Ný vikutíðindi - 16.03.1973, Blaðsíða 4

4
NÝ VIKUTÍÐINDI
tHitt og þetta
DRAUMAR
Frá alda öðli hafa draumar
verið álitnir vitranir. Hinn
siðmenntaði maður vorra
tíma lítur öðruvísi á málið.
Hann segir, að draumur hafi
enga merkingu.Hann lítur svo
á, að þeir stafi af truflunum í
líffærunum, t.d. magakveisu,
taugaveiklun, kvíða og svo
framvegis. Samt sem áður er
auðvelt að sanna, að draumur
hafa ákveðna merkingu, og
yfirleitt sýna þeir óorðna
atburði.
Hér verða nefnd nokkur
dæmi, sem sanna, að draumar
hafa ákveðna merkingu, og
þeir eru forboðar atburða, sem
fram munu koma.
Dr. Lomer taugalæknir í
Hannover segir frá eftirfar-
andi dfaumi, sem vin hans
dreymdi. Þessi frásögn var
birt í þýzka vísindatímaritinu
„Psychiske Studien“:
Nóttina milli 24. og 25. jan-
úar 1939 dreymdi mig, að ég
var staddur á víðáttumiklu
flatlendi ásamt látnum vini
mínum, M. M. spáði vondu
veðri, þó að himinninn væri
alheiður. Allt í einu kom
svartur skýjabakki í Ijós út
við sjóndeildarhringinn, og
gekk hann fljótt upp á himin-
inn. A undan bakkanum sveif
tröllaukið ferlíki, sem var
áþekka st gráu skýi, • og í' ‘ því
komu 1 ljós tvær verur. Önn-
ur var riddari á hestbaki, en
hin -vai'- risi, og efri' hluti
líkama hans var á milli fram-
fóta hestsins. Hvorug veran
hreyfðist, heldur liðu þær í
áttina til okkar. Riddarinn reis
á fætur, studdist fram á sverð
sitt og horfði þungbrýnn fram
fyrir sig. Þegar skýið nálgað-
ist, leit risinn til okkar. Skýið
bar nú óðfluga fram hjá
okkur og hinum megin við
það kom í ljós stór hrúga af
líkum, og nú sá ég, að lík af
liðsforingja lá undir hestin-
um. —
Maðurinn, sem dreymdi
þennan draum, hugsaði ekkert
um hann, fyrr en heimsstyrj-
öldin skall á í sept. 1939. Þá
sá hann það fyrst, að draurn-
ur þessi hafði verið að færa
honum vitneskju um hinn
hryllilega heimsófrið, sem
brauzt út skömmu síðar.
Marga kunna menn hefur
dreymt drauma, sem hafa sagt
þeim fyrir um líf þeirra og
dauða. Napoleon keisara
dreymdi oft Josephinu, og
sagði hún honum, hver enda-
lok bans yrðu. Hið fræga tón-
skáld, Mozart dreymdi oft
veru sem kom til hans og
hvatti hann til að semja sálu-
messu. Síðustu árin, sem
Mozart lifði, dreymdi hann
þessa veru á hverri nóttu, og
að lokum samdi hann sálu-
messu, sem fyrst var leikin
við jarðarför hans sjálfs.
Hann dó rétt eftir að hann
hafði lokið að semja sálumess-
una.
Nóttin áður en Lincoln for-
seti var myrtur, dreymdi
hann, að honum var sagt, að
hanm ætti' 'skammt 'eftir ólifað;'
og skáldið Goethe dreymdi
eitt sinn atburð, sem síðar
köm' fram’ í lífi hans. — '
Það mætti nefna mörg fleiri
dæmi, sem sanna það, að
draumar eru mjög athyglis-
verðir, en það yrði of langt
mál að telja hér upp allt það,
er nefna mætti dulspeki og
leyndardóma tilverunnar.
Draumur getur verið opin-
berun, en hann getur einnig
verið annars eðlis. Draumur
getur verið milliliðurinn milli
lifenda og dauðra. Dauður
maður getur komizt að hinum
sofandi manni og sagt honum,
að hann hafi hug á að ná sam-
bandi við hann, en á hvern
hátt?
(Aðsent).
Paíme
Framh. af bls. 1
slóðin, sem flutt var til Eyja
eftir eldgosið, verði flutt
þaðan á burt aftur, og hvort
frá því verði skýrt í Morgun-
blaðinu. Eins og allir vita er
langt frá því, að ekki sé nóg
af liúsnæði og húsgögnum i
Eyjum, þar sem Palme-hjón-
in liefðu getað staldrað við
og lengið liressingu, en
þarna skaut Guðlaugur öll-
um öðrum ref fyrir rass með
skjótum viðbrögðum.
— Sívaxandi
Framh. af bls. 1
heimilum sínum, gerðu eitt-
hvað róttækt til þess að
koma í veg fyrir það fyllirí,
. sem þar tíðkast oft og tíð-
um. Það er með öllu óafsak-
anlegt, að íþróttaforystan
skuli ekki fylgjast betur með,
hvernig þessum málum er
komið hjá sumum íþróttafé-
lögunum og geri viðeigandi
ráðstafanir. Annars er ekki
von á g'óðu lijá yngri með-
limum þessara félaga, þegar
ekki er lengur horfandi á
sunnudagsleiki eldri flokk-
anna vegna timburmanna
leikmanna.
En allt ber þetta að sama
brunni. Bindindisstarfið í
landinu er allt í molum og
algjörlega máttlaust í barátt-
unni gegn unglingadrykkj-
unni. Samt sem áður er það
skratti hart, að íþróttafélög
og gagnfræðaskólar skuli
ekki geta hamlað eitthvað á
móti, en þar á ef til vill við
hið foma máltæki, að eftir
liöfðinu dansi limirnir.
— KEámsýning
Framh. af bls. 1
að sjá kvikmyndir frá Mall-
orka og víðar og er þessu
hoði tekið með miklum fögn-
uði. Sýningin liefst og stjórn-
ar húsbóndinn henni eins og
vera her. Falla myndimar í
góðan jarðveg og biðja gest-
irnir stöðugt um að fá að
sjá meira.
En þegar sýningin stcndur
sem hæst hringir síminn og
húsbóndinn þarf að bregða
sér frá um stund. Það dregst
á langinn, að hann komi aft-
ur og nú þarf að skipta um
filmu. Konan tekur verkið
að sér og smellir nýrri fihnu
í vélina. Byrjaði hún á bað-
strönd og nú brá svo við, að
fólkið var alLt nakið og þótti
bæði konuniii og gestunum
þetta allundarlegt. Er eklci
að orðlengja það frekar, en
eftir smástund upphófst eitl
allsherjar samfaraatriði og
sátu gestir sem lamaðir þar
til húsbóndinn kom inn;
stökk hann þegar að sýning-
arvélinni og stöðvaði hana.
Var fremur fátt um kveðj-
V
■
2x9.
Lesendur eru beðnir vel-
virðingar á því að síðasta
tölublað var sagt nr. 9 í
stað 10. Tvö síðustu blöð
hafa sem sagt verið nr. 9
og þetta er því nr. 11 og!
þá er röðin orðin rétt á ný.
ur, en það tók manninn lang-
an tíma að sannfæra eigin-
konuna um, að þessa filmu
hcfði hann ekki tekið sjálfur,
heldur keypt í laumi og ætl-
að að sýna vinum sínum.
Varla þarf að taka fram,
að konan krafðist þess að ía
að horfa á alla myndina, þeg-
ar hjónin voru orðin eín.
Hins vegar hefur foreldrum
hennar ekki aftur verið boð-
ið upp á kvikmyndasýningu,
er þau liafa litið inn.
— Veðlagseftirfit
Framh. af bls. 1
um finnst ekki taka því að
gera röfl út af nokkrum
krónum, en það verður gott
bctur en nokkrar krónur,
þegar búið er að taka þetta
aukagjald af öllum, sem
rukkaðir eru um það.
Kaupmenn þurfa að bjarga
sér eins og aðrir, en þessi að-
íerð við að svindla á við-
skiptavinum er vægast sagt
afar hvimleið.
Matsölustaðir
1 þessu sambandi má minn-
ast á matsölustaðina, sem
dreifðir eru vítt og breitt um
borgina. Þar virðist happa
°g glappa aðferðin alls ráð-
andi í sambandi við verð-
liækkanir. Verðlagseftirlilið
greip að vísu í taumana fyr-
ir stuttu, þegar sumir staðir
höfðu hækkað verð á frönsk-
um kartöflum langtilih fheira ‘
en eðlilegt og leyfilegt var.
, ,En svo einkenniLega vill
tilv að verðlag á mat, sem
þessir staðir selja, virðist að
miklu leyli ráðast af heiti
réttarins, en ekki úr hverju
liann er gerður.
Biximatur er sennilega
seldur á um 150 krónur, en
ef Þessi matur er t. d. nefnd-
ur sænskur kjötréttur, þá má
hann kosta 200 krónur eða
meira, svo að eitt dæmi af
mörgum sé nefnt.
Þessir steikstaðir hafa
sprottið upp eins og gorkúl-
ur og virðist ekki vanþörf á
frekara eftirliti með þessari
starfsemi, sem og verðlagn-
ingu annarra aðila í verzlun-
arbransanum.
— Hetjuleg
Framh. af bls. 7
hafði tíu þúsund manna
varalið.
Ósmann, sem stjórnaði vörn-
inni við Grivitza, gaf mönnum
sínum ekki skipun um að
skjóta á Rússa, fyrr en þeir
voru tæplega 100 metra frá
skotgröfum Tyrkja. Áhrifin af
samfelldri skothrið Tyrkja
voru óskapleg. Hún stöðvaði
GITARKENNSLA
GUNNAR H. JONSSON
SlMl 2 58 28
Auglýsib í Nýjum vikutíhindum