Ný vikutíðindi - 26.10.1962, Side 5

NY VIKUTlÐINDI
5
I

Boðsferðir —
(Pramli. af bls. 8)
ftsta, sem kunnugt er um á
þessu sviði, er það, að nú í
sumar sendi Eimskipafélag
íslands öllum dagblöðum hér
°g jafnvel fleirum ókeypis
farmiða fyrir tvo (hverju
blaði) til hálfsmánaðar eða
þriggja vikna ferða með skip
lun félagsins til útlanda. En
Utlu síðar en Eimskipafélagið
útbýtti þessum ókeypis far-
tniðum tilkynnti félagið hina
stórfelldustu farmgjalda-
hækkun, sem orðið hefir hér
á landi á friðartímum. Var
þar um að ræða 40% hækk-
hn á farmgjöldum fyrir flesta
erienda stykkjavöru, sem
Eimskipafélagið hefir haft
sérstaklega sterka aðstöðu
til að ráða yfir til flutnings,
vegna aldurs félagsins og
hefðbundinna . áætlunarsigl-
úiga til þýðingarmestu við-
skiptalandanna.
Abnenningi !kom þessi
uúkla farmgjaldahækkun
Uokkuð á óvart, því að ekki
var kunnugt um, að rekstrar
afkoma * Eimskipafélagsins
hefði verið svo bágborin á
Undanförnum árum, að þörf
v®ri á slíkri hækkrni. Rekst-
Ur sumra annarra íslenzkra
skipafélaga, sem sumpart
hafa einnig byggt á flutningi
stykkjavöru frá útlöndum,
rirðist og með siíkum blóma
að menn undrast hina miklu,
skyndilegu framgjaldahækk-
Un elzta, grónasta skipafé-
iagsins.
21 um
Skipholti 21 — Sími 12915
Höfum ávallt fyrirliggj-
andi mikið úrval nýrra
og notaðra varaliluta.
VÉLAR
GÍRKASSA
HÁSINGAR
STURTUR
VATNSKASSA
DÝNAMÓA
STARTARA
BRETTI
HURÐIR
STÝRISVÉLAR
MIÐSTÖÐVAR
O. M. FL.
Skipholti 21 — Sími 12915
Minna hefir verið um þetta
mál skrifað opinberlega en
vert ihefði verið, og skal ó-
sagt látið, hvort hinir gefnu
tveggja manna farmiðar til
helztu blaðanna hafi valdið
nokkru um tómlætið, en ekki
er furða þótt grunsemdir
vakni um sM'kt.
Nú er það svo, að ritstjór-
ar og aðrdr æðstu forráða-
menn umræddra blaða eru
ekki í þeirri stöðu beinlínis
sem opinberir starfsmenn,
þótt sumir séu jafnframt al-
þingismenn eða skipi aðrar
háar trúnaðarstöður 1 þjóð-
félaginu, en öllum er Ijóst, að
áhrif blaðanna eru svo mikil
og viðtæk, að almenningur
leggur þeim, sem þar eru i
faranbroddi, á herðar ekki
minni siðferðisskyldur en svo
nefndum opinberum starfs-
mönnum, enda mun erfitt að
koma fram gagnrýni út af
spillingu í störfum opinberra
starfsmanna, ef forráðamenn
blaðanna eru sjáJlfir foringj-
ar eða þátttakendur í sömu
spillingu.
1 upphafi þessa máls er
vikið að þeim kröfum, sem
gerðar eru um grandvarleik
opinberra starfsmanna í Svi-
þjóð, en kunnugt er, að svip-
aðar siðferðiskröfur eru gerð
ar hjá öðrum nágrannaþjóð-
um okkar. Er það minnis-
stætt, að fyrir nokkrum ár-
um varð háttsettur áhrifa-
maður í Danmörku að víkja
úr embætti af því að hann
stakk á sig við lok opinberr-
ar veizlu einni kampavíns-
flösku og vindlákassa, og
hafði þó maðurinn það til af-
sökunnar, að hann hafði ekki
neytt þess?. munaðarvarnings
sem til boða stóð í sjálfri
veizlunni.
En sé hið opinbera siðgæði
á umræddu sviði annað hér
á landi en í nágrannalöndum
okkar, er spurmngin, hverra
orsaka er að leita. Eru þær
e.t.v. fólgnar í því að starfs-
menn hér í áhrifa- og trún-
aðarstöðum í þjóðfélaginu
séu yfirleítt svo illa launað-
ir, að almennt sé reiknað
meÝ að feir verði að lifa á
sncpum, sem í nágrannalönd-
um okkar eru taíin mjög ó-
viðeigandi eða jafnvel ákæru-
og refsiverð?
Er þetta mál mjög umhugs
unarvert. En vafalaust vill
meirihluti þjóðarinnar búa
svo um hnúta, að trúnaðar-
og forystumenn hennar verði
ekki undirmálsmenn í sið-
ferðiislegum efnum meðal ann
arra þjóða. I fjárstyrk get-
um við keppt við fæstar
þeirra, en í maimdómi og sið-
feiðisstyrk ættum við ekki
að þurfa að standa að baki
nelsmn, og sá vettvangur til
keppni er merkástur.
Aðsent bref:
^Vandrœðaástand
á Kef lavíkurf lugvelli
„Hr. ritstjóri!
Mig langar til að vekja at-
hygli yðar á fréttnæmu efni
sem afar margir teldu gagn-
legt að tekið væri til með-
ferðar af blaði yðar. Efni
þetta er um Keflavíkurflug-
vö'U, og það sem þar hefur
gerzt síðan sjóherinn tók við,
varðandi samskipti íslenzkra
og amerískra í vinnumálum
og einnig á ýmsum öðrum
sviðum. En í bréfi mínu kýs
ég að taka starfsmálin til
meðferðar.
Það er skeonmst að segja
að það virðist samdóma álit
allra, sem ég hef rætt þessi
mál við, þ. e. starfsmenn sjó
hersins, að það hafi aldrei
verið eins leiðinlegur andi í
hinum oft svo erfiðu sam-
skiptum ísl. og amerískra,
eins og síðan Sjóherinn tók
við. Þetta virðist liggja í því
að alltof margir íslenzkir yf-
irmenn hjá hemum vinni að
þvi eina marki, ásamt amer-
ískum yfirmönnum, að þver-
brjóta íslenzka vinnulöggjöf
og svína á ailan hátt á ís-
lenzku starfsfólki.
Þetta hefur haft þær afleið
ingar að fjöldi starfsmanna
hersins hefur talið sér svo
misboðið að þeir hafa sagt
upp og hætt, og sumir hverj-
ir viljað vinna til, af þessum
ástæðinn, að þyggja lélegra
starf og verr borgað utan
vallar. Hér er um að ræða, í
mörgum tilfellum, rótgróið
starfsfólk með gott kaup og
atvinnu.
Það virðist oft alls ekki
hægt að fá ieiðréttingu mála
sinna vegna slælegrar
frammistöðu ísl. og amer-
ískra yfirmanna vamarliðs-
ins og einnig oft lélegrar
frammistöðu ráðuneytisins ís
■lenzka. En fólk hefur vonað
að hlutirnir myndu lagast,
eins og gengur, — en þvert
á móti skeði það nýlega, að
ungur, Mtt menntaður piltur
úr Hafnarfirði var „aðlaður"
af yfirmönnum Sjóhersins og
gerður að Vinnumálafulltrúa
hersins, með þeim afleiðing-
um að íslenzkt starfsfólk
starfsmannaskrifstofunnar
sagði upp — og gekk út!
Þessi piltur hefur verið yf
irmaður (án hæfileika) launa
deiidar hersins og skapað sér
þvíMfct álit meðal starfs-
fólks hersins, sem dæmið hér
SKRA
UM VINNINGA í MERKJUM
BERKLAVARNADAGS 1962
Nr. 1618 Ferðaútvarpstæki
— 6416 —
— 2171 —
— 29677 —
— 2925 —
— 5731 —
— 10662 —
— 27478 —
— 7198 —
33481 —
— 21197 —
’ — 15721 —
— 17079 —
— 10819 —
— 2101 —
Vmninganna sé vitjað í skrifstofu S.I.B.S.
Bræðraborgarstíg 9.
S. I. B. S.
að framan bendir til, að leit-
un mun vera á óvinsælli yf-
irmanni (íslenzkum), þótt
margir þeirra kalli ekki allt
ömmu sína í smjaðurs- og
kvislingshætti gagnvart ísl.
starfsfólki.
Eg vildi aðeins benda yður
á, hr. ritstjóri, að það er
ýmislegt að gerast á Vell-
inum sem ekki þyldi dagsins
Ijós, bæði í framangreindum
málum og öðrum, og það
væri sannarlega þarft verk,
ef blað yðar tæki þessi mál
til meðferðar og opnaði augu
viðkomandi yfirvalda á hin-
um alvarlegu hlutmn, sem
gerast daglega, — og því
miður sekkur allt lengra nið-
ur í fen vitleysunnar, með
hverjum deginum sem líður.
Eg vil einnig taka það
fram, að margir íslenzkir yf-
irmenn hjá hernum eru
starfi sínu vaxnir og halda
fram rétti sinna undirmanna
og sjálfra sín, — en þeir sem
þannig eru gerðir era ekki
vinsælir af sínum yfirmönn-
um (amerískum) og fá oft
að gjalda þess í ríkum mæU,
t. d. var tveim ísl. yfirmönn-
um sagt upp starfi nýlega og
borgað út uppsagnarfrestinn
— sagt upp á stundinni eins
og það er kallað, en fyrir til-
verknað ráðuneytisins var
allt dregið til baka!
Þessir tveir menn sem um
ræðir hafa starfað sem yfir-
menn hjá hernum svo árum
skiptir og skapað sér álit og
virðingu starfsfólks. En þeir
eru engir smjaðrarar eins og
svo margir aðrir yfirmeim
eru, og þess vegna taldir
„óheppilegir" fyrir umhverf-
ið.
Lesnndi.
Sbninnr —
(Framh. af bls. 1)
Þetta eru aðeins nnkkur
dæmi a;f bví, sem við höfiiyn
fregnað. Útþensla bnrn’arinn
ar hefur gert mörgum bú-
manninum í návrénninu grá-
an ie;k, en iajfn mik’I og
hætt’íúg nmfenð og h&r hef-
ur skapazt krefst an1-þrriar
aðgæzln í hp«ic;u tihít’ ^yq
að ekiki hitótiot. af r1n,r’ ems
og þau. sem á^nr er esa,gt.