Ný vikutíðindi - 06.07.1962, Blaðsíða 2

2
NY VIKUTIÐINDI
NÝ VIKUTÍÐINDI
1 koma út fyrir hverja helgi og kosta 4 kr. í lausas.
-4 ÍYamkvæmdastjóri: Geir Gunnarsson, sími 19150.
( Ritstjóri Baidur Hólmgeirsson, viðtaist. kl. 10—12,
Auglýsingastjóri: Emiiía V. Húnfjörð, Sími 17333 —
Ritstjómarskrifst.: Höfðatúni 2, sími 14856 og 19150.
Prentun og útgáfa: Stórholtsprent h.f., Höfðatúni 2,
flimi 19150. — Áskriftargjaid er 150 kr. árgangurinn
i og gr. fyrirfram,
Bráðabirgðalögin voru
sjálfsögð lausn í síld'
veiðideilunni
Það var kominn tími til að ríkisst jómin gripi í taum-
ana og kæmi síldveiðiflotanum af stað með setningu
bráðabirgðalaga. Umræður milli deiluaðila höfðu lengi
reynzt vonlausar. Það gekk aldrei eitt hænuf et saman í
viðræðum þeirra.
Það er ekki við því að búast að sjómenn semji neitt
af sér en samningar hlutu að hafa það í för með sér.
Utgerðarmenn vildu og þurftu að fá stærri hlut. Upp
á annað vildu þeir ekki semja.
Ágreiningurinn gat varla verið meiri og augljóst að
bilið yrði ekki brúað án opinberra afskipta.
Gerðardómur er neyðarráðstöfun en allt útlit er fyrir
að hann verði að láta að sér kveða í málinu ef til vill
allur tilnefndur af Hæstarétti og án þess að deiluaðilar
tilnefni og þá í mótmælaskyni.
Meðan viðræðumar fóru fram töpuðust milljónir í
sfldarverðmæti. Tvö hundruð og fimmtíu skip hefði
getað mokað upp afla, í stað þess að liggja bundin.
Bíkisstjóminni var kunnugt um niðurstöðu leiðangra
í sfldarleit og um að Norðmenn höfðu haft mokafla
allan tímann, síðan þeir hófu veiðar. Það var því dýrt
aðgérðarleysi ríkisstjómarinnar. Hún hefur oft verið
fljótari að setja bráðabirgðalög og af minna tilefni.
— Aquila.
Afmæli IUáls
og menningar
Mál og menning, bókaútgáfufyrirtæki kommúnista,
á afmæli um þessar mimdir. Þetta félag, sem í eina
tíð var allsráðandi í bókmenntalífi landsins, er nú að-
eins svipur hjá sjón. Að vísu eru þama gefnar út
bækur eftir ýmsa af okkar beztu rithöfundum, en þeim
fer fækkandi, sem vilja gefa út bækur sínar hjá þessu
forlagi. Það var á blómatíma sínum áhrifamesta aflið
í baráttunni fyrir kommúnisma á Islandi. Nú nær út-
gáfa félagsins aðeins til kommúnista og tiltölulega
fárra annarra, einkum þeirra, sem hafa verið í félag-
inu lengi.
Á sama tíma og félagið nú hefur hnignað getur það
byggt milljónabyggingu yfir starfsemi sína, byggingu,
sem félagið notar að vísu aðeins hluta af. Um líkt
leyti og bygging þessi hófst, var félagið svo févana
að það gat ekki gefið út fullan bókaflokk samkvæmt
loforði. En brátt streymdu fjármunir inn í fyrirtækið.
Nokkru síðar upplýstist, að féð mundi sennilega fengið
að austan. Því hefur aldrei verið neitað af kommúnist-
Verður nyrsti Vestfjarðaskaginn
paradís sportmanna?
Með litlum tilkostnaði mætti
friða stórt, nærri óbyggt, land-
svæði fyrir ferðamenn
um.
Mál og menning verður eftir sem áður áróðursmið-
stöð, en áhrif hennar fara dvínandi, rithöfundunum,
sem vilja leggja lag sitt við félagið, fækkar. Þannig
eru sögur slíkra fyrirtækja. — Aquila.
skarkala heimsins út á þetta
norðlæga eyðines?
Af Hombjargi sézt miðnæt
ursólin að vorlagi, eins og
reyndar víðar af þessu svæði,
enda er skammt að heim-
skautsbaug. Brött fjöllin og
Drangajökuil veita fjalla-
mönnum ótæmandi verkefni,
jafnvel gætu Skíðamenn iðk-
að þama íþrótt sína að sum-
arlagi.
Fiskur er nú farinn að
ganga á ný inn á firðina, eft-
ir hina nýju friðun miðanna,
svo að óvíða í heimi mun til-
valdari staður fyrir sjó-
stangaveiði.
Skilyrði eru fyrir lax- og
silungsrækt í mörgum ám,
og talað hefur verið um að
flytja hreindýr á þetta land-
svæði, svo að unnt yrði að
gera þama ákjósanleg skil-
yrði fyrir sportveiðimenn.
Þama em auk þess selir
og fuglar, og hugsanlegt
væri að menn fengju að síga
í björg eftir eggjum og fugli.
Hvílíkt ævintýri væri ekki
fyrir þreyttan stórborgarbúa
Tanginn milli ísafjarðar-
djúps og Húnaflóa er nú svo
að segja kominn í eyði. Hafa
komið fram ýmsar tillögur
um, hvað gera skuli við þetta
landsvæði, en sjálfsagt er
Iangskynsamlegast að gera
það að afgirtu veiðilandi.
Einn 'hreppur, Sléttuhrepp-
ur, sem náði frá Veiðileysis-
firði í Jökulfjörðum norður
að Hornbjargi, er nú alveg
kominn í auðn. 1 öðrum
hreppi, Grunnavíkurhreppi,
sem náði frá Hornbjargi að
Geirólfsgnúpi, búa ennþá 30
sálir.
Þessa hreppi má afgirða
sameiginlega með ca. 6—8
km. langri girðingu milli
Hrafnsf jarðar og Tunguf jarð
ar, þótt ekki yrði sú girð-
ing nákvæmlega á yztu landa
merkjum þeirra. Tengist þá
vogslkorinn og f jölbreytilegur
því nær óbyggður skagi, sem
yrði álíka langur og vega-
lengdin frá Reykjavík austur
í ölfus. ‘
Reyndar mun Snæfjalla-
ströndin nofðan Isafjarðar-
djúps einnig mestöll í eyði,
og Strandimar nyrzt sömu-
leiðis, svo að athuga mætti
girðingu beggja megin frá að
DrangajöMi, eða iáta ámar í
KaldaJIóni og Bjamarfirði
ráða landamerlkjum.
Á þessu svæði vom áður
fjölbýlir staðir, þar sem nú
sézt ebki nokkur maður,
nema í Grunnavík, en þar
munu ennþá búa um 30
manns. Þama var Hesteyri,
þar sem áður var blómleg
hvaJlveiðistöð og síðar síldar-
bræðslustöð. Þarna var Hom
víik með miklu útræði. Og
þama var Aðalvífc með um
400 íbúa, þegar mest var,
með óhemju fiskigengd upp
við ilandsteina, unz togarar
höfðu tæmt þessa igullkistu
og Aðalvíkingar hættu að fá
bem úr sjó — þá hurfu bæði
togararnir o g íbúarrúr á
braut.
Já, hvers vevna skvldi j óskir ineð húrrahrópum. Var
þessí stórbrotni tangi ekki. sl®ai1 Iruinflutt í tilefni dags-
geto, or-ð einskonar bmð- ‘,,s nýt‘ ,af éffir Jerni^Jón^
gairður eða, almennmgur — texta Kjartans. Vakti lagið mikla
ósfcaland sportmanna og ánægju, enda hið skemmtileg-
ferðamanna, sem. vilia flýja asta og á vafalaust eflir að heyr
að Ikoma á svona stað, ganga
á Hornbjarg og horfa á mið-
nætursólina mála næturskýin
með sínum síbreytilegu og
sterku litum.
Þama eru margar ágætar
hafnir fyrir Skip og báta,
auk þess sem flugvöllur eV
fyrir litlar flugvélar á Látra-
sandi. Ferðamenn gætu einn-
ig flogið til ísafjarðar og
farið með bát yfir Djúpið>
aub þess sem sjálfsagt væn
að gera fleiri flugvelli,
mikill ferðamannastraumnr
yrði þaingað vestur.
Vitanlega yrði að fá af'
sal frá fyrri eigendum eyði-
jarðanna þarna, ef þær eru
ekki þegar orðnar almenning
ur, en talið er að það yr^
útlátalítið, enda sjálfsagt að
alþingi hefði lafskipti af mál-
inu.
En mikið má það vera, ef
bæði innlendir og erlendif
ferðamenn flykkjast ekki úr
ysi og' þysi hins erilsama
stórborgariMs norður á Ho®
strandir, ef hægt væri að
auglýsa þar miðnætursól>
fjallgöngur, jöklaferðii*>
skiðaferðir, selaveiðar, hrein'
dýraveiðar, fuglaveiðar, sj°'
stangaveiði, lax- og siIungS'
veiðar, jafnvel bjairgsig °%
eggjatöku, langt burt fra
bílagargi, símahringinguim og
öllum þeirn daglegu, tauga-
lýjandi áhyggjnm, sem menn
ingin ihefur lagt á herðar
okkar.
ó slcernnnbisbööunvjm
ABNI ELVAB
fór utan um mánaðamótin. Við
píanóið á Röðli settist í hans
stað Kristján Magnússon, sem
um nokkurt skeið hefur ekki gef
ið sig að píanóleik, en er tví-
mælalaust einn fremsti píanó-
leikari okkar, — og hefur ekk-
ert stirðnað í liléinu, langt í frá.
AFMÆLLS
VEITINGAMANNS
liefur sjaldan verið minnzt jafn
veglega á skemmtistað og gerð-
ist í Þórscafé síðastliðið sunnu-
dagskvöld, en þann dag varð
Ragnar Jónsson, eigandi
skemmtistaðarins, fimmtugur.
Sjálfur var Ragnar ekki mætt-
ur á staðnum, en um miðnætti
kvaddi Kjartan Ólafsson, bruna-
vörður, sér hljóðs, minntist af-
mælis Ragnars, óskaði honum
heilla og tóku gestir undir þær
ast oft á gömlu dönsunum
þessum fjölsótta stað.
BUNAB georgsson
hefur haldið uppi Flaminö0
kvintettinum í Vetrargarðinu10
seinustu vikurnar, en or a
hætta þar og byrja með ErlC
Hockner á Keflavíkurflugve r
Rúnar er einn snjallasti sax
fónleikarinn um þessar mund1
og engin ástæða til að hafa P1
inn til lengdar utan borgar.
rOðuls-babinn
niðri heldur sömu vinsældorn
og fyrr, og má merkilegt he1 °>
ef maður hittir ekki einhver
kunningjanna fyrir á ÞeSS
vinsæla stað. Jónsbar upP1 e!
nú samt að sækja á .
KENNY BALL
sá sem gerði MIDNIGHT
MOSCOW heimsfrægt, hefur va^
ið mikla hrifningu mei5 Úi 11
sinni á laginu THE GRj
IÆAVES OF SUMMER, ellda a 'd
burða vel leikið af honum
jazzmönnum lians.