Símablaðið - 01.01.1941, Blaðsíða 7
LKSIC3I
bladid
Útgefandi: Félag íslenskra símamanna.
Reykjavík 1941 1. tbl.
ELLIÐAHVAMM UR
NÝ VIÐFANGSEFNI.
Þa8 hefir mikið veriS ritaö og rætt um
ElliSahvamm. Um þaö veriö mjög deildar
meiningar, hvort selja ætti eign F. 1. S.
þar og hefja tilraunir meö dvalarheimili á
nýjum staö. Á síöasta sumri var sýnilegí
orðiö, aö notkun hússins myndi verða
hverfandi lítil, — og heyrðust þá háværar
raddir um það, að selja. En þegar á skyldi
lierða, uröu hinar raddirnar háværari, og
einkum meðal hins yng’ra fólks, er ekki
vildu selja, en höfðu enn trú á því, aö ræt-
ast myndi úr um notkun staðarins. Þegar
stjórn F. 1. S. ákvað, sl. sumar, að segja
upp ráðskonunni og leigja einum manni
húsið sumarlangt, bólaði á nokkurri óá-
nægju. En nú virðist, sem einmitt sú ráö-
stöfun ætli að bjarga þessum málum. Nú
viröist vaknaður sá áhugi fyrir þessu fyr-
irtæki, einkum meðal unga fólksins, sem
hefja muni staðinn til vegs að nýju.
Má fullyrða, að margt af símafólkinu
hefir fyrst skilið, hvers virði þetta heimili
þess var, er það var því lokað. En einnig
hefir það haft sín áhrif, að fjöldi sumar-
bústaða hefir nú risið upp í nágrenni Ell-
iðahvamms, •— og likur benda nú til, að
liugmyndin um þjóðgarö Reykvíkinga, á
þessum slóðum verði veruleiki í náinni
framtíð. En um leiö myndu samgöngur
batna.
Á komandi sumri verður húsið í Elliða-
hvammi opið fyrir félagsmenn, þó ekki
verði þar ráðskona. En minnsta kosti ein
fjölskylda mun dvelja þar allt sumarið.
Sýni það sig nú, að áhuginn fyrir því,
að notfæra sér þessa dýrmætu eign félags-
ins, er ekki aðeins bóla, sem bráðlega
hjaðnar, væiri tími til þess kominn, ao
hefja víðtækari framkvæmdir.
Félagið ætti þá að tryggja. sér land-
spildu niður að vatninu, nægilega breiða til
þess, að byggja á henni smá hús, viö veg
niður að vatni, er væri eign einstaklinga.
Gæti þau verið fnjög einföld og ódýr, en
yrði öll að vera í sama stíl. En aðalhúsið
væri sameiginlegur vettvangur allra félags-
manna, og mætti vera þar greiðasala. Víða
í landareign fél. mætti úthluta smáblettum
til að byggja lítil hús á, og væri eigendum
þeirra gert að skyldu, að rækta þar tré og
blóm. Á þessum blettum gæti símamenn
byggt sér sumarhús fyrir fjölskyldu sína,
— einnig gæti 2—3 stúlkur eða piltar gert
félag með sér um það.
Þarna gæti simamannastéttin, — ef vilji
og samtök væri fyrir hendi, komið upp
IANDS8ÓKASAFN
Jíh 150130
í SJ.ANTiS ‘