Freyr - 15.12.1979, Blaðsíða 24

Erlendur Jóhannsson:
Ábendingar varðandi
fóðrun kúnna í vetur
Mjög mismunandi aðstæður blasa nú við bændum þegar litið er til fóðrunar
kúnna í vetur. Margir eiga ágæt hey, en í litlu magni, aðrir eiga bæði lítil og
léleg heyog litlareðaengarfyrningareftirgjafafrektvor. Fyrirþáermikilvægt
að uppskerumagnið sé rétt metið þannig að ásetningur hafi verið í samræmi
við það fóður, sem til er. Þeir, sem standa illa að ásetningi og verða heylausir í
vor, mega búast við að allar bjargir verði bannaðar af því að menri verða
tæplega aflögufærir þegar líður á veturinn.
Áhrifaríkasta sparnaðarleiðin er að fækka
gripum. Kýrin þarf sitt gróffóður þótt ekki sé
hún afurðahá og því lítil ástæða til að haída í
stritlur við slíkar aðstæður.
Þeir, sem telja sig eiga nægilegt fóður, en
knappt, ættu að hafa eftirfarandi í huga:
1. Nauðsynlegt er að takmarka heygjöfinatil
þess að öruggt sé, að heyin endist fram á
næsta vor. Gott er t. d. að fylgjast með
vikulegri notkun, en gera heildarúttekt
2-3 á gjafatímanum til öryggis.
2. Gróffóður verða nautgripir að fá í
ákveðnu magni til þess að vambarstarf-
semin gangi eðlilega fyrir sig. Yfirleitt er
áætlað að lágmarksgróffóðurmagn í
heildarfóðri megi ekki vera minna en
40%.
3. Þegar gróffóður er takrnarkað, verður
annað fóður að koma í staðinn til þess að
gripirnir nái eðlilegum afköstum. Helstu
fóðurbætistegundirnar eru kjarnfóður-
blöndurnar (kallaðar A, B og C eftir pró-
Fóðrað msð graskökum.
830
FREYR