aðalfóður minkanna er kjöt og
fiskur, einkum þó það síðarnefnda. Lofts-
lag og tíðarfar hér á landi virðist eiga vel
við þessi dýr, ef þau aðeins eru vernduð
fyrir sól og regni, en ofmikið sólskin og
regn hefir upplitandi áhrif á blæfegurð
feldanna.
Minkastofninn hér á landi skiptir nú
aðeins nokkrum hundruðum dýra. Eftir
tæpan áratug ætti hann að geta skipt
hundruðum þúsunda. Fóður dýranna er
ódýrara og betra hér á landi en í nokkru
öðru landi veraldar, sem annars hefir að-
stöðu og skilyrði til minkaeldis.
Það er þess vegna enginn draumur að
gera ráð fyrir því, að framþróun þessa at-
vinnuvegar hér á landi verði með svo
skjótum hætti, að eftir tiltölulega stuttan
tíma verði útflutningsverðmæti minka-
felda komið upp í margar milljónir króna.
Björn Konráðsson.