Freyr - 15.12.1979, Blaðsíða 10

Taflal.Holdanautaframleiðslaáhaááriásendnumjarðvegi íGeorgíu, Band. (Burton, 1972).
Ár Uppruni fóðurs
Þyngdaraukning
holdagripa kg/ha/ári
1860 Óræktað gras ...................................................... 7
1900 „Carpet" gras .................................................... 33
1930 Óvalið Bermudagras (Cynodon dactylon) ............................ 90
1940 Óvalið Bermudagras +33 kg N/ha .................................. 170
1945 Coastal Bermudagras +33 kg N/ha ................................. 300
1948 Coastal Bermudagras +200 kg N/ha+P+K ............................ 740
1970 Coastcross Bermudagras +155 kg N/ha+P+K (hey) ................... 820
1972 Coastcross Bermudagras +220 kg N/ha+P+K (beit) ................. 1100
1972 Coastcross Bermudagras +660 kg N+P+K (kögglað).................. 2200
Borlaugs fyrir þátttöku hans í „grænu bylt-
ingunni".
Svipaða sögu er að segja um framleiðslu
búfjár. Þar fara saman búfjárkynbætur og
bættfóðrun og meðferð. Glen Burton (1972)
hefur t. d. sýnt, hvernig uppskeru-, næring-
ar- og bragðbetri grastegundir og notkun
tilbúins áburðar hefur aukið vaxtarhraða
holdagripa frá 7 til 2200 kg/ha/ári á tíma-
bilinu 1860—1972 eins og sést í töflu 1.
Það er því augljóst, að hámarks-
landbúnaðarframleiðsla næst ekki, nema
umhverfi plantna (og dýra) sé ákjósanlegt,
og því er öflug landbúnaðarframleiðsla hrá-
efnisfrek. Hröð aukning fólksfjölda í heimin-
um hefur kallað á stóraukna matvæla-
framleiðslu. Þetta hefur tekist með tvennu
móti: a) með því að stórauka matvælafram-
leiðslu á ha með kynbótum, ásamt notkun
áburðar, áveitu og eiturlyfja og með bættri
meðferð plantna, lands og búfjár; b) með því
að taka nýtt land til landbúnaðar. Jafnframt
þessu hefur hinn aukni fólksfjöldi keppt við
landbúnaðinn um landrými til búsetu, iðn-
aðar, orkuvinnslu, vega og flugvalla, og um
ýmis hráefni.
Hráefni til landbúnaðar.
Fjölmargir þættir fléttast inn í framleiðslu
landbúnaðarins. Nóg er til af súrefni, koldí-
oxíði og sólarljósi, og fyrir það er ekki
borgað. Aðrir þættir, s. s. land, vatn, sum
næringarefni og sumar tegundir orku, eru
takmarkaðir og sumir óendurnýjanlegir.
Til þess að tryggja áframhaldandi aukn-
ingu matvælaframleiðslu í þróunarlöndun-
um og örugga framtíð landbúnaðar-
framleiðslu í heiminum er nauðsynlegt að fá
góða vitneskju um þá þætti, sem tak-
markandi eru, og á hvern hátt megi seinka
því eða koma í veg fyrir, að þeir gangi til
þurrðar.
Ræktanlegt land.
Árið 1967 áætlaði U. S. President’s Science
Advisory Committee (PSAC), að íslaust land
jarðarinnar væri 13.000 milljónir hektara og
að þar af væru 24%, eða 3.200 milljónir hekt-
ara, ræktanleg. Af ræktanlegu landi væru
44% eða 1400 milljónir hektara þegar íýmiss
konar ræktun. Um 350 milljónir ha, eða 11 %,
af ræktanlegu landi þyrftu vökvun til að bera
a. m. k. eina uppskeru á ári. Á afgangnum,
2800 milljónum ha, er möguleiki á því að fá a.
m. k. eina uppskeru á ári án vökvunar. Þá er
talið, að með því að fá margar uppskerur á ári
á sama landi, mætti auka ræktað land sem
svaraði til 4000 milljónum hektara. Þar að
auki er áætlað að nota megi um 3.600 millj-
ónir hektara lands til beitar, þó ekki sé hægt
að rækta það.
816
FREYR