Ný vikutíðindi - 22.06.1962, Blaðsíða 8

Sigurður Ellert heldur
hér áfram hinni átakan*
■egsi og miskunnarlausu
þjóðfélagsádeilu sinni
um aðbúnað refsifanga
hér á landi
Grafnir I
myrkraklefum
V. MYRECRAKLEFAR
Myrkur og aftur mvrkur
er einkenni ihinna sálrænu
pyntinga, sem dómsvaldið
hefur notað til að eyðilegrgia
g.iörsamleg-a unga menn. og
brióta niður andlegt heil-
brigði beirra, svo að beir eigi
frekar heima á geðsjúkra-
húsi, en á meðal heilbrigðra
manna.
Þessa eldgömlu aðferð, að
láta menn sitl'a í myrkri í
lengri tíma, til að br.ióta á
bak aftur andlegf heilbrigði
og mótstöðukraft, hefur Is-
lendingum nútímans bótt
s.iálfsagt að apa eftir, og sett
hana í miög svo raunhæfa
framkvæmd í fangelsinu að
Litla-Hrauni.
Þessi aðferð var bekkt á
miðöldum Ibegar konungar og
stiórnmálamenn beirra tíma
burftu að brióta á bak aftur
mótstöðu andstæðings, sem
beir gátu ekki mvrt, annað
hvort vegna skyldleika eða
af stiórnmálalegum ástæð-
um. Aðferðin reyndist vel.
meira að segja svo vel, að
begar fangelsinu var breytt,
bá voru settir fimm myrkra-
klefar í kiallara bess, ein-
göngu með bað fvrir augur-a
að gera hefnd bióðfélagsins
sætari fyrir bað, og eftir-
minnilegri fyrir afbrotamann
Klefarnir koma manni til
að minnast hinna frægu blý-
klefa. sem voru í Feneyium.
en bótt bessir klefar séu ekki
klæddir blýi eins og beir
voru, bá er verkefni beirra
bað sama. Það er innsta sann
færing höfundar að verðlagið
á blýi hafi ráðið úrshtrm
um hvort beir vrðu klæddir
blýi eða ekki. Að minnsta
kosti hefur ma-mú'N hvergi
komið bar nærri, að bví er
bezt verður séð.
MEIDDIR MENN
I MYRKRI OG KULDA
Myrkraklefarnir í fangels-
inu að Litla-Hrauni hafa ver
ið óspart notaðir fram til
bessa dags til refsiaðgerða á
beim föngum, sem bótt hafa
of óstýrilátir, og er ekkert
við bví að segia, ef aðeins
um nokkra klukkutíma væri
að ræða hver.iu sinni, og ef
farið væri eftir læknisráði í
beim efnurn og bar með fyr-
irbyggt. að um skaðleg á-
hríf geti verið að ræða.
Eins og ástandið hefur ver
ið, bá hafa forstjórar og
fangaverðir haft sínar eigin
hugmvndir um bað, hversu
lengi fangi skuli vera innilok
aður, án bess að tekið væri
til greina hin sá’ræna eyði-
legging. sem getur orðið, og
verður, ef bessum aðferðum
er bsitt af of miklu miskunn-
ar- og bekkingarlevsi.
Inn í bessa klefa hefur
verið kastað mönnum, sem
voru undir áhrifum deyfi-
Lyfja og oft alvarlega meidd-
ir af völdum misbvrminga.
og íbeir látnir vera bar í
myrkri og kulda, hlæðandi og
brenndir, í stað bess að láta
bá undir læknisihendur. Má
m. a. nefna fangann, sem
fébk táragasið í andlitið, og
er bá ailt skilið eftir.
TfU VIKUR
I MYRKRAKLEFA
Þarna hafa setið ungling-
ar — 16—17 ára — svo vik-
um skiptir, og bað Lengsta,
sem höfundur veit ium, hvað
! samfellda innilobun snertir
í bessum klefum, er tíu vik-
ur og bar af sjö vikur í al-
geru myrkri.
Við getum efcki lesið bað,
sem fram fer í huga beirra
ungu manna, sem bessa eld-
raun hafa orðið að bola, en
við getum ímyndað ofckur,
með bví að líta í eigin barro-
hvað bar hefur skeð. Hugir
beirra eru alg.iörlega lokaðir<
eins og inni í harðri skel, er
jafn vonlaust er að brjótast
í gegn um og að ráðast a
stálvegg með títupr.ión að
vopni. Sú vitneskja, að beir
hafa ekki orðið brjálaðir-
ætti að sýna okkur, að eitt-
hvað annað hefur gerzt, og
bað hlýtur að vera eitthvað
hræðilegt eins og framtíðir1
mun sanna.
En-ginn, og skiptir bar
engu máli hversu heilbrigðu1-
hann er, getur staðizt sjó
vikur í eölifu myrfcri í hálf-
niðurgröfnum kíefa, án beSS
að eitthvað gefi eftir and-
lega, og er bá hægt að hugsa
sér, hvernig fer fyrir óhörn-
uðum og ómótuðum ungling;
um í slífcri einangrun fra
heilbrigðum kringumstæðurn-
(Framh. á bls. 5)
SVO mikil helgi er talin
hvíla yfir Hvítasunnunni í
Reykjavík, að veitingahúsin
mega ekld spilla henni með
því að veita brennda drykki,
daginn sem andinn kom yf-
ir postulana. Og ekki má
heldur selja sígarettur eða
sælgæti á þessum mikla há-
tíðisdegi (sem fæstir gera
sér grein fyrir, af hverju
er haldinn hátíðlegur).
Þegar svona vitleysa er
látin viðgangast ár og tíð,
er naumast nema von að
unga fólkið geri einhverja
vitleysu líka — jafnvel þótt
það sé á Þingvöllum þenn-
an mikla hátlðisdag. — Já,
og J»að var enginn gufu-
háttur á þeirri vitleysu.
t ______
EF Klemenz á Sámstöðum
hefur ekkji fengið æðsta
heiðursmerki landsins fyrir
kornrækt sína og tilraunir
í því sambandi, ætti hann
að fá það tafarlaust. Þég-
ar hann byrjaði á þessu
brautryðjendastarfi sínu,
var það talið óðs manns
æði, en nú eru komakrar
famir að teygja sig grænir
og þroskavænlegir víða um
land og þykja gefa góða
raun.
Svona menn á að verð-
launa í lifanda lífi. Þeir
geta fengið góðar minning-
argreinar fyrir því.
t ______
FÁAR söngkonur, sem hing
að hafa komið til lands og
sungið á skenmitistöðum,
Iiafa nofð iaftí almennra
vinsælda og liún Margit okk
ar Calva, sem lengi er búin
að vera í Klúbbnum og
syngur nú á ítalska barnum
þar. Hún hefur lrrifið
marga, bæði með rödd sinni
og elskulegri framkomu.
ÞAÐ er mikið gremjuefni
húsmæðra, að í sumum
verzlunum eru böm, sem
send hafa verið til að kaupa
eitthvað fyrir heimilið, lát-
in biða von úr viti, en full-
orðnir látnir ganga fyrir í
það óendanlega.
Húsmæðurnar eiga ekki
að þola þetta þegjandi og
ihljóðalaust, heldur kvarta
yfir iþessu við verzlunareig-
andann af fullri alvöru.
Kaupmenn ættu líka að
brýna það fyrir starfsfólki
sínu, að láta viðskiptavin-
ina ganga eftir röð, nema
ef keypt er eitthvað smá-
ræði, þá má venjulega
skjótast til að afgreiða það,
þótt jafnframt sé verið að
afgreiða annan.
j _______
TÍMINN hefur birt þá
fregn, „að gullauga-kartöfl-
ur Eyfirðinga eru alltof góð
ar í liermenn hennar há-
tignar á Bretlandseyjum;
þær J)óttu svo mjölvamikl-
ar, að hætta þótti á, að þær
mundu auka kvensemi dát-
anna. Hefur því verið á-
kveíið, að almennir brezk-
ir góðborgarar skuli eta
þær, en hermennirnir fá
sama groddann og áður.“
Þá vitum við, hvaða kart-
öflur við eigum eð borða,
strákar!
t ______
SAGT er að einungis 2 af
40 humarveiðibátanna séu
með vörpu af réttri möskva
stærð, en hinir með þorsk-
vörpu. Svo undarlega vildi
til, að annar þessara
tveggja varð fyrir því ó-
láni, að humarveiðileyfið
var teldð af honum, vegna
þess að ihann fékk svo mik-
ið af fiski í vörpuna.
j ______
KONA sjómannsins átti
von á barni. Þegar maður-
iim fór til sjós, skömmu
fyrir væntanlega fæðingu,
bað hann konuna sína, um
að senda sér skeyti, þegar
harnið fæddist, en orða J)að
þó þannig, að skipshöfnú1
yrði atbnrðarins ekki vís.
Tveim dögum seinna fékk
sjómaðurinn svohljóðandi
skeyti:
Tvær könnur komnar*
Önnur með stút hin stút-
laus. — Guðrún.
Er það satt, að eini fulltrú'
inn frá Norðurlöndum a
byltmgarafmæli Sovét-Ung'
verjalands, hafi verið ,s'
lenzki fulltrúinn dr. Krist-
inn Guðmundsson?
i|ii|ll|ll|illlIIII|l|ll,lllllllii||ll,l|ll|ll|ll|||||'|||||||l|||||||||||l||||||||l!||||||||||||||||||||l|M|||||||lllllll|IIIIO|ll|lll">>>
Rrt wn nsiui
Föstudagur 22. júní 1962 — 25. tbl. 2. árg.
minnt\nunn\iit,tu%muiu»iniiiun\»\nu«n»uiini\*ininuiinuiuiinuiii«i\i