Bræðrabandið - 01.11.1980, Side 2

EKKIER ÖLL LÆKNING
FRÁ GUÐI
Eftir að hafa orðið örkumla í slysi og
gengið undir sex skurðaðgerðir, langaði
höfundinn óstjórnlega að geta gengið
aftur - en fyrir hvaða verð?
BONNIE JOHNSON
Þegar ég var aðeins 10 ára,flutti
faðir minn sex barna fjölskyldu okkar
í stærri bæ, vegna þess að hann skipti
um atvinnu. Þeir sem fluttu búslóðina
okkar höfðu varla lokið við að taka ut-
an af húsgögnunum þegar maður í næsta
húsi kom til okkar og bauð okkur í
sunnudagaskóla.
Við höfðum ekki sótt kirkju, svo
að móðir okkar sendi okkur í þennan
sunnudagaskóla af því henni fannst
mikið til um umhyggjusemi þessa nágranna.
1 nágrenninu bjó einnig aðventfjölskylda,
og ég hef oft velt fyrir mér hversu
öðruvísi líf okkar hefði getað orðið,
hefðu það verið aðventistarnir sem
sýndu þessa umhyggju. Ef til vill
hefði móðir okkar þá sent okkur í
hvíldardagsskóla í stað sunnudagaskóla.
Þegar ég var 12 ára, ákvað ég að fylgja
Jesú. Eftir að ég giftist vorum ég og
eiginmaður minn trúfastir safnaðar-
meðlimir. Við ólum börnin okkar upp í
guðsótta. Samkvæmt okkar bestu vitund
þjónuðum við Jesú.
Vegna áhrifa frá tengdamóður
minni og mágkonu, gerðist ég nemandi í
Biblíubréfaskóla sem rekinn er af
Sjöunda dags aðventistum (Voice of
Prophecy), sem leiddi til þess að ég
skírðist sem aðventisti. Tveimur árum
seinna gerðist eiginmaður minn meðlimur
hins síðasta safnaðar Guðs. Mesta
eftirsjá okkar var að tveir elstu synir
okkar voru ekki lengur undir áhrifum
heimilis okkar. Yngri börn okkar öðl-
uðust þau forréttindi að ganga í barna-
skóla okkar og gagnfræðaskóla.
Maðurinn minn og ég unnum á sama
stað. Dag einn þegar við vorum á leið
til vinnu keyrði gömul kona, sem ók
allt of hratt, inn í hliðina á bílnum
okkar og slasaði mig illilega.
Ég lá í tvær vikur á gjörgæslu-
deild. Alvarleg meiðsli á höfði
orsökuðu lömun í vinstri hlið líkamans.
Mænan hafði skaddast á tveimur stöðum,
rétt fyrir neðan hálsinn og í mjóhryggn-
um.
Ég var rúmföst í meira en tvö ár.
Það var mér mikill gleðidagur þegar ég
gat komist í hjólastól. Eftir sex
meiri háttar skurðaðqerðir qat éq
gengið með því að hafa fótaspangir.
Þrjú stærstu beinin í vinstri
öklanum voru fest saman. Hlutar af
báðum sinum sköflungsins voru fjarlægð-
ir, og lifandi sinar voru fluttar í
öklann og ristina.
Ein skurðaðgerðanna var gerð til
að laga sinar í náranum, og stór aðgerð
var gerð á vinstri úlnliðnum. Það varð
til þess að ég þurfti ekki lengur á
handleggjaspöngunum að halda, þó að ég
sé enn þróttlítil um úlnliðinn og geti
enn ekki rétt alveg úr honum. í þessu
langa stríði mínu við skurðaðgerðir,
var Guð mér nálægur og minn dásamlegi
eiginmaður stóð traustur við hlið mér
þangað til hann dó. Ég fann að þegar
hann varð að vera fyrir utan dyr skurð-
stofunnar, tók Jesús í hönd mér og var
hjá mér.
Aðeins konur geta skilið það sem
ég varð að aðlagast - að vera í þungum,
klunnalegum og ósmekklegum spöngum.
Það er sama hvað fötum ég klæðist,
ég verð alltaf að nota sömu skóna
2