Fylkir - 07.05.1971, Blaðsíða 3

FYLKIR
3
SVERRIR HERMANNSSON:
VÍ5 höluni gengið til góðs
Þegar litið er til þess, að að
cins er rúmur aldarfjórðung
ur síðan lýðveldi var stofn-
rð á íslandi og öll stjórn þjóð
málanna færðist í okkar eig-
in hendur, þá getum við ekki
horft framhjá þeirri bláköldu
staðreynd, að það er of
skammur tími í lífi þjóðar,
til þess að kveða upp um það
óyggjandi dóm, að hún sé
fullfær um að stjórna sér
sjálf og ein. Þetta er óþægileg
staðreynd, sem margir kjósa
að líta framhjá og hefur þess
raunar orðið vart, að menn
telja óþjóðhollustu og vantrú
á hug okkar og dug felast í
þessu tali. Þessu er þó ekki
þann veg farið, heldur er
okkur nauðsynlegt að gjalda
varhug við þeirri oftrú, að
allir byrjunarörðugleikar hins
nýja þjóðveldis okkar séu úr
sögunni; að hér hafi risið á
örskotsstvndu grunnmúrað
þjóðriki sem treysta megi að
standist óbifanlega alla stór-
sjói veraldar, menningarlega
og efnalega. Ofmat á eigin
mátt og megin er heimska,
sem strax mun í koll koma
ef ekki er jafnóðum upprætt.
En bregði einhverjum í
brún við slíker og þvílíkar
hugleiðingar, þá er að bregða
á það ráð að rannsaka: Hvern
ig hefir tilraunin með sjálf-
stætt ríki tekizt til þessa?
Og næst: Hverjar eru á-
stæður fyrir því, sem vel hef
ur tekizt og orsakir til þess
sem miður kann að hafa far
ið? Sagan og reynslan frá
h'ðinni tíð er hið eina sem
byggjandi er á, að segja, ef
lærdómarnir þar af eru dregn
ir af vitsmunum og sannsýni.
Ef litið ei yfir farinn \ eg
i umtalaðan aldarfjórðung þá
olasa þt-ssar ttaðreyndir v'1
hvað snerlir höfuðatvinnu-
vegi þjóðarinnar og er þá að
eiiu stiklað á því allra
stærsta:
Sjávarútvegur.
í sjávarútvTgi hafa framfar
irnar orðið stórkostlegar, al-
veg sérstaklega hin síðustu
tíu árin. Svo mjög hefur
fiskiskipastóll okkar vaxið að
s'.ærð, gæðum og aíkastagetu
að allur samanburður við
það, sem var 1944 er gersam-
lega út í hött. En þótt vel
hafi verið unnið, þá höfum
alltnf hugfast að betur hafði
mátt gera. Alveg sérstaklega
hefur end. rnýjun togaraflot-
ans verið vanrækt þótt nú
hafi myndarlega verið tekið
í taumana með kaupum á ný
tízku skuttogurum. Eins er
mér ekki grunlaust um, að
endurnýjun vélskipa af stærð
inni 50 tii 100 smálestir hafi
veriö of hæg lengstum og
kemur það sérstaklega iila við
þar sem þessi stærð fiskiskipa
hentar sérlega vel eins og í
Vestmannaeyjum. Um verk-
un aflans má segja hið sama,
aö framfarirnar hafa verið
stórstígar og er fiskiðnaður-
inn í raun og veru hin eina
sanna stóriðja okkar. Þó
má betur ef duga skal. Vöru-
vöndu.i og meðferð hráefnis
hefur að vísu stórbatnað og
fjölbiuytnin í nýtingu sjávar
aflans aukizt. En mikið skort
ir enn á um fullvinnslu vör-
vnnar. Á það þarf alla á-
herz'u að leggja. í mörgum
greinum getum við með því
móti margfaldað verðmæti
þessarar mikilvægu útflutn-
ingsvöru okkar. Hinnar mikil
væguitu í úag og um ófyrir-
sjáanlega framtíð.
Einn er sá þáttur í búskap
þesiarar fiskveiðiþjóðar þar
scm skórinn kieppir hastar-
lega. Það eru rannsóknir á
fiskistofnum og fiskigöngum
og á hinn bóginn áhugaleysi
rm fiskeldi. Um landhelgis-
rnál verður ekki rætt hér, en
á það er lögð mesta áherzlr.
að þau eru á næstum dögum
mál málanna, og úndir því
mest komið, að við höldum á
því máli af gætni og vitsmun
ur.i samfara hörku ssm fram
ast má, ef til þarf að grípa.
Allir stefnum við að einu
marki og samheldnin er fyrir
öllu. Þess vegna skal skotið
hér inn í fyrirlitningu minni
á þeim vinnubrögðvm vinstri
flokkanna, að ætla að reyna
að nota þetta mál til kjós-
cndesmölunar á vori kom-
tnda, eins og þeir hafa nú !
crðið berir að á Alþingi. Á
öðrum vettvangi mun alþjóð
fá rneira að heyra af pví at-
íerli.
Landbúnaður.
Frá horbúskrp, þar sem
kargaþýfið var barið með
i bakkaljám og bóndinn átti
auk þess amboðs allt undir
hrífu og hrcssi er nú í dag
st’.T.daður búskapur á íslandi
sem sannarlega er vélvæddari
en í t.d. sjálfri Danmörku.
Verð ég að játa að ég átti
bágt með að trúa því í fyrstu
að svo væri, en staðreyndir
voru tíndar til svo ekki varð
um villzt. Og þótt híbýlakost
vi landsmanna allra hafi tek
ið meiri stakkaskiptum en
tölvm taki, þá hefur þó um-
byltingin hvergi orðið eins
gagnger og í sveitum landsins.
En í þessari grein þjóðarbú
skaparins bjátar ýmislegt á.
Fjöldi býla eru of lítil til að
í •' n nái vopnum sinum til
mannsæmandi lífskjara. í ann
an stað er fóðurframieiðslan
yíirleitt of lítil. Of mikil kaup
ó fóðvrbæti og tilbúnum á-
hurði óhagkvæm í mesta
mát.T og hafa s’igað bú, sem
eiðvænleg væru með aukinni
rækí n Og í þessari grein,
c.m í sjávarútvegi, skortir
mjög á um frekari vinnslu
afurðanna, sér í lagi sauðfjár
afurða. Eg vek sérstaka at-
hyg i hér á stórmerku frum-
vai pi Pálma Jónssonar á Akri
o. fl. ,þar sem m. a. sr lögð
óherzla á stækkun búanna en
ekki fjölgun, og er það vissu
legr. gerbreytt stefna fra því
veiT' iiður var.
Iðnaður
í örstuttu máli má segja að
á æviskeiði íslenzka lýðveld-
tsins hafi iðnaðurinn breytzt
lábreyttasta heimilisiðnaði
í íjölbreyttan iðnað, sem við
treystvm til að standast sam-
keppni við iðnað gróinna iðn-
aðarþjóða ,inr\an örfárra ára,
þegar við varðum fullgildir
aðilar að Fríverzlunarbanda-
lagi Evrópu. Að ekki sé minzi
á hina glæsilegu stóriðju sem
risið hefur af grunni og stói-
aukin mun verða á næstu ár-
um. Orkueign okkar er ó-
mæld, og minni ég sérstak-
lcga á glæsilegustu virk.iunar
möguleika á Austurlandi, sem
nýttir munu í nánustu fram-
tíð.
Miklir vaxtaverkir hafa
fylgt hinni öru iðnþróun.
Hinir mestu eru skipulags
leysi og skortur á tækni,
menntun og þjálfun. íslenzk-
ui’ iðnvður verður ekki rek-
inn nema mað nákvæmum
áætlunum, um verkaskiptingu
einnig, og er þessi staðhæfing
um áætlunarbúskap sett hér
fram hiklaust, hvort sem
Sjálfstæðismönnum líkar tal
i
áætlunsrbúskap betttr.
I eða verr.
I þessu skrifi verða ekki
| raktar framfarir
sviði
j menntamála, félagsmála, heii
' brigðismála, samgöngumála,
cða verzlunarmála. Það verð
ur að bíða bctri tíma. Aðeins
j fullyrt að einnig þar hö*um
j vio gengið til góðs, gö.tuna
frt m eftir veg, um leið og við
setjum upphrópun við þá
staðreynd, að gífurleg verk-
efni bíða framundan í þeim
efnum einnig.
En er þessi stutta upp taln
ing ekki nægjanleg til þess
að auka enn bjartsýni okkar
á að tilraunin um sjálfstæð-
an búskap í landinu muni
takast? Eg hef bjargfasta trú
á að hún muni takast og
byggi hana ekki á ofmati,
heldur með hliðsjón af hinu
liðna og trú og trausti á vits
munum og þreki þjóðar okk-
ar.
Allir höfuð við hér að unnið.
Óhagganleg staðreynd er það
samt ,að liðið lýðveldistíma-
bil hefur Sjálfstæðisflokkur-
inn ráðið langsamlega mestu
um alla framvindu mála. Hug
sjónir hans og lífsskoðun hafa
að mestu fengið að ráða ferð
inrii, sér í lagi síðasta áratug
inn, enda hefur okkur á því
skeiði skilað fram á veg
margfalt hraðar en nokkur
dæmi eru til um áður. Fram
farir þjóðarinnar hafa byggzt
á frelsi og frjálsu framtaki
einstaklingsins, sem Sjálf-
stæðisflokkurinn beitir sér af
alefli fyrir, að sem bezt fói
notio sin.
Verka sinna njóti hver.
Sjálfstæðisflokkurinn biður
um sanngjarnan dóm þjóðar
innar í kosningunum á vori
komanda, byggðan á reynsiu
liðinnn ára. Þá þarf hann
engu að kvíða um úrslitin
og þjóðin ekki framtíðinn’.
Mínar hjartans þakkir færi ég öllum, sem sýndu mér vinar-
hug á 85 ára afmæli mínu 21. apríl s. 1., með heimsóknum
gjöfum, skeytum og símtölum.
Guð blessi ykkur öll.
Unnsteinn Signrðsson.
fyrir árið 1970 verður haldinn
fimmtudaginn 13. maí 1971 kl.
20.30, í Bæjarleikhúsinu við
Heiðaveg.
Fundarefni:
Venjulega aðalfundarstörf.
Tryggingafræðingur sjóðsins,
Þórir Bergsson, cand. act. mætir á
rundinum.
Reikningar sjóðsins liggja
frammi á afgreiðslu hans í Útvegs
bankanum, II. hæð, á venjulegum
afg reiðslutíma.
Stjórnin.
Nýkomið:
Hí’efnukjöf'
Ibúð óskast
Óskum eftir að taka á leigu
2ja til 3ja herbergja íbúð.
Upplýsingar í síma 1798.