Ný vikutíðindi - 22.01.1965, Síða 5

Ní VIKtlÍÐINDI
5
Suðurleið...
ÍFramh. af bls. 8)
verkefni og er það unnið
í ákvæðisvinnu. Ofan á venju
legan taxta þarf þá að
reikna ýmislegan kostnað,
svo sem skatta, tryggingar,
skrifstofuliald, forstjóra-
laim og guð veit hvað, svo
að eðlilegt má teljast að
flutningatilboð Suðuríeiða
fyrir vamarliðið séu nokk-
uð há. Raunar er hæpið að
aðrir aðilar geti keppt við
Suðurleið um þessa flutn-
úiga, því stundum þarf á
annað hundrað bíla til þess
að annast þá í senn.
Þetta er hið sanna í mál-
inu, eftir því sem við höfmn
komizt næst. Hörmum við
þann missldlning, sem fram
kom í síðasta blaði varðandi
það og biðjum alla aðila vel
'irðingar á því, sem þar var
rangt ,frá skýrt. Stafa mis-
þessi af upplýsingum
trá manni, sem við töldum
ástæðu til að ætla að væri
olhun hnútum kunnugur,
sem reyndist því miður
óábyggilegar.
Sjónvarpið...
(Framhald af bls. 1)
uiáli skiptir: Þessir þættir
eru svona dýrir af því að
okkert er til sparað að gera
Þá sem bezt úr garði gerða,
enda ótakmarkað fé fyrir
hendi til að ausa í þá.
^ar sem augljóst er, að ís-
lenzka sjónvarpið kemur til
^neð að hafa úr mjög tak-
mörkuðu fé að spila, er aug-
Ijóst, að dagskráin hlýtur að
verða miklu fábreyttari og
fátæklegri en sú, sem hér
hefur verið sjónvarpað frá
hernum að undanförnu.
Það er víst vissara fyrir
forráðamenn sjónvarpsins að
búa sig undir alla þá ó-
ánægju, sem á eftir að dynja
á þeim vegna byrjunarerf-
iðleika, peningaskorts og
kunnáttuleysis.
Það er víst vissara fyrir
þá að gera sér slíka ljóst,
að nú þegar eru a. m. k.
20.000 íslendingar, sem
njóta sjónvarpsútsendinga
frá ameríska sjónvarpinu,
sem hefur úr að spila ótak-
’nörkuðu fé og á að skipa
fevustu starfsmönnum í ver
Öldinni.
Og þá er ekki síður á-
stæða til að íhuga þá stað-
reynd, að allar þessar sjón-
varpssendingar fást inn á ís
lenzk heimili endurgjalds-
laust og ekki annað sýnna,
en að þessu efni sé bókstaf-
iega stolið og að ríkisstjóm-
in verði hugsanlega gerð á-
byrg fyrir greiðslum á þvi
sjónvarpsefni, sem hún hef-
ur með samþykki sínu leitt
yfir landsmenn.
Þegar allar þessar stað-
reyndir eru hafðar í huga
getin- ekki hjá því farið að
menn hugsi með sér: ,,Aum-
ingja íslenzka sjónvarpið".
Flökku-
ur...
(Framhald af bls. 1)
bót á þessu ófremdarástandi
og hafa karlar og konur sem
þaðan hafa komið í atvinnu
leit á vertíðinni, stundum
skipt hundruðum (nú eru
þegar komnir til Vestmanna
eyja rúml. 200 Færeyingar).
Við þvi er að sjálfsögðu
ekkert nema gott eitt að
segja, að nægt framboð sé
af vinnuafli, þegar á þvi
þarf að halda, en það er viss
ara að fara að hafa gát á
hlutunum, ef hingað byrjar
að þyrpast alls kyns flökku-
lýður og lánleysingjar ár-
lega, fólk, sem ekkert kann
til verks og veldur alls kyns
vandræðum, hvar sem það
kemur.
Sú spurning hlýtur að
vakna, hvort útlendingaeftir
litið sé nógu strangt hér á
Islandi, og hvort engar
hömlur séu á veitingu um
atvinnuleyfi til handa útlend
ingum.
I Framtíðinni verður að
krefjast þess af þeim, sem
hingað koma í atvinnuleit,
að þeir hafi þegar ráðið sig
í atvinnu og að við þurfum
ekki í framtíðinni að sitja
uppi með spænska, arabíska
og hver veit hverra þjóða
aumingja — fólk sem hvergi
getur orðið að liði, en er
vísast til þess að stofna til
vandræða hvar sem það fer.
Þetta á að sjálfsögðu ekki
við um þá Færeyinga, sem
hingað koma. Það er í flest-
um tilfellum fólk, sem eitt-
hvað kann til fiskvinnu, eða
hefur að minnsta kosti ein-
hverja hugmynd um það,
hvernig þorskur lítur út.
Á meðan framboð er ekki
nóg af innlendu vinnuafli er
ekkert við því að segja, þótt
hér vinni erlent verkafólk.
en þess verður að sjálfsögðu
að gæta vandlega, að ekki sé
tekin vinna frá íslenkn
verkafólki — og umfram
allt: Það er algerlega ástæðu
laust að gleypa við tartara-
lýð, sem enginn í veröldinni
vill sjá né heyra.
NORÐRI:
eiðarlegir stjórnmálamenn - „Viðreisnar-
stjórnina stefnir að allsherjarupplausn í
skatta- og efnahagsmálum - Dýrar tilraunir
Jónasar Haralz og Bjarna Ben.
ÞEKKIN GARSKORTUR.
Enginn skilur lengur hvernig í ósköp
unum fullfrískir og menntaðir menn
iáta leiðast út í slíkt ævintýri, sem
„Viðreisnarstjórnin" er orðin og þó fyr
irsjáanlegt strax í byrjun hvert hún
stefndi. Hlutlausir bentu í upphafi á
skekkjur þær, sem hún byggði, stefnu
sína á, en allt kom fyrir ekki.
Ráðherrar „viðreisnarinnar“ iögðu
traust sitt á tvo unga hagfræðinga,
sem hafa í engu sýnt hæfni né þekk-
ingu á íslenzkum þjóðfélagshögum, og
þess vegna er öngþveitið orðið svo al-
varlegt. sem raun ber vitni um. Ofan
í kaupið bætist svo þekkingarskortur
sjálfra stjórnmálamannanna, er leggja
ætíð mesta áherzlu á að vera í stjórn-
araðstöðu sem lengzt. Ábyrgðarleysi
þeirra er geigvænlegt og ekki er það
minna hjá stjórnarandstöðunni, sem
kemur aldrei fram með raunhæfar til-
lögur til úrbóta, þrátt fyrir hin aug-
ljósu mistök stjórnarinnar.
Þessi framkoma íslenzkra stjórn-
málamanna er í hæsta máta óheiðarleg
og alvarlegt íhugunarefni samtíðar-
mönnum þeirra. Skyldi virkilega enginn
íslenzkur alþingismaður þora að standa
upp í dag og segja fiokki sínum til
syndanna og þjóðinni sannleikann eða
er það staðreynd að þingmennina alla
skorti ekki aðeins heiðarleikann heldur
og þekkinguna til þess að hafa sjálf-
stæða skoðun?
SULLUKOLLAR.
Það er lífsins ómögulegt að þing-
mennirnir sjái ekki hvar vitleysan i
þjóðfélaginu byrjar; hvar meinið er og
hvernig hægt er að lagfæra ástandið
til muna með einu pennastriki.
Þeir hljóta þó að sjá, að með sama
áframhaldi hlýtur allt að enda í hreinni
upplausn. Fjárlögin hækka um 700
milljónir króna árlega, sem stafar mest
megnis af niðurgreiðslu á helztu fram-
leiðsluvörum okkar, útþennslu byggð-
arinnar og aðhaldsleysi í eyðslu ríkis-
ins.
Fjárfesting hms opinbera og bæjar-
félaga er spönnuð yfir of stuttan
tíma og skipulagsleysi í rekstri og
framkvæmdum hlægilegt.
Skattalöggjöfin er ein's og hjá hálf-
vitum og allir svíkja undan skatti. Fyr-
ir bragðið er ekki hægt að stjórna land
inu vegna þess, að ekki er hægt að
byggja á neintun tölum sem eru réttar.
Skattaáþjanin er að sliga almennig,
en burgeisamir bera vinnukonuútsvar
og þeysast um á Mercedes Benz.
Þeir þurfa því ekki að vera hissa,'
stjórnmálaspekingarnir, þótt verkalýð-
urinn geri kaupkröfur til þess að geta
mætt vitleysunni, en þó aðallega Gjald-
heimtunni.
ÁFRAM SKAL SETIÐ.
Þessi undarlega tilraunastarfsemi
þeirra Jónasar Haralz og Bjama Ben.
fer að verða rannsóknarefni fyrir vel
menntaða sálfræðinga. Handhófslegar
aðgerðir meirihlutans á Alþingi og rík-
isstjórnarinnar eru runnar undan rót-
um þekkingarskorts og tilrauna þess-
ara tveggja stóru nafna og fara að
verða þjóðinni nokkuð dýrar.
En að þeir viðurkenni vanmátt sinn
og ráðleysi er af og frá. Áfram skal
sitja hvað sem það kostar, en í allri
vitleysimni siga þeir svo skattalög-
reglunni á svikarana, kjósendur sína
og velgjörðaimenn.
Þetta er eins og að rétta rakka syk-
urmola, en slá á trýnið á honum þegar
hann ætlar að gæða sér á molanum.
En rakkinn á til að bíta, sé honum mis
boð'ð, og ha:tt er við að tannagnístur
sé nú orðið algengt. Þeim herrum, sem
þykjast vera að stjórna landinu, hætt-
ir til að líta á almenning eins og stór-
an hóp skynlausra skepna, en vara sig
ekki á, að hann getur bitið frá sér,
þótt ekki geri hann það með tönnun-
um.
Samúðarkveðjur fylgja þessrnn lin-
um til ríkisstjórnarinnar og aðstand-
enda hennar. Þeir hljóta að hafa
hixta, því aldrei hafa heyrzt h værari
bölbænir nokkurri ríkisstjórn.
N o r ð r i.