Bræðrabandið - 01.11.1979, Blaðsíða 3

verður að víkja og vegurinn að verða
ruddur svo að Guð geti tekið til starfa.
Eldur Guðs á að koma niður yfir okkur
ekki til að slökkva eldinn, heldur að
gera öflugra bál kraftar í lífinu.
Hvað eigum við að gera
Hvað eigum við þá að gera? Okkur
er sagt hvað ísrael gerði fyrrum þegar
andlegt líf var um það bil að lognast
út af. Hlýðið á:
"Og ibúarnir í Kirjat-Jearím komu
og sóttu örk Drottins og fluttu hana
í hús Abínadabs á hæðinni og vigðu
þeir Elesar son hans til þess að gæta
arkar Drottins.
Frá þeim degi er örkin kom til
Kirjat-Jearím leið langur tími og
urðu það tuttugu ár. Þá sneri allt
ísraels hús sér til Drottins. Og Samúel
sagði við allt ísraels hús: Ef þér
viðjið snúa yður til Drottins af öllu
hjarta, þá fjarlægið hin útlendu goð
frá yður og Astörturnar og snúið hjarta
yðar til Drottins og þjónið honum einum.
Mun hann þá frelsa yður af hendi Fil-
ista. Þá köstuðu ísraelsmenn burt
Baölum og Aströrtum og þjónuðu Drottni
einum. Og Samúel sagði: Stefnið saman
öllum ísrael i Mizpa og skal ég bá
biðja fyrir yður til Drottins. Söfn-
uðust þeir þá saman i Mizpa og jusu
vatn og úthelltu því fyrir Drottni.
Og þeir föstuðu þann dag og sögðu þar:
Vér höfum syndgað móti Drottni. Og
Samúel dæmdi ísraelsmenn í Mizpa.
En er Filistar heyrðu, að ísraels-
menn höfðu safnast saman í Mizpa, þá
fóru höfðingjar Filista á móti ísrael.
Og er ísraelsmenn heyrðu það urðu þeir
hræddir við Filista. Og israelsmenn
sögðu við Samúel: Lát eigi af að hpópa
til Drottins, Guðs vors, fyrir oss, að
hann frelsi oss af hendi Filista. Þá
tók Samúel dilklamb og fórnaði í brenni-
fórn - alfórn - Drottni til handa. Og
Samúel hrópaði til Drottins fyrir
ísrael. Og Drottinn bænheyrði hann.
En meðan Samúel var að fórna brenni-
fórninni, voru Filistar komnir í
nánd til að berjast við ísrael. En
Drottinn þrumaði með miklum gný yfir
Filista á þeim degi og gjörði þá
felmstfulla svo að þeir biðu ósigur
fyrir ísrael." (1.Sam.7,1-10)
Það mun að líkindum ekki verða
mikið úr löngun okkar og leit eftir
afnámi allrar syndar úr lífi okkar,
nema það sé algert hugnur, alger um-
hyggja, alger löngun,alger þrá eftir
Guði og nærveru hans í lífi okkar og
hjörtum. Seg mér, hungrar þig eftir
Guði? Allt annað gott höfiam við.
Við höfum meira af peningum en nokkru
sinni fyrr, meira af bílum, húsgögnum,
fötum, skólum, kirkjim stofnunum,
félögum, véltækni, meira af starfi og
meira af starfsmönnum. -NÚ þörfnumst
við Guðs.' Ef við höfum nokkru sinni
þarfnast Guðs, og Guðs í gnægð kraftar
sins, er það nú. Og hann er reiðu-
búinn að uppfylla þá þörf til hins
ítrasta. Bið, ó, bið, að hann ger það
NÚ. n

3