Sameiningin - 01.01.1912, Blaðsíða 31

35i
hveitinu í hlöSu sína, en hismiS mun hann brenna í óslókkvanda
eldi.
Les: Matt. 3, 1-12. — Minnistexti: Takið sinnaskifti, því-
að himnaríki er nálægt — Matt. 3, 2.
Hlutverk Jóhannesar skírara (1.-6. v.) : Sjá, hversu ná-
kvæmlega Lúkas gjörir grein fyrir tímanum, er Jóhannes kom
fram og kenndi (1. 2 v.J. Jóhannes boðaöi ,,iðrunarskírn til
syndafyrirgefningar". Á þann hátt átti hann að búa menn
undir komu Krists. Sama veg þarf að greiSa Jesú inní vor
eigin 'hjörtu. ÞaS hjarta, sem ekki iSrast og finnr þörf á fyr-
irgefning, er lokaS fyrir Kristi. Jóhannes flutti ekki sitt eigiS
erin i, eða erindi nokkurs manns, heldr guSs,
Kenning Jóhannesar skírara (7.-17. v.): Hann fór ekki i
manngreinarálit; allir háir cg lágir, rikir og snauSir, prestar,
skriftlærSir, Farisear, hermenn, tollheimtumenn — allir eru
syndarar, sem þurfa að iSrast og „bera ávexti samboSna iSran-
inni.“ — Ekki nóg aS iðrast aSeins. Jóhannes var mjög nafn-
togaSr orSinn; mikill mannfjöldi hlýddi á hann; en samt sem
áSr tapaSi hann ekki auSmýkt sinni. Hélt áfram aS1 prédika
Krist, en ekki sjálfan sig. í spádómi Jóhannesar sjáum vér
sannindin í spádómi Símeons endrtekin: „Mörgum til falls og
mörgum til viðreisnar" — „korniS og hismiS “
Lexía 25. Febrúar: Skírn Jesú og freisting— Mark. 1, 9-13;
Matt. 4, i-ii.
Mark. 1, 9. Og þaS varð á þeim dögum, aS Jesús kom frá
Nazaret í Galíleu, og var skírðr af Jóhannesi í Jórdan; 10. og
jafnskjótt, er hann steig uppúr vatninu, sá hann himnana opn-
ast og and'ann stíga ofan, einsog dlúfu, yfir hann; 11 og rödd
kom af himnum: Þú ert sonr minn hinn elskaSi; á þér hefi
eg velþóknan.
Matt 4, 1. Þá var Jesús leiddr af andanum úti eyðimörk-
ina, til þess aS hans yrSi freistaS af djöflinum; 2. og er hann
haf'Si fastaS fjörutiu daga og fjörutíu nætr, tók hann loks aS
hungra. 3. Og freistarinn kom og sagði við hann: Ef þú ert
guðs sonr, þá seg, að steinar þessir skidi verða að brauðum. 4.
En hann svaraði og sagði: Ritað er: Maðrinn lifir ekki af
brauði einu saman. heldr af sérhverju orði, sem fram gengr af
guðs murmi. 5. Þá tekr djöfullinn hann meS sér til borgarinn-
ar helgu, og setr hann á þakbrún musterisins, og segir vi'S hann:
6 Ef þú ert guSs sonr, þá kasta þér niSr þvíaö ritaS er: Hann
mun bjóSa englum sínum um þig, og þeir munu bera þig á
höndum sér, til þess aS þú steytir ekki fót þinn viS steini. 7.