Freyr - 01.01.1972, Blaðsíða 22

FOSfbfc % P c þ£
o.ifo
o,Zo
r is r v/i-rfwwf
/ 7VZ K/)U/v'U*l
Pg/ha P
<—
< •/3
2f>
-75
✓3
0,0 0
Zo
zo
30
/jp’APPbTE//v % / p£
Fylgni hrápróteins og fosfórs í
grasi í 9 ár á þremur tilraunastööv-
um og við mismundandi fosfórgjöf.
ÞE = þurrefni.
ferðum má beita við kalíum og köfnunar-
efni.
Kjörmagn af fosfór hefur að meðaltali
mælzt 0,32—0,34% í þurrefni, sem svarar
til 12,1—14,8% af hrápróteini í þurrefni að
meðaltali samkvæmt mælingum. Kjör-
magnið sveiflaðist eftir árferði á tímabil-
inu 1961—1969 frá 0,30—0,43% í þurrefni
og hráprótein frá 9,6—18,5% í þurrefni.
Tilraunir sem stuðst var við voru á Akur-
eyri nr. 2—50 og 16—56 og á Sámsstöðum
nr. 9—50.
Kjörmagn af kalsíum hefur að meðaltali
mælzt 2,0—2,2% í þurrefni með árssveiflu
1,6—3,0% í þurrefni. Samsvarandi hrápró-
tein mældist að meðaltali 12,8—14,8% og
árssveifla 9,7—17,7% í þurrefni. Úrvinnsla
úr kalítilraununum er einnig frá 1961—
1969. Þær eru á Sámsstöðum nr. 8—50,
Skriðuklaustri nr. 18—54, Reykhólum nr.
7—51 og á Akureyri nr. 3—50 og 10—58.
Teknar voru til meðferðar þær tilraunir,
þar sem nægilegar upplýsingar lágu fyrir.
Tilraunir, þar sem önnur áburðarefni virt-
ist skorta en það áburðarefni sem til at-
hugunar var, eru ekki tekin með í yfirlit-
inu um kjörmagn. Á Skriðuklaustri var
nr. 17—54 ekki tekin með vegna kalískorts
í tilrauninni. Fosfór og kalítilraunir á sandi
nr. 11—59 og 3—59 á Sámsstöðum eru ekki
með vegna þess að efnagreiningar benda til
þess að köfnunarefni og fosfór gæti skort
og í fosfórtilrauninni nær fosfóráburður
ekki kjörmagni. Einungis voru teknar þær
tilraunir og þau tilraunaár, þar sem efna-
greiningar á hrápróteini, fosfór og kalí lágu
fyrir.
Breiddin í meðaltölum tilrauna er vegna
mismunandi aðstæðna í þessum tilraunum,
en ekki er unnt að gera nánari grein fyrir
því. Þar getur komið til bæði jarðvegur,
gróðurfar og veðurfar. Kjörmagn er miðað
við hagkvæmnasta áburðarskammt og þá
reiknað með verðlagi áburðar 1971 og föstu
heyverði 450 kr. á hestburð. Ýmsar fleiri
forsendur, sem ekki verða raktar hér, er
nauðsynlegt að séu uppfylltar við ákvörð-
un á hagkvæmasta áburðarskammti og
kjörmagni áburðarefnanna í heyi.
Æskilegast væri að taka sýnishornin áð-
ur en borið er á og leiðbeina sama árið
og efnagreint er, eins og gert er sumstaðar
erlendis í garðyrkju. En til þess skortir
tilraunagrundvöll og vafasamt hvort sú
leið er fær í túnræktinni.
Reynt verður á næstunni að beita þeim
aðferðum, sem að framan er lýst, en tæp-
lega, nema í tilraunaskyni á þessu stigi
málsins.
Heimildir:
1. Friðrik Pálmason (1968): Kalktilraunir tilrauna-
stöðvanna. — Búnaðarblaðið,8, 54—57.
2. Bjarni E. Guðieifsson (1971): Overvintringsska-
der i grasmark pá Island. omfang og ársaker. —
Norges Landbrukshöjskoie, Vollebekk 1971.
16
F R E Y R