Freyr - 01.07.1976, Blaðsíða 23

Þetta er mjög stór samstæða af kembi-
og spunavélum. Þær geta unnið allt að 300
lestir af garni á ári.
Það er ætlun okkar að selja þessa auknu
framleiðslu til Bandaríkjanna. Þar höfum
við náð góðum markaði. Við erum t.d. bún-
ir að gera þar tvo nokkuð stóra sölusamn-
inga við stór fyrirtæki, annan upp á 307
þúsund dollara og hinn upp á 360 þúsund
dollara og 660 þúsund dalir eru allveruleg
upphæð. Svo er útlit fyrir, að við getum
aukið þessa sölu allverulega á næsta ári.
Það er svo ætlun okkar, að hjólin í þess-
ari nýju verksmiðju verði farin að snúast
fyrir næstu áramót. — Að vísu má þá
ekkert út af bera. Þetta, sem við seljum á
Bandaríkjamarkað, er viðbót við það, sem
við höfum áður framleitt, við höldum á-
fram að framleiða fyrir Rússana.
— Hvað er það, sem þið seljið til Banda-
ríkjanna?
— Það eru fyrst og fremst peysur. Það
er geysilega mikil ullartískualda, sem nú
gengur yfir að segja má allan heiminn, og
notkun á prjónafatnaði er nú mjög mikil
og við eru vissir um að geta selt þarna
nokkur hundruð þúsunda af peysum.
— Hafið þið þá nœga ull í þetta?
— Það vitum við nú ekki enn og getur
orðið hæpið. Ullin virtist skila sér mjög illa
á síðastliðnu ári. Við teljum, að þá hafi
vantað á um 600 lestir, miðað við það, sem
fjárstofninn ætti að gefa. En með þeirri
breytingu, sem gerð var á verðlagningunni,
vona menn, að meira verði hugsað um ull-
ina og hún komi betur til skila.
Hins vegar er svo það, að við höfum nú
eftir miklar tilraunir með að blanda gerfi-
efnum saman við íslensku ullina hafið sam-
vinnu við bandaríska fyrirtækið Du Point
um framleiðslu á því. Þetta hefur gefið
góða raun og getur því hjálpað mikið til.
En við væntum þess fastlega að fá meiri
íslenska ull og þurfum þess svo sannarlega.
Frá Gefjunni á Akureyri. Mismunandi flokkum af
ull er blandað saman í tætara, sem skilar greiðri
ullarblöndu fyrir kembingu.
F R E Y R
267