Ný vikutíðindi - 23.02.1962, Blaðsíða 8

BRUNINN A FLUGVELLINUM :
Var tjara á vatns-
tönkum vallarins?
Flugmaður nokkur hefur sent blaðinu eftirfarandi grein.
Vekur hann athygli á mjög alvarlegu máli í sambandi við
brunavarnir Reykjavíkurflugvallar, sem blaðið telur skylt
að framkvæma athuganir á. Blaðið veitir að sjálfsögðu
rúm til svargreinar er afsanni ásakanir greinarhöfundar,
ef þær reynast ekki á rökum reistar:
Eins og öllum er í fersku
minni, varð mikill bruni á
Reykjavíkurflugveili þ. 29.
janúar s.l., er þrír skálar
brunnu til ösku. Skálar þess-
ir 'höfðu mikilvægu hlutverki
að gegna fyrir feleaizk flug-
imál. 'Þar hafði flugmáiastj.
geymd öll þau tæki, er lúta
að viðhaldi fHugvalla úti á
landi, og brann það allt. f>ar
höfðu Loftleiðir viðgerða-
verkstæði, varahlutalager á-
samt veitkugasikála. Mikið
hefur verið rætt um bruna
gegn svona eldi, en minnist
ekiki einu orði á að slíku hafi
verið beitt eins og mátt hefði
ætla. Það er því miður stað-
reynd, að hinum kemísku
efnum var ekki beitt, fyrr
en eldurinn var orðinn óvið-
ráðaniegur og handslökkvi-
tækin voru að mestu tóm.
Hiim stóri tankbíll var
notaður til að dæla vatni
á fyrstu mínútum eldsins
á all undarlegan hátt.
Uppi á bílnum stóðu tveir
menn með sitthvora slöng
una og beindu vatnsbun-
unni að því er virtist í allt
aðra átt en eldurinn var,
eða inn um dyr á bragga
slökkviliðsins og tæmdu
vatnið af hinum stóra
geymi bílsins. Hver ástæð-
an fyrir þessum furðulegu
vinnubrögðum kann að
vera, skal ósagt látið að
sinni, en vonandi kemur
það í Ijós. (Eða áttu
slökkviliðsmenn sjálfir
eitthvað geymt þar?)
Slökkviliðsstjóri segir blá-
foaidur í viðtaiinu að skáiarn
ir Ihafi orðið alelda á nofokr-
um sekúndum. Þama virðist
hann efoki gera greinarmun
á mínútum og seikúndum,
eða hvar var Guðmundur
Guðmundsson, þegar eldur-
inn brauzt út? Hefðu skál-
amir orðið aleida á nokkr-
(Framh. á bls. 5) |
IRfl’i? WDIKCUI
Föstudagur, 23. febrúar, 1962 — 8. tbl. 2, árg.
Vœndi heldur
innreið sína
Heimsborgarbragur á Reykjavík - Ungar
stúlkur í hörku vinnu - Fórnardýrin útlend
Það má segja. að síð-
ari heimsstyrjöldin hafi dreg
ið stærri dilk á eftir sér, en
nokkurt annað atvik £ sögu
þjóðarinnar síðustu áratug-
ina og þó lengra væri lialdið
tíl baka. Efnahagsbylting
varð á öllum sviðum; þjóðin
mannaðist á flestum sviðum,
Af og tii frá stríðslokum;.
hefur vændi viðgengizt að>
einhverju ieyti en hefur nú
orðíð að atvinnugrein, sem
setur nokkurskonar heims-
borgarbrag á höfuðborgina.
Efcki er það þó sagt til lofs
frefoar en lasts. Svona er
bara komið .
en ýmislegt varð þó tQ að
skyggja á velmegunina. Leti
lauslæti og vændi fylgdi í
kjölfarið.
Útiendingar hafa þráfald-
Iega skýrt frá viðskiptum
sínum við íslenzkar stúlikur
(Ftamlh. á bls. 5)
Á GLASBOTNINUM
þennan í blöðum og manna
á meðal, og margir hallmælt
slöfolíviiliði flugvaUarins fyr-
ir það getuleysi, að geta ekki
Blökkt eld, sem kviknar við
þess eigin hæjardyr.
Það er eitthvað athuga-
vert við það, og eftir að
hafa lesið viðtal við slöfokvi-
liðsstjóra flugvallar.'ns í
Vísi, þ. 10. febrúar, þá sér
hver hugsandi maður, að þar
er ckki allt með felldu.
Eg sem flugmaður get
efoki iátið hjá líða að ikoma
með nokkrar athugasemdir
við þetta viðtal, sem ber það
svo igreinilega með sér, að
þar er eittihvað verið að
hylja og strá sandi í augu
almenningis, sem' á fulla
heimtinigu á að vita hið
sainna í þessu máli.
Þegar eldurinn foom upp,
var isvo að sjá, sem mildð
fát kæmi á slökkviliðsmenn,
þó slökkviliðsstjóri Reykja-
vikiur-flugvallar neiti því ein-
dregið í blaðaviðtali (Vísir
31. jan.) Þeir sem voni að
vinnu inni í bragga þeim, er
efldurinn kom upp í, forðuðu
sér hið snarasta, en meðal
þei-rra voru islökkviliðsmenn.
1 bragga slökkviliðsins voru
þrir slöfokviliðsbílar og var
þeim ekið út í -skyndi, í stað
þess að reyna að kæfa eld-
inn með vatni úr geymum
þeirra þegar í stað, og er
enginn vafi á, að það -hefði
tekizt, ef allt hefði verið með
felfldu.
1 viðtali sínu talar -slökkvi
liðsstjóri um kemisk efni og
handslökkvitæki til að beita
SAGT eftir SH-fundinn:
Einar „ríld“ Sigurðsson:
„Brúnir skór og svört föt?
Hvað ikemur það málinu
við?“
Jón Gíslason í Hafnar-
firði: „Skuldir Coldwater?
Uss, við Einar ríiki og Sig-
urður Áigústsson skuldum
sameiginlega þriðjungi
meira.“
Guðfinnur Einarsson frá
Bolungarvík: ,,SH? Eg skal
spyrja pabba.“
Sigurður Ágústsson, alþ-
m.: „Þetta er rétt hjá Jóni
Gíslasyni. Hann ætti líka
að vera alþingismaður.“
Elías Þorsteinsson, form.
SH: „We wiill succed with
the COLDWATER! “ (Það
kemur allt með kalda vatn-
inu).
Jón Gunnarsson: „SH-
fundurinn? Röffl, bufll og
snakk! Þeim hefði verið
trúandi tifl að slá honum
upp í BINGÓ!“
t ______
ÞAÐ er mikið talað um tog
araútgerðina, og allt það
tap, sem af henni hlýzt. En
menn geta grætt á fisk-
veiðum. Það sannar sagan
af sendisveininum, sem fór
í sumarfríinu sínu á mótor
bát og veiddi fyrir 14 þús.
kr. á línu í 10 daga, auk
þess sem hann dró fyrir
2700 krónur á handfæri á
sama tíma. Þetta ætti Ein-
ar rDd að athuga.
; _______
ÞAD verður að gera að
sfoyldu, að aJllir vörubílar og
helzt allar bifreiðir, hafi
aurhlifar við afturMjól.
Raunar ættu bifreiðaeigend
ur sjálfir að hafa frum-
kvæði að þessu, því þeim
ætti sjálfum að vera Ijós-
ust Ihættan, sem stafar af
þessu, að ekki sé minnzt á
sóðaskapinn.
Er eldd til Félag ísl. bif-
reiðaeigenda?
i _______
FLUGVÉL, sem kom að
norðan, hafði fengið mjög
vont veður, og farþegunum
hafði hreint ekki .litizt á
blikuna. Á áfangastað
gengu 20 mjög smávaxnir
menn, fölir í andlití og nið-
urdregnir, út úr vélinni og
furðu .lostinn .afgreiðslu-
maðurinn sneri sér tíl flug-
stjórans og spurði:
„Eru þetta allt dvergar,
eða hvað?“
„Nei,“ svaraði flugstjór-
inn, „þetta eru Þingeyingar.
Það fór allur vindurinn úr
þeim á leiðinni.“
; ______
ÞESSIR svokölluðu Mjóm-
listarmemi okkar æfctu að
vanda sig betur í „Eaffi-
tímanuim“ á sunnudögum í
Ríkisútvarpinu. Meðferðin
á fallegum lögum er væg-
ast sagt hörmuleg. Það er
ekki nóg með að þeir séu
illa æfðir og ósamtaika,
heldur eru fiðlaramir oft
rammfalLskir.
Og úr því að minnst er
á þessa stétt, er viðeigandi
að lofa guð fyrir það, að
flutningi á Sögusmfóníu
Jóns Leifs er lokið. Úff!
j ______
HAUKUR Morthens stend-
ur fyrir ágætri Mjómsveit
í Klúbbnum og hefur sér-
stakt lag á því að vekja á-
nægjulega stemmningu hjá
gestum sínum. En þeir sem
koma þangað til þess að
rabba saman yfir vínglasi,
án þess að hugsa um dans
eða dufl, kvarta yfir því að
hávaðinn í hljómsveitínni
sé svo mikill, að varla sé
hægt að tala saman. Og
þótt gaman sé að heyra
Hauk syngja, þarf hann
ekki að syngja alveg upp
í Mjoðnemann, nema kann-
ske meðan hann er að
hvetja fólk fyrst til að
koma fram á dansgólfið. —
Ef til vill væri þessi kvört-
un ástæðulaus, ef hljóðein-
angrun væri sett inn á
veggi hússins.
HER ER auðráðin gáta í
bundu m áli:
Dindla 'kátt í austurátfc,
elta igrátt og hugsa smátt,
Með kjaft á gátt þeir hafa
hátt,
Mæja dátt við böðla mátt.
OG SVO er það úrsmiður-
inn, sem stal úrinu, en skil-
aði steinunum ...
Er það satt að Unnsteinn
Beck liggi á stóru smygl-
máli?