Símablaðið - 01.01.1943, Blaðsíða 7

Félagsleg eining.
ÞaS má meS sanni segja, aS undanfar-
andi ár hafi veriS fremur erfiS fyrir allt
félagslíf. Fundasókn hjá flestum félögum
er yfirleitt léleg og áhugi manna fyrir
félagsmálum mjög takmarkaSur. Á slík-
um tímum verSur það hlutskipti fárra
áhugamanna, aS inna af .hendi félagsstörí-
m og marka stefnu félagsskaparins, án
þe.ss aS hafa fengiS aS vita vilja nema
takmarkaSs hluta félagsmanna. í FÍS höf-
um viS svipaSa sögu aS segja og aSrir í
þessu efni, því þótt áSur hafi félagsmenn
skaraS fram úr um fundasókn, þá heyrir
þaS nú fortíSinni til. Orsökin til þessa mun
aS einhverju leyti liggja í auknu annríki
starfsfólksins, en þó mun þar meir til aS
dreifa sinnuleysi manna og afskiptaleysi
urn þau mál, sem ekki snerta þá persónu-
lega. Ekki er þó svo aS allir séu ánægSir
nreS sín kjör, því aldrei hefir stjórn FIS
haft fleiri máí til meSferSar á einu ári
en s.l. ár. Nokkur þeirra voru hagsmuna-
mál heildarinnar eSa heilla starfsdeilda, en
aS langmestu leyti voru þetta persónuleg
hagsmunamál einstaklinga. ÞaS er í sjálfu
sér ekkert einkennilegt, þótt þetta sé eitt
mesta annaár, sem komiS hefir yfir FIS,
því bæSi er, aS alltaf fjölgar félgasmönnum
og svo hitt, aS munurinn á kjörum starfs-
manna hins opinbera og þeirra, sem vinna
á frjálsum markaSi, hefir aldrei veriS
meiri en einmitt undanfarin 3 ár. StríSs-
gróSinn hefir runniS í stríSum straum-
um í ýmsar áttir unt landiS, og ein kvíslin,
"stríSsgróSaskatturinn, hefir fariS í eitt-
hvert horniS á ríkiskassanum, en starfs-
menn hins opinbera hafa persónulega
sloppiS viS aS væta vasana, hvaS þá aS
nokkuS. hafi orSiS eftir i þeim. En um
þetta hefir veriS svo margt sagt, bæSi í
ræSu og riti, aS óþarft er þar viS aS
bæta. Hitt er svo staSreynd, sem ætti aS
vera orSin nokkuS ljós, aS þær kjarabæt-
ur, sem náSst hafa, eru eingöngu árangur
samtaka vorra, og á BSRB sinn stóra
þátt í þvi. Er þaS ljóst dærni þess, hverju
áorka má meS einhug og góSu samstarfi,
og er vonandi aS BSRB beri gæfu til aS
vinna marga slíka sigra í náinni framtíS.
Stefna FÍS hefir alla tíS veriS sú, aS
hafa sem bezta samvinnu viS símastjórn-
ina, því segja má, aS hagur stofnunarinn-
ar sé einnig hagur starfsfólksins og gagn-
kvæmt. Þetta getur þó því aSeins gengiS,
aS sanngirni og full virSing fyrir settum
reglurn og gerSum samningum ríki frá
báSum hliSurn. Hin stöSuga viSleitni
símastjórnarinnar undanfariS til aS sniS-
ganga á ýmsan hátt starfsmannareglurnar,
— sem gefnar voru félaginu á hátíSlegum
afmælisdegi þess, — er síSur en svo spor
í þá átt, aS bæta sambúSina, og vægast
sagt mjög óviSeigandi aSferS til aS spara,
— í flestum tilfellum — óverulegar upp-