Ný vikutíðindi - 06.04.1962, Blaðsíða 4
N Y VIKUTIÐINDI
Stórmerk starfsemi Eimskips
Þrír »fossar« fastrádnir til vöru-
flutninga milli USA og V-Evrópu
Vafasöm verðlagsékvæði hamla viðgangi félagsins
1 sambandi við umtal það,
sem orðið hefur um Eimskip
að undanfiirnu og ekki hef-
ur verið því í vil, hefur at-
hygli vaknað á merkimi
þætti í starfsemi félagsins,
sem legið hefur í þagnargildi,
enda fremur nýr af nálinni.
Er hér átt við vöruflutninga
[triggja Eimskipafélagsskipa
milli Ameriku og meginlands
Evrópu.
Sannleikurinn er sá, að
Eimiskip Ihefur ávallt lagt á-
herzlu á að gegna þjóustu-
hlutverki fyiir þjóðina. Það
hefur t. d. frá því 1916 ávallt
haft skip með frystigeymslu
og kappkostað að geta sinnt
flutningi á frystum matvæl-
um.
Það var því farið dálítið
aftan að hlutunum, þegar
Jöklum h.f., dótturfyrirtæki
Sölusamb..... hraðfrystihús-
anna, var leyft að láta smíða
tvö fuilkomin kæliskip, Lang
jökull og Drangjökull, sem
auðvitað fengu forgangsrétt
á fiutningi hraðfrysta fisks-
ins, þegar Eimislkip var búið
að ikosta smíði tveggja skipa,
Brúarfoss, og Selfoss, til
þessara flutninga, og stóð
uppi með þau verkefnalítil.
En stjómendur Eimskips
vom vandanum vaxnir. Þeir
ákváðu að leita eftir vöm-
flutningum milli Ameríku og
meginlands Evrópu — fara
þá leið, sem Loftleiðir hafa
farið með flugvélar sínar —
Aðeins 5090 númer
* Það eru því meiri vinningsmögueikar í H A B
en í nokkru öðru happdrætti hér á landi.
* Kaupið miða hjá næsta umboðsmanni.
* Látið ekki H A B úr hendi sleppa!
Happdrætti Alþýðublaðsins
VINNINGUR
Volkswsgenliifreiö - Verömæíi kr. 123.000
verönr 7. apríl
að hasla sér völl utan land-'
steinana með venkefini.
Þetta tókst, og nú nýta
þessir ,,fossar“ frystirúm sín
til fuhnustu og flytja fryst
hænsni, innmat o. fl. frá
Bandaríkjunum til Hollands
og Vestur-Þýzkalands, en
fryst kjöt frá íslandi til
Bandaríkjanna. Ennfremur
er Goðafoss nú kominn í
samskonar flutninga.
I stað þess að láta hug-
fallast, og selja frystiskipin
þegar fyrirsjáanlegt var að
ekki yrði nóg að gera fyrir
þau hér, aflaði þannig stjóm
in sér sambanda erlendis, er
hafa aflað landinu mikilla
. l
eyris fyrir okkur, svipað og
Norðmenn gera. Við stönd-
um ekki ver að vígi.
En félagið verður þá að
hafa bolmagn til að endur-
nýja og efla iskipastól sinn.
Hið opinbera má ekki vera
svo skammsýnt að setja þvi
stólinn fyrir dymar. Miklu
fremur ætti að sýna þvr
sldhiing og efla þetta óska-
barn þjóðarinnar. Þá getur
Eimskip orðið engu minna
stórveldi á höfum úti og í
.erlendúm höfnum, en Loft*
leiðir í iofti og á flugvölluiu
ivíða um heim.
í __
i =--- - *
gjaldeyristekna. Og ef farm
gjöldin laekka ekki því meir,
em þarna miklir möguleik-
ar, sem mætti nýta meira í
framtíðinni, því alltaf eru
gífurlegir vömflutningar
milli þessara tveggja heims-
álfa. ;
Hins vegar gerir fómfúst
þjónustuhlutverk félagsins
og vafasamar verðlagsreglur
það að verkum, að afkoma
félagsins er ekki svo góð, að
unnt sé að endurnýja skipa-
stólinn.
Farmgjöld af þremur
fjórðu hlutum heildarflutn-
ings tii og frá landinu eru
undanþegin verðlagsákvæð-
um og ikeppast skipafélögin
um að flytja þær vömr. Á
hinn bóginn er sekkjavara og
stykkjavara, sem er um
fjórðungur innflutnmgsins,
háð svo ströngum verðlags-
ákvæðum, að stórtap er á
flutningi þeirra.
Eimsikipafélagið telur sér
samt ®kylt að flytja þessar
vörur eftir sem áður og mun
annast um því nær allan
flutning þeirra til og frá land
inu. Þetta ber að meta, hvort
sem hægt er að ætlast til
slí'krar fórnar af allmennings-
hlutafélagi, þegar til lengd-
ar lætur.
Við enum hreyknir af því,
hvað Loftleiðir hafa lagt
undir isig leiðir loftsins heims
álfanna á miilli. Það ætti líka
að vera metnaðarmál okkar
að gefa Eimslkipafélaginu
tækifæri til að geta haldið
áfram að iáta skip sín sigla
í vaxandi mæli milli erlendra
hafna og afla þannig gjald-
Eftiriítsleysi -
(Framh. af bls. 1)
óhugnanlegt að sjá þessi
litlu sldnn hendast undan
tröllstórum farartækjum,
vegna einskærrar lipurðar
stjómenda komast hjá því
að fara yfir iþau.
Þau era ófá slysin, sem
snarráðir bifreiðastjórar
hafa forðað, er börn hafa
ganað fram fyrir farartæki
þeirra, án þess að skeyta um
hættuna. Slysin verða ekki
af því að bifreiðarstjórinn
sýni 'beina óaðgæzlu, heldur
er sökin eingöngu bamanna,
sem í óvitaskap sínum gá.
ekki að sér.
BRÝM’ FYRHS. BÖRNUM
Umferðarkennsla í skólum
er lofsverð viðleitni til að
sýna fram á hættuna, enda
em það sjaldnast böm a
skólaaldri, sem fyrir slysum
verða. En það em yngri böm
in, sem vanrækt hafa verið
í þessum efnum. Þeim á alls
ekki að sleppa eftirlitslaus-
um út á umferðagötu, og
þeim foreldrum, sem það.
gera, geta sjálfum sér og
engum öðrum um kennt, ef
slys verður af. Hafi bömin
ekki annað athafnasvæði en
götuna, verður að gera bsej-
aryfirvöldunum hættuna
Ijósa, svo að þau bæti úr
hið bráðasta. Líf barnanna
okkar eru það mikils virði,
að engin fórn er of mikil til
að varðveita þau.