Ný vikutíðindi - 04.08.1972, Blaðsíða 5

NÝ VIKUTÍÐINDI
5
HefíaitíkurAjóHiJarpið
SUNNUDAGUR 6. ágúst
11.30 Big Picture
12.00 Sacred Heart
12.15 Christophers
12.30 This Is The Life
1.00 Love Is A Sexy Society
1.00 American Red Cross
1.30 British Open
3.00 Major League Baseball
4.30 NFL Action
5.00 Wide World Of Sports
6.00 Sports Challenge
6.30 Evening News
6.45 Greatest Fights
7.00 Walt Disney
8.00 Nationai Geographic
Special:
9.00 Mod Squad
10.00 12 O’Clock High
11.00 Fiiial Edition
11.05 Northern Lights Play-
house
12.35 Olympic Wrestling
MÁNUDAGUR 7. ágúst
3.30 Open House
4.00 Sesame Street
5.00 Julia
5.30 The Funny Side
6.30 Evening News
7.00 Here’s Lucy
7.30 All In The Family
8:00 Monday Nite at the
Movies —
9.30 Highlights Of Demo-
cratic Convention
23.20 Fmal Edition
23.25 Tonight Show
ÞRIÐJUDAGUR 8. ágúst
3.30 Open House
4.00 Buck Owens
4.30 Beverly Hillbillies
5.00 Theater 8 —
6.30 Evening News
7.00 Marshall Dillon
8.00 For Your Information
8.30 Ölympians
9.00 High Chaparral
10.00 Caroi Burnett
11.00 Final Edition
11.05 Pro Boxing
MIÐVIKUDAGUR 9. ágúst
3.30 Open House
4.00 Animal World
4.30 Partridge Family
5.00 Theater 8 —
6.30 Evening News
7.00 Daniel Boone
8.00 Hollywood TV Theater
8.30 Governor & JJ
9.00 Braken’s World
10.00 Fugitive
11.00 Final Edition
11:05 Dick Cavett
FIMMTUDAGUR 10. ágúst
3.30 Open House
4.00 My Three Sons
4.30 Kitty Wells
5.00 Theater 8 —
6.30 Evening News
7,00 Náhny Ahd Ttie Prof
7:30 BiU Cosbý
8.00 Northern Currents
8.30 Renaissance In Black
9.00 Dean Martin
10.00 Naked City
11,00 Final Edition
11.05 Northern Lights Play-
house —
FÖSTUDAGUR 11. ágúst
3.30 Open House
4.00 You Are There
4.30 Bewitched
5.00 Theater 8 —
6.30 Evening News
7.00 Ie Which We Live
7.30 Doris Day
8.00 Wild Wild West
9.00 Laugh-In
10.00 Hollywood TV Theater
11.00 Final Edition
11.05 Norhern Lights Pláy-
house —
12.45 Northern Lights Theater
LAUGARDAGUR 12. ágúst.
9.00 Cartoon Carnival
9.ÖÖ Captain Kangaroo
10.30 Sesame Street
11.30 Golden West Theater:
12.00 Voyáge To The Bottom
Of The Sea
1.00 Roller Games
2.00 American Sportsman
3.00 tíasebal' Game Of The
Week
Houston VS Pittsburg
5.00 Wide World Of Sports
5.30 ice Palace
6.30 Evening News
6.45 Greatest Fights
7.00 Wide, Wide World
7.30 It Was A Very Good
Year
8.Ö0 Gunsmoke
9.00 Flip Wilson
10.00 The Úntouchables
10.55 Chaplain’s Corner
11.00 Final Edition
11.05 Northern Lights Play-
house —

:»»:*»>»»»xv
kvenmaður, æpandi af öllum
kröftum'
— Stöðvið þjófinn! Stöðvið
þjófinn!
HENNI sagðist svo frá, að
hún nefði setið inni á klósetti,
þegar innundir skilrúmið og
að fótum hennar rann peninga-
budda. Hún beygði sig niður til
að koma buddunni aftur til
konunnar fyrir utan, en um
leið og hún leit upp sá hún
konuhendi vera að fjarlægja
véski hennar af fatasnaganum,
— Þessi kvenmaður, — sem
mér vait.pmögulegt að sjá fram
an í — var leiftursnögg. Hún
hljóp burt með veskið mitt, og
ég gat ekkert aðhafzt!
Veskið fannst klukkustundu
síðar í ruslatunnu. Allir pen-
ingarnir voru horfnir, en far-
miðar og skilríki voru óhreyfð.
í skýrslum sínum hafði Baxt-
er lesið um þaðj að það væri
venja „Klósetta-Lúlú“ að láta
til sín taka tvisvar eða þrisvar
á sama stað, áður en hún færi
til þess næsta. Hann réð því
lögreglukonu eina til þess að
halda sig á kvennasnyrtingun-
um í þeirri von, að Lúlú léti
aftur til skarar skríða.
Lögreglukonan, Anita Wil-
son, hafði heppnina með sér,
og það aðeins tveim dögum síð-
ar. Hún hafði þá gengið á
milli snyrtinganna og jafnan
skilið veski sitt hangandi á
skilrúminu.
Þar sem Anita Wilson sat
inni á salerninu kom peninga-
budda rennandi inn til hennar,
og kvenmannsrödd heyrðist
segja:
— Buddan mín! Æ, hvernig
fer ég nú að því að ná henni?
En í stað þess að renna budd
unni út, beið Anita eftir hönd-
inni yfir skilrúmið og skellti
handjárnunum á hnuplarann.
Lúlú var enn formælandi ó-
heppni sinni, þegar lögreglan
kom til að flytja hana í stein-
inn.
EINNA verstar viðureignar
af öllum eru þó þær, sem
blandá saman kynferðismálun-
urtl og ránunum, því að þær
eru ófyrirleitnastar allra og sí-
fellt að finna upp á nýjum
leiðum, til að vefja sakleysingj-
unum um fingur sér.
Kaupsýslumaðurinn miðaldra
rak upp stór augu, þegar her-
bergisþernan félíst fúslega á að
taka staup með honum. Hún
var furðulega ungleg og heill-
andi í hvítstroknum einkennis-
búningnum, sem gaf til kynna
afburða vöxt.
— Þú ert regluleg dúkka,
þusaði hann, meðan hann
blandaði viskíið í glösin. Hvern
ig stendur á því, að svona
stelpa eins og þú þarft að
slíta þér út í þessu leiðinda-
jobbi? Þú gætir auðveldlega
fengið miklu betra starf,
— Ég hef betra starf, svar-
aði hún og tók að hneppa ein-
kennisbúningnum frá sér. —
Ég hef ttittugu-og-fimm dollara
á klukkustund fyrir það.
Hann ætlaði náumast að trúa
sínum eigin augum. Hann hafði
sjálfur farið víða um landið, og
herbergisþernurnar yfirleitt
ekki af því taginU, að augum
væri rennandi tvisvar sinnum
til þeirra. Þessi var alveg sér
á párti. Rétt um tvítugt, með
Sléttan maga, stinri brjóst og
rennilega. fætur.
— Hvað segirðu um það?
spurði hún. Tuttugu og fimm
dollara, og þú ert alls ráðandi.
Hann var þegar kominn
með fingurna á kaf niður í
veskið sitt.
EFTIR á sagði hún elsku-
lega:
— Þú lítur út fyrir að vera
dauðþreyttur. Lokaðu bara aug
unum og fáðu þér smáblund.
Ég kem svo aftur eftir klukku-
tíma eða svo til að taka til á
herberginu. Það er aldrei áð
vita, nema mér dveljist eitt-
hvað hjá þér. Þú ert ágætur.
Hartn brosti í sæluvímu og
eftir stundarkorn reis stúlkan
upp og bjóst til að koma sér i
fötin. Hann veitti því enga sér-
staka athygli, að henni dvald-
ist fyrir framan spegilinn uppi
yfir kommóðunni, meðan hún
var að laga hárnálarnar i
höfði sér og dútla eitthvað
meira.
En klukkustund síðar sat
hanri niðri í skrifstofu fatar-
stjórans og hellti úr skálum
reiði sinnar yfir manninn:
— Úrið mitt, veskið, hring-
ur, sem kostaði mig 850 doll-
ara og pennasettið, allt er horf-
ið, sagði hann. Bannsetta dræs-
an. Hvers konar hótel er þetta
eiginlegá, sem þið rekið hérna,
að þið skulið vera með ótíndar
hórur hér innan veggja?
Hann blaðaði reiðilega í
gegnum stafla af ljósmyndum,
sem öryggisvörurinn hafði út-
vegað honum, þegar hann
hafði fregnir af þessum kvört-
unum gestsins.
— Nei, það er engin af þess-
um kvenmönnum, Fjandinn
sjálfur, þetta eru hreinustu
herfur í samanburði við hana.
Ég segi ykkur eins og er, að
hún var forkunnarfalleg!
— O —
ÞÁ VAR tekið að yfirheyfa
starfsfólkið, og gangastú'kan,
sem var heiðarleg kona á sex-
tugsaldri, kannaðist ekk' við,
að nein starfsstúlka, sem sVar-
að gæti til lýsingár mannsins.
hefði komið nálægt þessari
vakt, svo lengi sem hún myndi
eftir. En gesturinn fullyrti á-
kaflega, að stúlkan hefði borið
einkennisbúning, sem hefði ver
ið nákvæmlega eins og á öðr-
um starfsstúlkum hótelsins.
Hvað gat eiginlega hafa
gerzt? Hvernig hafði þessi dul-
arfulla stúlka komizt inn í
hótelið, án þess nokkur yrði
hennar var — og hvernig hafði
hún komizt yfir einkennisbún-
inginn?
Það leið ekki á löngu, áður
en öryggisverðir í öðrum hótel-
um borgarinnar, fengu ástæðu
til að velta spurningunnni fyr-
ir sér. Og hver og einn þeirra,
sem orðið hafði fyrir barðinu
á þeirrri dularfullu, sagði hana
hafa verið í einkennisbúningi
viðkomandi hótels, um það var
ekki að villast. Og jafn starf-
söm og hún hafði verið, var
hótelstjóranum það ljóst, að
ekki gat liðið á Iöngu áður
en lögreglan yrði kvödd til, en
það var nokkuð, sem þeir
vildu forðast í lengstu lög, svo
að mannorð fyrirtækja þeirra
yrði ekki fyrir áfalli. Einnig
var þeim orðið það verulegt
metnaðarmál að hafa sjálfir
hendur í hári hennar.
Starfslið hótela um gjörvalla
borgina hóf æðisgengna leit í
herbergjum, geymslukompum,
skápum og snyrtiherbergjum,
svo og brunastigum hótelanna
OG I.LÆSTUM skáp í lítið
notaðri brúðhjónaíbúð í einu
hótelinu finnst þernubúningur
hangandi snyrtilega á snaga.
Hann var að öllu leyti eins og
búningur þernanna í hótelinu,
en hafði ekki verið saumaður
á sama stað og þeir.
Viðkomandi öryggisvörður
hélt þegar af stað til sauma-
stofunnaí, og tókst með hótum
um að fá það upp hjá forstöðu-
manninum, að stúlka, sem
sagsf rhefði heita Ethel Eld-
ridge, hefði fengið hann til áð
sauma fyrir sig einkennisbún-
ing, sem Væri eins og þernu-
búningar í ýmsum hótelum
borgárinnár.
—- Ég hafði að sjálfsögðu
ekki hugmynd um, hvað hún
ætlaði að gera við búniriginn.
Ég hélt bara, áð hún væri ein-
hver rík dáma með furðulegar
tilhneigingar.
Öryggisvörðurinn benti hon*
um á, að hann ætti á hættu að
verða ákærður fyrir að vera
samsekur henni, og kvað
skraddarinn þá stúlkuna vera
væntanlega til að sækja nýj-
asta einkennisbúninginn dag-
inn eftir.
Móttökunefnd öryggisvarða
beið hennar í leyni, þegar hún
kom til þess að sækja einkenn-
isbúninginn. Fegurðina vantað.i
hana ekki, en orðbragð hennar
var óþvegið, þegar þeir rudd-
ust inn á hana og handtóku
hana.
Þegar Ethel var komin á lög-
reglustöðina, var herini sýndur
listi yfir þær ákærur, sem
bornar höfðu verið fram á
hana. Þá leysti hún frá skjóð-
unni.
í flestum tilfellum hafði hún
haft þann háttinn á, að múta
sendli eða lyftustrák til að
lauma að sér lykli að mann-
lausu eða lítið notuðu herbergi.
Enginn veitti henni eftirtekt,
þegar hún fór upp, það þótti
sjálfsagt að sjá velklæddar feg-
urðardísir fara til herbergja
sinna, og þegar enginn sá til
laumaðist hún inn í herbergið.
þar sem hún fór í þernúbun-
inginn. Síðan fór hún aftur í
pels sinn utan yfir þernubún-
inginn og fór niður á hæðina,
þar sem fyrirfram valið fórn-
ardýr hafði herbergi. Þegar
enginn sá til, laumaði hún pels
inum inn í kassann utan um
brunaslönguna, hélt síðán til
herbergis hins útvalda og opn-
aði fyrir sér með lykli, sem
vikapilturinn hafði látið hana
hafa.
HUN fékk þriggja ára fang-
elsi fyrir athafnasemi sina, og
þeir vikapiltar, sem til náðist,
hlutu einnig refsingu. Þeir
réyndust furðu margir, og þö
ekki víst, að allir hafi náðst.
Vissulega getur það haft al-
varlegar afleiðingar fyrir hót-
elin, ef piltarnir, sem þar
vinna, falla í freistni, en ekki
er það síður slæmt, ef veikara
kynið lætur það eftir sér. Laus
lætisorð vill ekki nokkur hót
elstjóri fá á hótel sitt og reyn-
ir því að velja starfslið sitt
með tilliti til þess, að ekki sé
mikil hætta á slíku.
Eða eins og einn þeirra
komst að orði:
— Með því að rétta lauslæt-
islýðnum litla fingurinn og
horfa í gegnum fingur okkar
í einu tilviki, myndum við
bjóða hættunni heim. Við yrð-
um undirlagðir lýð glæpa-
manna og vændiskvenna. Heið-
arlegt fólk myndi fljótlega
snúa við okkur bakinu og fara
annað. Með því að halda laus-
lætinu frá dyrum okkar erum
við í ráun og veru að inna af
höndum þjóðþrifaverk, sem við
reynum að komast hjá að fá
lögreglunni í hendur, þannig
að hún getur einbeitt kröftum
sínum annars staðar.
Setjist þú, lesandi góður, að
í bandarísku hóteli og girnileg-
ur kvenmaður í forstofunni gef
ur þér áuga, þá getur þú verið
viss am það, að hátterni henn-
ar hefur þegar verið veitt at-
hygli af árvökulum vörðum,
sem gera sitt ítrasta til að
koma i veg fyrir, að samband
ykkar verði annað og meira.
Og það er heldur ekki að vita,
nema þú hafir ástæðu til að
vera þeim þakklátur — reglu-
legc þakklátur — þrátt fyrir