Freyr - 01.07.1976, Blaðsíða 9

Allur heyskapur héfur gjörbreyst.
Gömlu amboðin, orf og hrífa,
með öllu aflögð, og heyskapur á
útengjum nær enginn orðinn. í
ellefu aldir voru sömu engja-
spildurnar slegnar, sumar árlega,
aarar annað hvert ár. Af sprettu
þeirra má marka hvað landið
gefur án áburðar. Páll telur að
þaS sé um 18.2 hestar af hektara
í meðalári miðað við bestu tún-
stæðin.
brögSin, einkum við dreifingu áburðarins,
fremur en að peðra honum á allar slægjur.
En hvernig á nú að finna, hvað mikið
köfnunarefni er í þessum áburði, sem taðan
og 43% af útheyinu gefa af sér? Meðal-
áburður á fyrri hluta aldarinnar var 15 tonn
á hektara, eftir því sem Torfi í Óiafsdal,
Sigurður Sigurðsson og Guðmundur á
Hvanneyri töldu. Ef nú 0.3% af þessum
áburði er nýtanlegt köfnunarefni, tii jafns
við köfnunarefni í tilbúnum áburði, gerir
þetta 45 kg köfnunarefnis á hektara. En
heyið, sem myndaði þennan áburð árin
1901—1920, var um 45 hkg á hektara, taðan
-j- 43% útheysins. Af þessu má leiða regl-
una:
Fyrir hvert hkg/ha af heygjöf fæst 1 kg á
hvern hektara af nýtanlegu köfnunarefni í
búfjáráburði.
Hér þarf enn að gæta að einu. Þessi
áburður kemur auðvitað ekki að notum fyrr
en árið eftir, að heysins er aflað, og svo er
þetta seinvirkari áburður en tilbúni áburð-
urinn. Með hliðsjón af áburðartilraunum á
seinni árum geri ég ráð fyrir þessari sein-
virkni með því að telja búfjáráburð hvers
árs í hlutfalli við vegið meðaltal af heyfeng
síðustu ára, og er þá átt við töðuna og 43%
útheysins. Vægi síðasta árs er mest, vægi
þess næstsíðasta 5/7 af því, en vægi næsta
árs á undan 5/7 af vægi þess næstsíðasta,
og þannig áfram. Þetta vegna meðaltal fyrir
árið 1901 varð að nokkru að áætla eftir
loftslagi næstu ára á undan, en eftir það er
hægt að reikna köfnunarefnið í búfjárá-
burðinum á hverju ári.
Til þess að finna samanlagðan áburð á
hvern hektara túnanna hvert ár er nú ein-
faldlega bætt við þetta köfnunarefni úr bú-
fjáráburði því, sem fæst úr tilbúna áburð-
inum.
Formúla til að áætla töðufeng. Ef gert er
ráð fyrir, að töðufall hvers árs sé aðeins
háð lofthita og áburði, má tákna það stærð-
fræðilega þannig:
— 0.00051 N2)
t = (0.169 + 0.2814 S — 0.02 S2) (18.2 + 0.2806 N
F R E Y R
253