Ný vikutíðindi - 21.07.1972, Side 1
DAGSKRÁ
Keffavíkur-
sjónvarpsins
á bis. 5
FERLEGT
GULLFOS
SKIJRARUSL. - SKRÍLMENIMI.-
FERÐAMALArál TIL SKAMMAR
Einhvern tímann hefur
það heyrzt, að einhver stofn
un væri til, sem kölluð er
Ferðamálaráð. Ekki vitum
vér svo gjörla, hvert er verk
svið stofnunar þessarar, en
þó virðist nafnið benda til
þess, að eitlhvað eigi ráð
þetta að fjalla um ferðamál
á Islandi; og er-því ekki úr
vegi að gefa nokkrar á-
bendingar — og jafnvel að
varpa fram nokkrum spurn-
ingum — um ferðamál á
landi voru.
Um síðustu . helgi lagði
arlhórur
á Spáni
-»
Eslencliiigai*
gera það bezt!
Hvort sem því verður nú
trúað eður ei, mun það nú
komið í Ijós, að íslenzkir
karlmenn séu heldur meira
náltúraðir en aðrir menn,
ef dæma má af þeim frétt-
um, sem blaðinu hefur bor-
izt sunnan af Spáni.
Eins og albiinna e.r fer
fólk elcki til sólarlanda að-
eins til þess að sleikja sól-
tíðindamaður blaðsins leið
sina austur að Gullfossi og
Geysi, en það eru sem kunn
ugt er þeir staðir á landinu,
sem tvimælalaust eru fjöl-
sótlastir af þeim sem sækja
ísland heim.
Er skemmst að segj a, að
aðkoman á annan þessara
staða var ekki með þeim
hætti, sem ákjósanlegur get-
ur talist -— svo ekki sé nú
meira sagt.
Froðlegt væri að fá að
vita, hver er ábyrgur fyrir
þeim skúraræksnum, sem
tróna við eitt fegursta nátt-
úrufyrirbrigði landsins —
sem sagt Gullfoss.
Til skamms tíma hefur á
sumrum verið þarna greiða-
sala, en nú bregður svo við,
Framh. á bls. 5
skinið, heldur og til þess að
rijo'ta heimsins lystisemda.
Alltítt mun, að konur,
sem gjarnan vilja njóta lifs-
ins og hugsa þá meira um
það að koma sér upp því,
sem stundum er kallað á
ruddalegu máli „góðurn
drætti", flykkist til Spánar
eða suður að Miðjarðarhafi,
Framh. á bls. 5
& k. ii k.
Einvígi þeirra Fischers og
Spasskís hefur mjög verið
í munni rnanna, enda sögu-
legt. Komu jafnvel fram til-
lögur um það, þegar Fisch-
er mætti ekki og allt var
að fara í bál og brand af
hans sökum, að taka af hon-
um passann og neita honum
um brottfararleyfi, ef hann
stæði ekki við skuldbinding-
ar sínar — og var þá vitnað
í það, þegar fólk fékk ekki
að fara til útlanda nema
það hefði greitt skatta sína
og útsvör.
Nýjasti samkvæmisdansinn
Nýr og frumlegur dans er
nú mjög að rýðja sér til rúms
í Evrópu, sem nefnist' deka-
dans. Hugmyndina að hon-
um átti Frakkinn Serge
Gainsborg,i sem kvæntur er
Jane Birkin, stúlkunni, sem
stundi „Je T’aime“ fram á
grammófónplötu, og sem
heimurinn gleypti við.
Fréttir herma að dans
þessi sé mjög vinsæll á Mið-
jarðarhafsströndinni urn þess
ar mundir. Er hann einfald-
lega falihn í því, að herrann
dansar fyrir aftan stúlkuna
hægum skerfum, sem þó á
að hækka blóðþrýstinginn
talsvert. Hann byrjar með því
að halda höndum um mjaðm-
ir hennar, en færir þær svo
hægt og hægt upp á brjóstin.
Allt getur . nú skeð á þess-
um tímum!
Hamrafellsmálið
Púðurlykt af duflsprengingu fásinna
Mikið hefur verið rælt um
hina dularfullu sprengingu,
sem varð utan skips eða
innan, þegar togarinn
Hamrafell sökk á miðunum.
Sögðuim við nokkuð frá
ýmsum orðrómi um þctta
i síðasta blaði.
Nii hefur maður komið
að máli við blaðið, sem
kunnugur er sprengingum
og duflum, og látum við
hann hafa orðið:
„Maður skyldi ætla að sá
maður, sem kemur fram
fyrir alþjóð í fjölmiðlunar-
tækjum og ber þar á borð
staðlausa stafi án þess að
blikna eða blána, sé meira
en lítið afbrigðilegur — mér
liggur við að segja að það
sé eitlhvað bogið við hann.
Og svo fullyrðir hann
slíka fj arstæðu, sem hann
heldur að auðtrúa sálir
gleypi við, en engan veginn
fær staðist, að púðurlykt sé
af duflsþrengingu. Hvilík
fásinna!
Sjálfsagt hefir heldur eng
inn orðið til frásagnar, ef
slik sprenging liefði orðið,
þvi skipið hefði hreinlega
splundrast. Duflsprenging
er drjúgum öflugri eri
dynamit-púðurkerlihgar'!
. Marg't er nú brallað núTil
dags, en mér finnst þetta
vera svo fáránleg lýgi, að
undrun sætir að hún skuli
vera á borð borin fyrir a'l-
þjóð. En löngum. erum víð
svo vitlaus að gleypa . við
slíkri þvælu.
Ég hef verið' ekki aíl-
fjarri, þegar duflsprenging
varð og gat engan veginn
Framh. á bls. 5