Freyr - 15.10.1981, Blaðsíða 11

Gunnar hefur nokkrar kindur í hólfi og cefir hundana við að smala þeim. Hann
stjórnar hundunum með stuttum skipunum og bendingum. Hér hefurhann stöðvað
fjárhópinn með hjálp hundanna. Hundurinn Roy t. v., en tíkin Lass t. h.
Hefurðu notað hundana við smöl-
un hér?
Já, ég hef oft notað þá við fjárrag á
haustin.
Geturðu sagt okkur frá einhverju
atviki af því?
Ég man eftir því einu sinni til
dæmis hérna á háheiðinni að það
voru fim mtán kindur í hóp, margar
af þeim mórauðar, sem sloppið
höfðu í mörgum leitum alltaf árum
saman. Þetta gerðist eftir allar
leitir. Um leið og þær sáu mig tóku
þær strikið og voru brátt komnar
kílómetra á undan mér. Þær
stefndu í átt að bílnum mínum svo
ég hélt á eftir þeim. Pabbi stóð við
bílinn, því hann ók honum fyrir
mig og þegar þær komu að honum,
reyndi hann að fara fyrir þær og
stoppa þær, en þær hlupu bara sitt
hvoru megin við hann. Ég var
þarna með tvö lömb sem ég hafði
fundið. Þegar ég sá að kindahóp-
urinn tók á rás fram hjá bílnum
sendi ég tíkina fyrir hann. Hún fer
fyrir hópinn og þessi mórauða sem
var fyrir honum ætlaði bara að
stanga hana í burtu og hlaupa yfir
hana eins og hún var vön að gera.
En tíkin grípur eldsnöggt neðan í
kindina, þannig að hún hrekkur
við, og tíkin hoppar svo í aðra
varnarstöðu ofúrlítið aftur á bak.
Og kindin kemur aftur og tíkin fer
að öllu sem áður. í þriðja sinn þeg-
ar kindin kemur að tíkinni, nemur
hún staðar. Og þarna var tíkin búin
að stöðva allan hópinn. Eftir
nokkrar mínútur þegar tíkin var
búin að ná valdi yfir hjörðinni, tók
hún þær verstu úr henni og kom
þeim í kerruna. Svo rákum við þær
kindur sem eftir voru niður í rétt.
Þess ber að geta, að þótt þægi-
legt sé að láta góða fjárhunda
glíma við svona fjallafálur, mundu
slík atvik sem lýst var að framan
aldrei koma fyrir ef menn hefðu
sæmilega fjárhunda, því svona
kindur hefu átt að koma í réttir í
fyrstu leitum og aldrei nein vand-
ræði átt að vera með þær.
Nú segja margir, heldur Gunnar
áfram, að það sé orðið svo lítið að
gera fyrir hunda á íslandi og þess
vegna séu hundar svo langtum
verri heldur en þeir voru. Það er
nokkuð til í þessu. Því ef menn
hafa sæmilegt fjárhundsefni og eru
að vinna með hundinum alla daga
er líklegra að hann verði að ein-
hverju heldur en ef hann liggur
alltaf heima og er aðeins notaður
nokkrum sinnum á ári. En hér er
tvennt að athuga: í fyrsta lagi veit
ég hvergi dæmi þess, þar sem fólk
er með sauðfé á annað borð, að
það borgi sig ekki að hafa sæmi-
legan hund, og þar fyrir utan að
þegar menn gefa sér svolítinn tíma
til að þjálfa hundinn og ná valdi á
honum hafa þeir miklu meiri not
fyrir hann heldur en þeir gætu
ímyndað sér.
Þú hefur selt bændum hunda?
Já, aðallega hef ég selt hvolpa og
nokkra hunda, sem ég hef séð að
voru byrjaðir að vinna eftir að ég
hafði þjálfað þá. Það hefur komið í
ljós að þeir sem leggja alúð við
þetta og gefa því tíma ná árangri
fljótt með því að þjálfa hundana
sjálfir.
Ég efa ekki að bók sú um
hundaþjálfun, sem komin er út á
vegum Búnaðarfélagsins mun líka
hjálpa mönnum við að þjálfa
hunda.
Nú þarf að halda þjálfuðum hund-
um í æfingu
Það mikilvægasta er að gefa
hundinum fyrst tíma þegar maður
byrjar að þjálfa hann sem hvolp,
eða þegar hann byrjar að sýna fé
áhuga. Það þýðir ekkert að byrja
með hann mjög ungan og ekki fyrr
en hann er orðinn svo fljótur að
hann er fljótari en féð. Þá eru
hvolparnir orðnir 5—7 mánaða
gamlir og sumir eldri. Ef maður
byrjar þá og hefur nokkrar kindur
fyrir þá, bara til þess að þjálfa þá
og æfir þá á hverjum degj sem veð-
ur er fært — og kennir þeim
undirstöðuatriðin, þá kemur þetta
mjög fljótt og gefur árangur.
Nú háttar svo til hér á landi að
staðhættir eru aðrir en á Nýja-
Sjálandi. Fé er hér ýmist á fjalli eða
á húsi meginhluta ársins. Hvað er
helst til ráða með að hafa kindur til
taks til þess að venja hunda við
fjárrag?
Ég held að sé best að hafa sama
hátt og éj> hef haft hérna þ. e. að
hafa nokkrar kindur í hólfi hérna
við til þess að þjálfa hundana. Vel
hentar að hafa geldfé, t. d. gelda
gemsa að sumri til í girðingu, eða
FREYR — 819